GitLab is my favorite online git hosting provider, and I really love the CI feature (that now most of the online project providers are also starting supporting it).
There are almost 2500 packages there! There are 6500 in core/extra/community (primary repos) and almost 55k Packages in AUR, the Archlinux User Repository.
We are going to use git to retrieve our PKGBUILD from aur archlinux as an example.
The same can be done with one of the core packages by using the above git repo.
So here is a very simple .gitlab-ci.yml file that we can use to build an archlinux package in gitlab
image: archlinux/base:latest
before_script:
- export PKGNAME=tallow
run-build:
stage: build
artifacts:
paths:
- "*.pkg.tar.xz"
expire_in: 1 week
script:
# Create "Bob the Builder" !
- groupadd bob && useradd -m -c "Bob the Builder" -g bob bob
# Update archlinux and install git
- pacman -Syy && pacman -Su --noconfirm --needed git base-devel
# Git Clone package repository
- git clone https://aur.archlinux.org/$PKGNAME.git
- chown -R bob:bob $PKGNAME/
# Read PKGBUILD
- source $PKGNAME/PKGBUILD
# Install Dependencies
- pacman -Syu --noconfirm --needed --asdeps "${makedepends[@]}" "${depends[@]}"
# Let Bob the Builder, build package
- su - bob -s /bin/sh -c "cd $(pwd)/$PKGNAME/ && makepkg"
# Get artifact
- mv $PKGNAME/*.pkg.tar.xz ./
Μπορεί να έχετε διαβάσει προηγούμενες αναρτήσεις μου σχετικά με το συνέδριο GUADEC. Κάτι καινούργιο που θα εφαρμοστεί για πρώτη φορά, είναι η εφαρμογή με όλες τις πληροφορίες που πρέπει να γνωρίζει κάποιος συμμετέχοντας.
Η όλη προσπάθεια στηρίζεται στο λογισμικό Connfa, το οποίο είναι ένα ανοικτού κώδικα λογισμικό για events, συνέδρια κλπ.
Ο Britt μαζί με την ομάδα του, φτιάξανε την εφαρμογή αυτή για συσκευές android και iPhone αλλά και για όσους δεν θέλουν να εγκαταστήσουν, υπάρχει και online.
Αρχικά για να κατεβάσετε στο κινητό σας, μπορείτε να πάτε στο google play στην διεύθυνση:
Ανακοινώθηκε και επίσημαη έναρξη λειτουργίας για τις 23 Σεπτεμβρίου του πρώτου χρηματιστηρίου Bitcoin παραγώγων Bakkt καθώς πήρε το πράσινο φως των ρυθμιστικών αρχών της πολιτείας της Νέας Υόρκης. Η ιδιαιτερότητα του νέου χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης είναι ότι τα συμβόλαια θα πληρώνονται για πρώτη φορά αποκλειστικά σε Bitcoin ενώ όπως είχαν ανακοινώσει σχεδόν ένα χρόνο πριν, στην πρώτη παρουσίαση της ιδέας δημιουργίας του χρηματιστήριου, τα σχέδια τους δεν μένουν μόνο στις διαπραγμάτευση τίτλων αλλά επεκτείνονται στις εμπορικές πληρωμές με το Bitcoin να λειτουργεί ως ένα layer μεταφοράς αξίας.
Η ισοτιμία του Bitcoin για τα ημερήσια και μηνιαία συμβόλαια θα βασίζεται αποκλειστικά σε αδειοδοτημένα ανταλλακτήρια αποφεύγοντας όπως αναφέρουν την μεγάλη χειραγώγηση που παρατηρείτε σε σκιώδη ανταλλακτήρια σε όλο τον κόσμο όπου βασίζουν μεγάλο μέρος των συναλλαγών τους σε fake volume.
Πρόσθετα το Bakkt θα παρέχει πλήρη ασφάλιση των Bitcoin των πελατών του διασφαλίζοντας με αυτό τον τρόπο την άμεση αποζημίωση σε περιπτώσεις κλοπής λόγο ηλεκτρονικής επίθεσης.
Η ανακοίνωση της επίσημης πλέον έναρξης λειτουργίας του χρηματιστηρίου ήρθε ένα χρόνο μετά την επίσημη πρώτη παρουσίαση του ενώ μόλις ένα μήνα πριν, στα μέσα Ιουλίου είχε ξεκινήσει την δοκιμαστική του λειτουργία σε ένα περιορισμένο αριθμό πελατών.
Η πλατφόρμα bakkt είναι ιδιοκτησίας της διαχειρίστριας εταιρείας του χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης ICE.
Το πρόγραμμα μπορεί να μην ανακοινώθηκε ακόμα λόγω των αλλαγών της τελευταίας στιγμής, όμως έχει ανακοινωθεί το πρόγραμμα για τα λεγόμενα Birds of a feather ή αλλιώς BoF. Τι σημαίνει αυτό και γιατί ονομάστηκε έτσι; Ρίξτε μια ματιά στο wiki για την ιστορία.
Πάμε να δούμε λοιπόν αναλυτικά τι συναντήσεις θα έχουμε. Όσοι ενδιαφέρεστε για το θέμα, πατήστε επάνω στον τίτλο για να διαβάσετε περισσότερα και εάν θέλετε, μπορείτε να συμμετάσχετε προσθέτοντας το όνομά σας. Εάν δεν μπορείτε, πείτε σε εμένα ή σε κάποιον άλλο από τους οργανωτές να προσθέσει το όνομά σας.
Η κριτική επιτροπή του Wiki Loves Earth 2019 στην Ελλάδα, αφού ολοκλήρωσε την αξιολόγηση των εικόνων, ανακοίνωσε τις δέκα πρώτες εικόνες σύμφωνα με την θέση τους.
Το Wiki Loves Earth είναι διαγωνισμός φωτογραφίας και συνεισφοράς περιεχομένου, που απευθύνεται σε φωτογράφους (ερασιτέχνες και μη) οι οποίοι φωτογραφίζουν μνημεία της φύσης και προστατευόμενους τόπους και θα τα ανεβάζουν με ελεύθερη άδεια στην Βικιπαίδεια και συγκεκριμένα στο αποθετήριο εικόνων Wikimedia Commons. Το Wiki Loves Earth είναι διεθνής διαγωνισμός, και στην Ελλάδα διοργανώθηκε για πρώτη φορά από το Wikimedia Community User Group Greece.
If you are between 18-30 years old and have some basic knowledge of coding and using Web tools, then this course is for you! Co{de}+Create will help you take your skills to the next level.
See details below.
WHO: Ages 18-30 can apply. Basic computer knowledge and understanding of English is required, since all courses will be in English.
WHEN: Three times a week (weekdays) for 3 hours each day from October to December 2019.
WHAT: Free advanced Web design courses using open source software
WHERE: The workshops will take place in Athens in the Kypseli Municipal Market.
WHY: Digital literacy is a critical skill for the 21st century. We want to introduce you to computer skills that will help you advance in your future and your career. Everyone deserves a chance to learn new skills, so these courses are open to Greek students and newcomers to Greece.
Free public transportation tickets will be provided for all participants. Participants will also receive a certificate after successfully completing the 2-month course. Free access to the lab will also be provided twice a week for practice and experimentation.
Space is limited so If you are interested, apply now at:
Selected participants will be contacted by email and/or phone.
More information on the content of the course
During the course, students will become familiar with the usage of Web tools such as source code editors and node.js, which let developers use JavaScript to produce dynamic web page content. They will also learn to use Git and Github as Version Control Systems to track changes in computer files and coordinate work on those files among multiple people, through a Web server which they will be using throughout the course.
Next, they will advance their HTML- CSS knowledge by working with a very powerful tool for acquiring new and modern skills, the Bootstrap framework, to build a modern and mobile-responsive website. Bootstrap is a free front-end framework for faster and easier web development. Bootstrap also gives the ability to build responsive, mobile-first projects.
Bootstrap includes HTML- and CSS-based design templates as well as optional JavaScript plugins. JavaScript is the most popular language among web developers. They will also explore and understand the p5.js JavaScript library which makes coding accessible for artists, scientists, designers and educators. Students will also learn the Angular framework, which will enable them to create Single Page Applications for Web and Mobile Web applications.
The goal for students who participate in this course, after they successfully complete it, is to be able to develop Web applications, or applications that are run over HTTP from a web server to a web browser, and combine many different skills and disciplines in the production and maintenance of websites. They will learn important and up-to-date tools that every web developer-designer has to know!
Οι
περισσότεροι έχουν στο μυαλό ότι τα συνέδρια αποτελούνται από μερικές
βαρετές ομιλίες, όπου ένας τρελοεπιστήμονας έχει φτιάξει κάτι και θέλει
να το παρουσιάσει. Ειδικότερα, όταν αφορά πληροφορική, θα είναι κάποιοι
καμμένοι, χοντροί και κολλημένοι στο πληκτρολόγιό τους και το συνέδριο
θα είναι όσο πιο βαρετό γίνεται.
Και όμως έχετε λάθος. Γιατί;
Καταρχήν οι περισσότεροι προγραμματιστές γνωρίζουν ότι κάνουν καθιστική
ζωή και φροντίζουν να αθλούνται. Επίσης γνωρίζουν ότι είναι πίσω από μια
οθόνη και φροντίζουν με την πρώτη ευκαιρία να συναντήσουν φίλους από
κοντά για φαγητό, μπύρες, καφέδες κλπ.
Pre-registration
party: Εδώ θα μαζευτούμε πριν το συνέδριο ώστε να γνωριστούμε και να
κάνουμε και εγγραφές ώστε να αποφύγουμε τον πολύ κόσμο την επομένη το
πρωί. Θα γίνει στο Κίτρινο Ποδήλατο (https://goo.gl/maps/Zz6vY4HEMTyrGXqt8) στις 7μμ. Εδώ τα έξοδα των ποτών είναι δικά σας. Λέτε ότι είστε από το συνέδριο.
23 Αυγούστου
Κυρίως party: Θα γίνει στον χώρο του συνεδρίου στις 7μμ. Θα πρέπει να έχετε κάνει εγγραφή.
24 Αυγούστου
Πικνικ
στα Πλατανάκια: Είναι παράδοση σε κάθε συνέδριο να κάνουμε πικνικ. Εδώ
το λεωφορείο και το φαγητό θα πληρωθεί από το GNOME (αρκεί να κάνετε
την εγγραφή στο συνέδριο) αλλά καλό είναι να φέρετε κανένα ποτό από το
σπίτι (θα υπάρχει και εκεί με χρέωση). Γραφτείτε στο https://wiki.gnome.org/GUADEC/2019/Picnicday. Αν δεν μπορείτε, στείλτε μου μνμ.
25 Αυγούστου
Ποδοσφαιρικός
αγώνας: Ακόμα ένα παραδοσιακό γεγονός. Θα γίνει δίπλα στο Καυτατζόγλειο
στάδιο, περίπυ 7.30-8.30 μμ. Γραφτείτε στην σελίδα https://wiki.gnome.org/GUADEC/2019/Football. Αν δεν μπορείτε, στείλτε μου μνμ.
28 Αυγούστου
Εκδρομή
στην Επανομή για μπάνιο: Επειδή είμαστε παραθαλάσσια χώρα, θα κάνουμε
μια κοντινή εκδρομή στη θάλασσα. Θα πληρωθεί το λεωφορείο από το GNOME
(αρκεί να έχετε κάνει εγγραφή). Οι ξαπλώστρες θα είναι δωρεάν αρκεί να
κάνετε κατανάλωση καφέ-ποτό. Επίσης δηλώστε μέχρι τις 18 Αυγούστου στην σελίδα https://wiki.gnome.org/GUADEC/2019/DayTrip. Αν δεν μπορείτε, στείλτε μου μνμ.
28 Αυγούστου
Εναλλακτικά
όσοι δεν γουστάρετε παραλία, μπορείτε να συμμετάσχετε στο γκρουπ που θα
γυρίσει τα αξιοθέατα της Θεσσαλονίκης. Δηλώστε συμμετοχή στο https://wiki.gnome.org/GUADEC/2019/MuseumBoF. Αν δεν μπορείτε, στείλτε μου μνμ. Μικρό τιπ: Ο Φεντερίκο θα συμμετάσχει εδώ. Οπότε θα έχετε την τιμή να βγείτε φωτογραφίες στα αξιοθέατα με κάποιον διάσημο του χώρου.
Επίσης να είστε σε εγρήγορση γιατί θα ανακοινωθεί δείπνο για τις γυναίκες στο GNOME (μάλλον στις 22 Αυγούστου) καθώς και για τους νέους στο GNOME (μάλλον και αυτό στις 22 Αυγούστου).
Η Γενική Διεύθυνση Επικοινωνιακών Δικτύων, Περιεχομένου και Τεχνολογιών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ξεκινά δημόσια διαβούλευση για να συγκεντρώσει τις απόψεις των ενδιαφερομένων σχετικά με τους τομείς προτεραιότητας για τις επενδύσεις στην ψηφιακή υποδομή της ΕΕ και τους καλύτερους τρόπους αντιμετώπισης των υφισταμένων αναγκών σύνδεσης με τη στήριξη του μηχανισμού Connecting Europe Facility.
Ο μηχανισμός Connecting Europe Facility (CEF) είναι ένα πρόγραμμα χρηματοδότησης που υποστηρίζει τα διευρωπαϊκά δίκτυα και υποδομές στους τομείς των μεταφορών, των τηλεπικοινωνιών και της ενέργειας.Το CEF θα εισέλθει στη δεύτερη γενιά του το 2021 για την επταετή περίοδο 2021-2027, με προϋπολογισμό 3 δισ. Ευρώ.
Μια ασφαλής και ανθεκτική πανευρωπαϊκή υποδομή ψηφιακής συνδεσιμότητας με μεγάλη χωρητικότητα, είναι η βάση για μια πλήρως λειτουργική ενιαία ψηφιακή αγορά, προσιτή σε όλους τους πολίτες της ΕΕ, καθώς και για την ανάπτυξη της επόμενης γενιάς ψηφιακών υπηρεσιών. Δεδομένης της σημασίας του προγράμματος χρηματοδότησης της CEF για την επιτυχία της Ενιαίας Ψηφιακής Αγοράς, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναζητά την γνώμη της βιομηχανίας, των ακαδημαϊκών ιδρύματών και του δημόσιοτ τομέα, προκειμένου να προσανατολίσει και να ευθυγραμμίσει τις επενδυτικές της προτεραιότητες. Επιδιώκει επίσης να μάθει πώς να σχεδιάσει καλύτερα το πρόγραμμα, προκειμένου να μεγιστοποιήσει ττο αποτέλεσμα των επενδύσεων σε ψηφιακή υποδομή.
Η δημόσια διαβούλευση θα βοηθήσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να προετοιμάσει τον χάρτη πορείας υλοποίησης του προγράμματος CEF2 για τις ψηφιακές επενδύσεις και θα ενημερώσει την προετοιμασία του πρώτου πολυετούς προγράμματος εργασίας που θα αρχίσει το 2021. Παράλληλα με την μελέτη θα πραγματοποιηθούν και συναντήσεις με τα ενδιαφερόμενα μέρη, και τα αποτελέσματα της διαβούλευσης θα διοχετευθούν στις προτάσεις χρηματοδότησης που θα υποβάλει η Επιτροπή.
Στη σελίδα της διαβούλευσης μπορείτε να βρείτε περισσότερες λεπτομέρειες και να συμμετάσχετε στην έρευνα.
Η δημόσια διαβούλευση θα λήξει στις 11 Σεπτεμβρίου 2019.
MinIO is a high performance object storage server compatible with Amazon S3 APIs
In a previous article, I mentioned minio as an S3 gateway between my system and backblaze b2. I was impressed by minio. So in this blog post, I would like to investigate the primary use of minio as an S3 storage provider!
Install Minio
Minio, is also software written in Go. That means we can simple use the static binary executable in our machine.
$ ./minio version
Version: 2019-08-01T22:18:54Z
Release-Tag: RELEASE.2019-08-01T22-18-54Z
Commit-ID: c5ac901e8dac48d45079095a6bab04674872b28b
Operating System
Although we can use the static binary from minio’s site, I would propose to install minio through your distribution’s package manager, in Arch Linux is:
$ sudo pacman -S minio
this method, will also provide you, with a simple systemd service unit and a configuration file.
/etc/minio/minio.conf
# Local export path.
MINIO_VOLUMES="/srv/minio/data/"
# Access Key of the server.
# MINIO_ACCESS_KEY=Server-Access-Key
# Secret key of the server.
# MINIO_SECRET_KEY=Server-Secret-Key
# Use if you want to run Minio on a custom port.
# MINIO_OPTS="--address :9199"
Docker
Or if you like docker, you can use docker!
docker pull minio/minio
docker run -p 9000:9000 minio/minio server /data
Standalone
We can run minion as standalone
$ minio server /data
Create a test directory to use as storage:
$ mkdir -pv minio_data/
mkdir: created directory 'minio_data/'
$ /usr/bin/minio server ./minio_data/
┏━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━┓
┃ You are running an older version of MinIO released 1 week ago ┃
┃ Update: Run `minio update` ┃
┗━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━┛
Endpoint: http://192.168.1.3:9000 http://192.168.42.1:9000 http://172.17.0.1:9000 http://172.18.0.1:9000 http://172.19.0.1:9000 http://192.168.122.1:9000 http://127.0.0.1:9000
AccessKey: KYAS2LSSPXRZFH9P6RHS
SecretKey: qPZnIBJDe6GTRrUWcfdtKk7GPL4fGyqANDzJxkur
Browser Access:
http://192.168.1.3:9000 http://192.168.42.1:9000 http://172.17.0.1:9000 http://172.18.0.1:9000 http://172.19.0.1:9000 http://192.168.122.1:9000 http://127.0.0.1:9000
Command-line Access: https://docs.min.io/docs/minio-client-quickstart-guide
$ mc config host add myminio http://192.168.1.3:9000 KYAS2LSSPXRZFH9P6RHS qPZnIBJDe6GTRrUWcfdtKk7GPL4fGyqANDzJxkur
Object API (Amazon S3 compatible):
Go: https://docs.min.io/docs/golang-client-quickstart-guide
Java: https://docs.min.io/docs/java-client-quickstart-guide
Python: https://docs.min.io/docs/python-client-quickstart-guide
JavaScript: https://docs.min.io/docs/javascript-client-quickstart-guide
.NET: https://docs.min.io/docs/dotnet-client-quickstart-guide
Update Minio
okay, our package is from one week ago, but that’s okay. We can overwrite our package build (although not
recommended) with this:
An alternative way, is to use the built-in update method:
$ sudo minio update
┏━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━┓
┃ You are running an older version of MinIO released 5 days ago ┃
┃ Update: https://dl.min.io/server/minio/release/linux-amd64/minio ┃
┗━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━┛
Update to RELEASE.2019-08-07T01-59-21Z ? [y/n]: y
MinIO updated to version RELEASE.2019-08-07T01-59-21Z successfully.
I prefer this way, cause I dont have to export keys every time.
List buckets
$ mc ls myminio
[2019-08-05 20:44:42 EEST] 0B bucket0001/
$ mc ls myminio/bucket0001
(empty)
List Policy
mc admin policy list myminio
$ mc admin policy list myminio
readonly
readwrite
writeonly
Credentials
If we do not want to get random Credentials every time, we can define them in our environment:
export MINIO_ACCESS_KEY=admin
export MINIO_SECRET_KEY=password
minio server --address 127.0.0.1:9000 .minio_data{1...10}
with minio client:
$ mc config host add myminio http://127.0.0.1:9000 admin password
mc: Configuration written to `/home/ebal/.mc/config.json`. Please update your access credentials.
mc: Successfully created `/home/ebal/.mc/share`.
mc: Initialized share uploads `/home/ebal/.mc/share/uploads.json` file.
mc: Initialized share downloads `/home/ebal/.mc/share/downloads.json` file.
Added `myminio` successfully.
mc admin config get myminio/ | jq .credential
$ mc admin config get myminio/ | jq .credential
{
"accessKey": "8RMC49VEC1IHYS8FY29Q",
"expiration": "1970-01-01T00:00:00Z",
"secretKey": "AY+IjQZomX6ZClIBJrjgxRJ6ugu+Mpcx6rD+kr13",
"status": "enabled"
}
s3cmd
Let’s configure s3cmd to use our minio data server:
$ sudo pacman -S s3cmd
Configure s3cmd
s3cmd --configure
$ s3cmd --configure
Enter new values or accept defaults in brackets with Enter.
Refer to user manual for detailed description of all options.
Access key and Secret key are your identifiers for Amazon S3. Leave them empty for using the env variables.
Access Key: KYAS2LSSPXRZFH9P6RHS
Secret Key: qPZnIBJDe6GTRrUWcfdtKk7GPL4fGyqANDzJxkur
Default Region [US]:
Use "s3.amazonaws.com" for S3 Endpoint and not modify it to the target Amazon S3.
S3 Endpoint [s3.amazonaws.com]: http://127.0.0.1:9000
Use "%(bucket)s.s3.amazonaws.com" to the target Amazon S3. "%(bucket)s" and "%(location)s" vars can be used
if the target S3 system supports dns based buckets.
DNS-style bucket+hostname:port template for accessing a bucket [%(bucket)s.s3.amazonaws.com]:
Encryption password is used to protect your files from reading
by unauthorized persons while in transfer to S3
Encryption password:
Path to GPG program [/usr/bin/gpg]:
When using secure HTTPS protocol all communication with Amazon S3
servers is protected from 3rd party eavesdropping. This method is
slower than plain HTTP, and can only be proxied with Python 2.7 or newer
Use HTTPS protocol [Yes]: n
On some networks all internet access must go through a HTTP proxy.
Try setting it here if you can't connect to S3 directly
HTTP Proxy server name:
New settings:
Access Key: KYAS2LSSPXRZFH9P6RHS
Secret Key: qPZnIBJDe6GTRrUWcfdtKk7GPL4fGyqANDzJxkur
Default Region: US
S3 Endpoint: http://127.0.0.1:9000
DNS-style bucket+hostname:port template for accessing a bucket: %(bucket)s.s3.amazonaws.com
Encryption password:
Path to GPG program: /usr/bin/gpg
Use HTTPS protocol: False
HTTP Proxy server name:
HTTP Proxy server port: 0
Test access with supplied credentials? [Y/n] y
Please wait, attempting to list all buckets...
ERROR: Test failed: [Errno -2] Name or service not known
Retry configuration? [Y/n] n
Save settings? [y/N] y
Configuration saved to '/home/ebal/.s3cfg'
Test it
$ s3cmd ls
2019-08-05 17:44 s3://bucket0001
Distributed
Let’s make a more complex example and test the distributed capabilities of minio
Create folders
mkdir -pv .minio_data{1..10}
$ mkdir -pv .minio_data{1..10}
mkdir: created directory '.minio_data1'
mkdir: created directory '.minio_data2'
mkdir: created directory '.minio_data3'
mkdir: created directory '.minio_data4'
mkdir: created directory '.minio_data5'
mkdir: created directory '.minio_data6'
mkdir: created directory '.minio_data7'
mkdir: created directory '.minio_data8'
mkdir: created directory '.minio_data9'
mkdir: created directory '.minio_data10'
Start Server
Be-aware you have to user 3 dots (…) to enable erasure-code distribution (see below).
and start minio server like this:
minio server --address 127.0.0.1:9000 .minio_data{1...10}
$ minio server --address 127.0.0.1:9000 .minio_data{1...10}
Waiting for all other servers to be online to format the disks.
Status: 10 Online, 0 Offline.
Endpoint: http://127.0.0.1:9000
AccessKey: CDSBN216JQR5B3F3VG71
SecretKey: CE+ti7XuLBrV3uasxSjRyhAKX8oxtZYnnEwRU9ik
Browser Access:
http://127.0.0.1:9000
Command-line Access: https://docs.min.io/docs/minio-client-quickstart-guide
$ mc config host add myminio http://127.0.0.1:9000 CDSBN216JQR5B3F3VG71 CE+ti7XuLBrV3uasxSjRyhAKX8oxtZYnnEwRU9ik
Object API (Amazon S3 compatible):
Go: https://docs.min.io/docs/golang-client-quickstart-guide
Java: https://docs.min.io/docs/java-client-quickstart-guide
Python: https://docs.min.io/docs/python-client-quickstart-guide
JavaScript: https://docs.min.io/docs/javascript-client-quickstart-guide
.NET: https://docs.min.io/docs/dotnet-client-quickstart-guide
Οι φορολογικές αρχές της Νέας Ζηλανδίας στο τελευταίο τους φορολογικό δελτίο του Αυγούστου κατατάσσουν τις πληρωμές με Bitcoin προς μισθωτούς υπαλλήλους νόμιμες με εφαρμογή αυτής της οδηγίας από την 1 Σεπτέμβρη. Οι πληρωμές αυτές θα μπορούν να γίνουν σε εργαζόμενους βάση των μηνιαίων του συμφωνημένων αποδοχών η σε εργαζόμενους βάση του συμφωνημένου έργου τους.
Προϋπόθεση είναι ότι το ψηφιακό νόμισμα που θα γίνονται οι πληρωμές θα υπάρχει η δυνατότητα για άμεση μετατροπή του σε fiat money. Η οδηγία αυτή έχει ισχύ για τα επόμενα τρία χρόνια.
Βάση της νομοθεσίας οι πληρωμές σε μισθωτούς στην Νέα Ζηλανδία μέχρι σήμερα μπορούν να γίνουν μόνο σε ότι θεωρεί το κράτος νόμιμο χρήμα. Το Bitcoin παρά την νέα οδηγία συνεχίζει να θεωρείτε ως property και όχι ως χρήμα στην χώρα.
Οι περισσότεροι έχουν στο μυαλό ότι τα συνέδρια αποτελούνται από μερικές βαρετές ομιλίες, όπου ένας τρελοεπιστήμονας έχει φτιάξει κάτι και θέλει να το παρουσιάσει. Ειδικότερα, όταν αφορά πληροφορική, θα είναι κάποιοι καμμένοι, χοντροί και κολλημένοι στο πληκτρολόγιό τους και το συνέδριο θα είναι όσο πιο βαρετό γίνεται.
Και όμως έχετε λάθος. Γιατί; Καταρχήν οι περισσότεροι προγραμματιστές γνωρίζουν ότι κάνουν καθιστική ζωή και φροντίζουν να αθλούνται. Επίσης γνωρίζουν ότι είναι πίσω από μια οθόνη και φροντίζουν με την πρώτη ευκαιρία να συναντήσουν φίλους από κοντά για φαγητό, μπύρες, καφέδες κλπ.
Pre-registration party: Εδώ θα μαζευτούμε πριν το συνέδριο ώστε να γνωριστούμε και να κάνουμε και εγγραφές ώστε να αποφύγουμε τον πολύ κόσμο την επομένη το πρωί. Θα γίνει στο Κίτρινο Ποδήλατο (https://goo.gl/maps/Zz6vY4HEMTyrGXqt8) στις 7μμ. Εδώ τα έξοδα των ποτών είναι δικά σας. Λέτε ότι είστε από το συνέδριο.
23 Αυγούστου
Κυρίως party: Θα γίνει στον χώρο του συνεδρίου στις 7μμ. Θα πρέπει να έχετε κάνει εγγραφή.
24 Αυγούστου
Πικνικ στα Πλατανάκια: Είναι παράδοση σε κάθε συνέδριο να κάνουμε πικνικ. Εδώ το λεωφορείο και το φαγητό θα πληρωθεί από το GNOME (αρκεί να κάνετε την εγγραφή στο συνέδριο) αλλά καλό είναι να φέρετε κανένα ποτό από το σπίτι (θα υπάρχει και εκεί με χρέωση). Γραφτείτε στο https://wiki.gnome.org/GUADEC/2019/Picnicday. Αν δεν μπορείτε, στείλτε μου μνμ.
25 Αυγούστου
Ποδοσφαιρικός αγώνας: Ακόμα ένα παραδοσιακό γεγονός. Θα γίνει δίπλα στο Καυτατζόγλειο στάδιο, περίπυ 7.30-8.30 μμ. Γραφτείτε στην σελίδα https://wiki.gnome.org/GUADEC/2019/Football. Αν δεν μπορείτε, στείλτε μου μνμ.
28 Αυγούστου
Εκδρομή στην Επανομή για μπάνιο: Επειδή είμαστε παραθαλάσσια χώρα, θα κάνουμε μια κοντινή εκδρομή στη θάλασσα. Θα πληρωθεί το λεωφορείο από το GNOME (αρκεί να έχετε κάνει εγγραφή). Οι ξαπλώστρες θα είναι δωρεάν αρκεί να κάνετε κατανάλωση καφέ-ποτό. Επίσης δηλώστε μέχρι τις 18 Αυγούστου στην σελίδα https://wiki.gnome.org/GUADEC/2019/DayTrip. Αν δεν μπορείτε, στείλτε μου μνμ.
28 Αυγούστου
Εναλλακτικά όσοι δεν γουστάρετε παραλία, μπορείτε να συμμετάσχετε στο γκρουπ που θα γυρίσει τα αξιοθέατα της Θεσσαλονίκης. Δηλώστε συμμετοχή στο https://wiki.gnome.org/GUADEC/2019/MuseumBoF. Αν δεν μπορείτε, στείλτε μου μνμ. Μικρό τιπ: Ο Φεντερίκο θα συμμετάσχει εδώ. Οπότε θα έχετε την τιμή να βγείτε φωτογραφίες στα αξιοθέατα με κάποιον διάσημο του χώρου.
Επίσης να είστε σε εγρήγορση γιατί θα ανακοινωθεί δείπνο για τις γυναίκες στο GNOME (μάλλον στις 22 Αυγούστου) καθώς και για τους νέους στο GNOME (μάλλον και αυτό στις 22 Αυγούστου).
Για να βοηθήσει στη δημιουργία υποδειγματικών ψηφιακών υπηρεσιών, η Μονάδα Εκσυγχρονισμού της Κυβέρνησης της Γαλλίας (SGMAP) δημοσίευσε πριν από λίγο καιρό δέκα βασικές αρχές για της δημόσιες ψηφιακές υπηρεσίες. Αυτές παρέχουν τη βάση για ψηφιακές υπηρεσίες που είναι αποτελεσματικές και κοντά στους πολίτες.
Οι ψηφιακές κυβερνητικές υπηρεσίες δεν είναι απλώς μια υπηρεσία στο web ή μια ιστοσελίδα, γράφει η SGMAP στην ανακοίνωσή της. «Είναι μια εμπειρία και ένα πλήρες ταξίδι. Είναι επίσης η διασύνδεση μεταξύ του χρήστη και της διοίκησης, προσθέτει το SGMAP, γι ‘αυτό και οι υπηρεσίες αυτές πρέπει να είναι εύχρηστες, αποτελεσματικές και όσο το δυνατόν απλούστερες.»
Αυτές οι βασικές αρχές είναι ένα από τα αποτελέσματα του dashboard ψηφιακών υπηρεσιών που χρησιμοποιεί το SGMAP από το 2012 για να παρακολουθεί την ικανοποίηση των χρηστών για τις δημόσιες ηλεκτρονικές υπηρεσίες. Με βάση τα αποτελέσματα των τελευταίων πέντε ετών, η μονάδα εντόπισε τους παράγοντες επιτυχίας και τις βέλτιστες πρακτικές.
Οι παραδειγματικές ψηφιακές υπηρεσίες είναι εύκολο να βρεθούν και να χρησιμοποιηθούν εύκολα, λέει η πρώτη αρχή του SGMAP . Μια δεύτερη αρχή είναι ότι χρησιμοποιούν σαφή και ακριβή γλώσσα και τρίτον, πρέπει να είναι αμέσως σαφές ότι ένας χρήστης βρίσκεται σε επίσημο ιστότοπο δημόσιας υπηρεσίας.
Η μονάδα εκσυγχρονισμού της κυβέρνησης παροτρύνει επίσης τις ηλεκτρονικές υπηρεσίες να μην ζητούν από τους χρήστες να εισάγουν πληροφορίες που είναι ήδη γνωστές στην κυβέρνηση. Κάθε ηλεκτρονική υπηρεσία θα πρέπει να έχει έναν μέντορα που γνωρίζει τι χρειάζονται οι χρήστες και ποιος μπορεί να ενεργεί ως ενδιάμεσος μεταξύ χρηστών και δημόσιων διοικήσεων.
Το SGMAP σκοπεύει να καταστήσει αυτές τις αρχές ως βασικό μέρος μιας διαρθρωμένης προσέγγισης στις διαδικτυακές κυβερνητικές υπηρεσίες. Ο κατάλογος θα συμπεριληφθεί στην εργαλειοθήκη ηλεκτρονικής διακυβέρνησης του SGMAP, η οποία περιλαμβάνει ήδη το Pidila, ένα εργαλείο διαχείρισης έργων που θα βοηθήσει στη δημιουργία κυβερνητικών ιστοτόπων.
Το MIT Press κυκλοφόρησε πριν από λίγες ημέρες το Mind the Gap (ανοιχτή δημοσίευση στο mindthegap.pubpub.org), μια σημαντική έκθεση σχετικά με την τρέχουσα κατάσταση όλων των διαθέσιμων λογισμικού ανοιχτού κώδικα για publishing.
Με χρηματοδότηση από το Ίδρυμα Andrew W. Mellon, η έκθεση «ρίχνει φως στην ανάπτυξη και την εφαρμογή τεχνολογιών δημοσίευσης ανοιχτού κώδικα, προκειμένου να βοηθηθεί η λήψη αποφάσεων από τους φορείς και τους ιδιώτες και ο σχεδιασμός των έργων».
Οι συγγραφείς της έκθεσης, με επικεφαλής τον John Maxwell, Αναπληρωτή Καθηγητή και Διευθυντή του Εκδοτικού Προγράμματος στο Πανεπιστήμιο Simon Fraser, καταλογογράφησαν 52 online πλατφόρμες δημοσίευσης ανοιχτού κώδικα , δηλαδή συστήματα παραγωγής και φιλοξενίας για επιστημονικά βιβλία και περιοδικά, που πληρούν τα κριτήρια της έρευνας : «τεκμηριωμένο λογισμικό ανοιχτού κώδικα σχετικό με την επιστημονική δημοσίευση και ενεργή ανάπτυξη κώδικα«.
Mind the Gap (mindthegap.pubpub.org)
Η έρευνα αυτή αποτελεί τη βάση για μια λεπτομερή ανάλυση του ανοιχτού οικοσυστήματος publishing και της διαθεσιμότητας, των δυνατοτήτων και των περιορισμών αυτών των πλατφορμών και εργαλείων.
Ο αριθμός των πλατφορμών online publishing ανοιχτού κώδικα έχει πολλαπλασιαστεί την τελευταία δεκαετία, αλλά η έκθεση διαπιστώνει ότι αρκετές πλατφόρμες είναι συχνά πολύ μικρές, υπερβολικά χαλαρές και εξαιρετικά εξειδικευμένες για να έχουν μεγάλη επίδραση πέραν του οργανισμού ή του φορέα υποδοχής τους.
Αυτό τους αφήνει ευάλωτους στις μεταβολές των οργανωτικών προτεραιοτήτων και των εξωτερικών πηγών χρηματοδότησης που δίνουν έμφαση σε νέα έργα για τη συντήρηση και τη βελτίωση των υφιστάμενων έργων. Αυτό το κατακερματισμένο οικοσύστημα είναι δύσκολο να πλοηγηθεί και η έκθεση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι εάν το ανοιχτό publishing θέλει να γίνει μια ανθεκτική εναλλακτική λύση στις πολύπλοκες και δαπανηρές ιδιόκτητες υπηρεσίες, πρέπει να αντιμετωπίσει τις διπλές προκλήσεις της ανάπτυξης και της οργάνωσης του ίδιου του κοινοτικού οικοσυστήματος.
«Ποιες είναι οι δυνάμεις – και οι οργανώσεις – που μπορούν να εξυπηρετούν την ευρύτερη κοινότητα, και να μεσολαβούν μεταξύ μεμονωμένων έργων και περιπτώσεων χρήσης και μεταξύ έργων και πόρων;», ρωτά την έκθεση. «Δεν είναι επιθυμητή ούτε μια χαοτική πληθώρα διαφορετικών έργων ούτε ένα αναγκαστικό πρότυπο με γνώμονα την αποτελεσματικότητα, αλλά η διαμεσολάβηση μεταξύ αυτών των δύο θα απαιτήσει ευρεία συμφωνία ως προς τους στόχους υψηλού επιπέδου, τη διακυβέρνηση και τις προτεραιότητες χρηματοδότησης – και ίσως κάποια υπηρεσία ολοκλήρωσης / διαμεσολάβησης . »
«Βρήκαμε ότι παρόλο που οι ηγέτες των πλατφορμών και οι προγραμματιστές αναγνωρίζουν ότι η συνεργασία, η τυποποίηση ή ακόμα και τα κοινά επίπεδα κώδικα μπορούν να προσφέρουν σημαντικά οφέλη στις φιλοδοξίες, τη λειτουργικότητα και τη βιωσιμότητα των έργων, η χρηματοδότηση και η υποδομή που υποστηρίζουν ανοιχτά έργα publishing αποθαρρύνουν αυτές τις δραστηριότητες» εξηγεί ο Maxwell.
«Αν ο στόχος είναι να οικοδομηθεί μια βιώσιμη εναλλακτική λύση στα ιδιόκτητα μοντέλα publishing, τότε η ανοιχτή δημοσίευση χρειάζεται νέες υποδομές που ενθαρρύνουν τη βιωσιμότητα, τη συνεργασία και την ολοκλήρωση».
To Mind the Gap είναι διαθέσιμο για σχολιασμό στην πλατφόρμα PubPub: mindthegap.pubpub.org
Γιατί το Ανοιχτό Λογισμικό είναι απαραίτητο σήμερα
Τι είναι το Ανοιχτό Λογισμικό;
Το ελεύθερο λογισμικό ξεκίνησε στη δεκαετία του ’80 με τον ορισμό συγκεκριμένων ελευθεριών. Ο συντάκτης του ελεύθερου λογισμικού πρέπει να παρέχει στους χρήστες (και στους μελλοντικούς συντελεστές του λογισμικού) τις ελευθερίες αυτές. Συνοψίζοντας, αυτές οι ελευθερίες σας επιτρέπουν να μελετήσετε, να βελτιώσετε το λογισμικό και να διανείμετε τις βελτιώσεις σας στο κοινό, έτσι ώστε όλοι να ωφεληθούν τελικά. Αυτό έγινε από αντίδραση στην εμφάνιση του «ιδιόκτητου» λογισμικού σε έναν κόσμο που προηγουμένως θεωρούσε λογισμικό ως δημόσιο αγαθό.
Όταν το λογισμικό ανοιχτού κώδικα καθορίστηκε το 1998, επικεντρώθηκε σε μια πιο συγκεκριμένη γωνία: Τα δικαιώματα που λαμβάνουν χρήστες μαζί με το λογισμικό, όπως η πρόσβαση στον πηγαίο κώδικα ή η έλλειψη περιορισμών στη χρήση. Αυτή η εστίαση στα δικαιώματα των χρηστών (και η λιγότερο μπερδεμένη ονομασία) το καθιστούσε πολύ πιο κατανοητό στις επιχειρήσεις και ήταν το κλειδί για την επιτυχία του λογισμικού ανοιχτού κώδικα πηγής στη βιομηχανία.
Παρά το γεγονός ότι είναι πιο φιλικό προς τις επιχειρήσεις, το ανοιχτό λογισμικό δεν ήταν ποτέ ένα «επιχειρηματικό μοντέλο». Ο ανοιχτός κώδικας, όπως το ελεύθερο λογισμικό πριν από αυτόν, είναι απλά ένα σύνολο ελευθεριών και δικαιωμάτων που συνδέονται με το λογισμικό. Αυτά μεταφέρονται μέσω αδειών χρήσης λογισμικού και χρησιμοποιούν το νόμο περί πνευματικών δικαιωμάτων ως μηχανισμό επιβολής τους. Το λογισμικό δημοσίευσης με άδεια χρήσης F/OSS μπορεί να αποτελεί συνιστώσα επιχειρηματικού μοντέλου, αλλά αν είναι το μόνο, τότε υπάρχει κάποιο πρόβλημα.
Ελευθερίες και Δικαιώματα
Οι ελευθερίες και τα δικαιώματα που συνοδεύουν το ελεύθερο λογισμικό ανοιχτού κώδικα φέρνουν ορισμένα βασικά οφέλη για τους χρήστες.
Το πρώτο και τα πιο συχνά αναφερόμενα από αυτά τα οφέλη είναι το κόστος. Η πρόσβαση στον πηγαίο κώδικα είναι βασικά δωρεάν όπως και στην μπύρα. Χάρη στην αγγλική γλώσσα, αυτό δημιούργησε μια ενδιαφέρουσα σύγχυση στη μαζική αγορά ως προς το τι πραγματικά σήμαινε το «ελεύθερο» στο «ελεύθερο λογισμικό». Μπορείτε να πουλήσετε «ελεύθερο λογισμικό» – αυτό γίνεται γενικά με την προσθήκη ελευθεριών ή υπηρεσιών δέσμευσης πέρα από αυτό που το F/OSS ορίζει (και όχι με την κατάργηση των ελευθεριών, όπως μερικοί πρόσφατα σκέφτηκαν).
Εάν το πλεονέκτημα κόστους αποδείχθηκε πιο σημαντικό καθώς το λογισμικό ανοιχτού κώδικα εξελίχθηκε, δεν είναι επειδή οι χρήστες είναι όλο και λιγότερο πρόθυμοι να πληρώσουν για λογισμικό ή υπολογιστές. Αυτό οφείλεται στον όλο και περισσότερο πανταχού παρόν χαρακτήρα της πληροφορικής. Καθώς το λογισμικό τροφοδοτεί τον κόσμο, τα παραδοσιακά μοντέλα pay-per-seat του λογισμικού γίνονται όλο και λιγότερο προσαρμοσμένα στον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι χρήστες και δημιουργούν επιπλέον τριβή σε έναν κόσμο όπου όλοι ανταγωνίζονται με ταχύτητα.
Σήμερα, το κόστος είναι ένα όφελος – αποδιοπομπαίος τράγος. Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία για τους χρήστες είναι η διαθεσιμότητα. Με το λογισμικό ανοιχτού κώδικα, δεν υπάρχει κανένα εμπόδιο στη δοκιμή του λογισμικού με όλες του τις λειτουργίες. Δεν χρειάζεται να ζητάτε από κάποιον την άδεια (ή να υπογράψετε κάποιο συμβόλαιο) για να αξιολογήσετε το λογισμικό για μελλοντική χρήση, να το πειραματιστείτε ή απλώς να διασκεδάσετε. Και μόλις είστε έτοιμοι να κανετε την μετάβαση, δεν υπάρχει τριβή στη μετάβαση από τον πειραματισμό στην παραγωγή.
Η βιωσιμότητα είναι ένα ακόμη σημαντικότερο όφελος. Όταν ένας οργανισμός κάνει την επιλογή λογισμικού, δεν θέλει μείνει χωρίς συντήρηση, μόνο και μόνο επειδή ο πωλητής αποφασίζει να σταματήσει την υποστήριξη για το λογισμικό ή απλά επειδή ο προμηθευτής χρεοκοπήσει. Ο πηγαίος κώδικας είναι διαθέσιμος για οποιονδήποτε να τον τροποποιήσει και ετσι ότι δεν θα βασίζεται σε έναν μόνο προμηθευτή για μακροχρόνια συντήρηση.
Έχοντας μια επιλογή πολλαπλών πωλητών είναι επίσης ένας πολύ καλός τρόπος για να αποφύγετε το κλείδωμα. Όταν η επιχείρησή αναπτύσσει εξάρτηση από το λογισμικό, το κόστος αλλαγής σε άλλη λύση μπορεί να αυξηθεί πολύ. Βρίσκεστε στην ευάλωτη πλευρά μιας συμφωνίας συντήρησης. Η ικανότητά σας να βασίζεστε σε μια μεγάλη αγορά προμηθευτών που παρέχει συντήρηση και υπηρεσίες είναι ένας πολύ πιο βιώσιμος τρόπος επιλογής λογισμικού.
Ένα άλλο βασικό πλεονέκτημα της υιοθέτησης ανοιχτού κώδικα σε εταιρικό περιβάλλον είναι ότι το open source διευκολύνει τον εντοπισμό και την προσέλκυση ταλέντων. Οι επιχειρήσεις μπορούν εύκολα να εντοπίσουν τους πιθανούς προσληφθέντες βάσει της ανοικτής καταγραφής των συνεισφορών τους στην τεχνολογία που τους ενδιαφέρει. Αντίθετα, οι υποψήφιοι μπορούν εύκολα να εντοπίσουν τις τεχνολογίες ανοιχτού κώδικα που χρησιμοποιεί ένας οργανισμός. Μπορούν να ενταχθούν σε μια εταιρεία με βεβαιότητα ότι θα είναι σε θέση να επωφεληθούν από την εμπειρία λογισμικού που θα αναπτυχθεί εκεί.
Ένα σημαντικό όφελος από την τεχνική πλευρά είναι η διαφάνεια. Η πρόσβαση στον πηγαίο κώδικα σημαίνει ότι οι χρήστες είναι σε θέση να κοιτάξουν κάτω από το καπό και να κατανοήσουν από μόνοι τους το πώς λειτουργεί το λογισμικό ή γιατί συμπεριφέρεται όπως συμβαίνει. Η διαφάνεια επιτρέπει επίσης να ελέγχετε αποτελεσματικά το λογισμικό για ευπάθειες ασφαλείας. Πέρα από αυτό, η δυνατότητα λήψης και τροποποίησης του πηγαίου κώδικα σημαίνει ότι έχετε τη δυνατότητα αυτοεξυπηρέτησης: εύρεση και επίλυση ζητημάτων χωρίς καν να υπάρχει εξάρτηση από έναν πωλητή.
Τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό: με τον ανοιχτό κώδικα έχετε τη δυνατότητα να συμμετέχετε στην κοινότητα αναπτύσσοντας το λογισμικό και να επηρεάζετε την κατεύθυνση του συμβάλλοντας άμεσα σε αυτό. Δεν πρόκειται για «giving back» (αν και αυτό είναι ωραίο). Οι οργανισμοί που συμμετέχουν στις κοινότητες ανοιχτού κώδικα είναι πιο αποτελεσματικοί.
Μεγαλύτερα οφέλη για τα οικοσυστήματα
Πέρα από αυτά τα οφέλη για τους χρήστες (που προέρχονται άμεσα από τις ελευθερίες και τα δικαιώματα που σχετίζονται με το F / OSS), το λογισμικό ανοιχτού κώδικα έχει επίσης θετικές επιπτώσεις σε ευρύτερα οικοσυστήματα.
Τα μονοπώλια είναι κακά για τους χρήστες. Οι μονοκαλλιέργειες είναι ευάλωτα περιβάλλοντα. Το λογισμικό ανοιχτού κώδικα επιτρέπει στους αμφισβητίες να ομαδοποιούν τις προσπάθειες τους και να συνεργάζονται για να δημιουργήσουν μια εναλλακτική λύση στο μονοπώλιο. Δεν χρειάζεται να νικήσει ή να εξαλείψει την ιδιόκτητη λύση – η επιτυχία είναι αρκετή για να δημιουργήσει ισορροπία και να οδηγήσει σε ένα πιο υγιές οικοσύστημα.
Εξετάζοντας τη μεγάλη εικόνα, ζούμε σε έναν πλανήτη με περιορισμένα φυσικά αγαθά, όπου η μείωση των αποβλήτων και η βελτιστοποίηση της παραγωγικότητας γίνονται πραγματικά κρίσιμες. Καθώς το λογισμικό υπάρχει παντού και όλο και περισσότεροι άνθρωποι το παράγουν, το μοντέλο παραγωγής ανοιχτού κώδικα μειώνει την αλληλεπικάλυψη των προσπαθειών και την απώλεια ενέργειας από την ανάπτυξη των ίδιων λύσεων σε πολλά παράλληλα ιδιόκτητα σιλό.
Τέλος, προσωπικά πιστεύω ότι ένα μεγάλο μέρος των σημερινών κοινωνικών θεμάτων είναι το αποτέλεσμα του τεχνητού διαχωρισμού της κοινωνίας μας μεταξύ παραγωγών και καταναλωτών. Πάρα πολλοί άνθρωποι χάνουν τις δεξιότητες που είναι απαραίτητες για την οικοδόμηση των πραγμάτων και απλά δίνουν συνδρομές, αγοράζουν μαύρα κουτιά και περιεχόμενο και απορροφούνται σε μια λαδωμένη μηχανή κατανάλωσης. Το ελεύθερο λογισμικό και το λογισμικό ανοιχτού κώδικα θολώνει τη γραμμή μεταξύ παραγωγών και καταναλωτών, αφαιρώντας τα εμπόδια και καθιστώντας κάθε καταναλωτή δυνητικό παραγωγό. Είναι μέρος της λύσης και όχι μέρος του προβλήματος.
Όλα αυτά τα οφέλη εξηγούν γιατί το λογισμικό ανοιχτού κώδικα είναι τόσο επιτυχημένο σήμερα. Αυτά τα μοναδικά οφέλη τελικά καθιστούν ένα ανώτερο προϊόν, το οποίο είναι μια έξυπνη επιλογή για τους χρήστες. Είναι επίσης μια εξισορροπητική δύναμη που οδηγεί σε ευρύτερα και εύρωστα οικοσυστήματα, γι ‘αυτό και θα έλεγα ότι είναι απαραίτητο στον σημερινό κόσμο.
Ο Ανοιχτός κώδικας δεν αρκεί
Η σχετική νίκη του ανοιχτού λογισμικού
Ο ανοιχτός κώδικας είναι παντού σήμερα. Έχει γίνει ο προεπιλεγμένος τρόπος για την κατασκευή και τη δημοσίευση λογισμικού. Μπορείτε να βρείτε ανοιχτό κώδικα σε κάθε διακομιστή, μπορείτε να βρείτε ανοιχτό κώδικα σε κάθε τηλέφωνο … Ακόμη και η Microsoft, η οποία βασικά εφηύρε το ιδιόκτητο λογισμικό, υιοθετεί ανοιχτά σήμερα τον ανοικτό κώδικα, με μεγάλη επιτυχία. Ο ανοιχτός κώδικας κέρδισε.
Αλλά … έχει όντως κερδίσει;
Οι διακομιστές και, κατ ‘επέκταση, η υποδομή υπολογιστών, δικτύωσης και αποθήκευσης, αναμφίβολα κυριαρχούνται από τον ανοιχτό κώδικα. Αλλά το αυξανόμενο μερίδιο των λειτουργιών που εκτελούν κώδικα για αυτό το λογισμικό υποδομής παραμένει σχεδόν πάντα ιδιόκτητο. Ο κώδικας που χρησιμοποιείται για να παρέχει στους χρήστες πρόσβαση σε αυτή την υποδομή (αυτό που συνήθως περιγράφεται ως «cloud computing») είναι συχνότερα εμπορικό μυστικό. Και αν κοιτάξετε την άλλη πλευρά, η επιφάνεια εργασίας (ή οι εφαρμογές της πλευράς του χρήστη εν γένει) εξακολουθούν με συντριπτική πλειοψηφία να κυριαρχούνται από το ιδιόκτητο λογισμικό.
Ακόμα και μελετώντας τι θεωρείται γενικά ιστορία επιτυχίας της ανοιχτότητας, η νίκη μπορεί να αφήσει μια πικρή γεύση στο στόμα. Για παράδειγμα, εξετάζοντας δύο βασικές τεχνολογικές επιτυχίες των τελευταίων 10 ετών, το Amazon Web Services και το Android, και οι δύο βασίζονται σε μεγάλο βαθμό σε λογισμικό ανοιχτού κώδικα. Είναι αναμφισβήτητα ένα μέρος αυτής της επιτυχίας του ανοικτού λογισμικού. Αλλά αν εξετάσουμε όλα τα οφέλη των χρηστών του ανοιχτού λογισμικού που αναφέρονται παραπάνω, οι χρήστες του AWS και του Android δεν τα απολαμβάνουν πραγματικά όλα αυτά. Ως χρήστης AWS, δεν έχετε διαφάνεια: δεν μπορείτε πραγματικά να κοιτάξετε κάτω από την καπό και να καταλάβετε πώς λειτουργεί το AWS ή γιατί η υπηρεσία συμπεριφέρεται όπως ακριβώς συμπεριφέρεται. Ως χρήστης του Android, δεν μπορείτε πραγματικά να ασχοληθείτε με το Android upstream, να συμβάλλετε στη δημιουργία του λογισμικού και να βεβαιωθείτε ότι εξυπηρετεί καλύτερα τις ανάγκες σας αύριο.
Έτσι, ο ανοιχτός κώδικας κέρδισε και είναι πανταχού παρών … ωστόσο στις περισσότερες περιπτώσεις, οι χρήστες στερούνται μερικά από τα βασικά πλεονεκτήματα του ανοιχτού λογισμικού. Και κοιτάζοντας αυτό που ονομάζεται «ανοιχτό λογισμικό» σήμερα, μπορεί κανείς να βρει πολλά “διεστραμμένα” μοντέλα παραγωγής. Με το «διεστραμμένα «, εννοώ μοντέλα όπου κάποια πλεονεκτήματα ανοιχτού κώδικα λείπουν, όπως η ικανότητα αποτελεσματικής συμμετοχής στην κοινότητα.
Για παράδειγμα, μπορείτε να βρείτε ως ανοικτό κώδικα το λογισμικό μιας εταιρείας , αλλά το λογισμικό ελέγχεται από αυτήν την εταιρεία και αναπτύσσεται πίσω από κλειστές πόρτες. Μπορείτε να βρείτε μόνο μερικές βασικές λειτουργίες ως ανοιχτό κώδικα, ενώ οι προηγμένες λειτουργίες να προορίζονται για μια ιδιόκτητη έκδοση και το λογισμικό ανοιχτού κώδικα να χρησιμοποιείται ως δοκιμαστική έκδοση. Να βρείτε παρωχημένο ανοιχτό κώδικα, όπου ένας οργανισμός ανοίγει περιοδικά τον άχρηστο κώδικα του για να το ξεπλύνει με ετικέτα ανοιχτού λογισμικού. Βρίσκετε την φωτιά αλλά ξεχνάτε τον ανοιχτό κώδικα, όπου οι άνθρωποι δημοσιεύουν μόνο μία φορά στο GitHub χωρίς καμία πρόθεση να διατηρήσουν και να ενημερώσουν ποτέ αυτό τον κώδικα. Πώς φτάσαμε ως εδώ;
Έλεγχος ή κοινότητα
Αυτό που έκανε το ανοιχτό λογισμικό τόσο ελκυστικό για τη βιομηχανία λογισμικού ήταν η υπόσχεση της κοινότητας. Μια αφοσιωμένη κοινότητα που θα τους βοηθήσει να γράψουν το λογισμικό, να δημιουργήσουν μια πιο άμεση σχέση που θα ξεπεράσει τους κλασσικούς δεσμούς με τους προμηθευτές λογισμικού και να τους βοηθήσει να προωθήσουν το λογισμικό.
Το ζήτημα ήταν ότι οι εταιρείες εξακολουθούσαν να επιθυμούν να διατηρούν τον έλεγχο: του λογισμικού, του σχεδιασμού, του οδικού χάρτη προϊόντων και των εσόδων. Και έτσι, σε αντίθεση με την επιτυχία του ανοιχτού λογισμικού, η βιομηχανία λογισμικού εξελίχθηκε ως ένας τρόπος παραγωγής λογισμικού ανοιχτού κώδικα που θα τους επέτρεπε να διατηρήσουν τον έλεγχο.
Αλλά το γεγονός είναι ότι δεν μπορείτε πραγματικά να έχετε και τον έλεγχο και την κοινότητα. Ο αποκλειστικός έλεγχος από ένα συγκεκριμένο συμβαλλόμενο μέρος στον κώδικα αποθαρρύνει άλλους συμμετέχοντες από τη συμμετοχή. Η εξωτερική κοινότητα θεωρείται ως δωρεάν εργασία και δεν βρίσκεται σε ισότιμη κατάσταση σε σχέση με τους συντελεστές στο εσωτερικό της εταιρίας, οι οποίοι αποφασίζουν πραγματικά για την κατεύθυνση του λογισμικού. Αυτό δημιουργεί απογοήτευση. Αυτό δεν κάνει μια βιώσιμη κοινότητα, και τελικά δεν οδηγεί σε βιώσιμο λογισμικό.
Το μοντέλο ανοιχτού πυρήνα (open-core) που ακολουθείται από ορισμένες από αυτές τις εταιρείες δημιουργεί ένα επιπλέον επίπεδο κοινοτικής έντασης. Με την πρώτη ματιά, η διατήρηση ενός συνόλου προηγμένων λειτουργιών για μια ιδιόκτητη έκδοση του λογισμικού ακούγεται σαν έξυπνο επιχειρηματικό μοντέλο. Αλλά τι συμβαίνει όταν ένας συνεισφέρων προτείνει έναν κώδικα που θα έκανε την «κοινοτική έκδοση» καλύτερη; Ή όταν κάποιος αρχίζει να αναρωτιέται γιατί ένα μόνο μέρος κεφαλαιοποιεί το έργο της «κοινότητας»; Στην καλύτερη περίπτωση, αυτό οδηγεί στο θάνατο της κοινότητας, και στη χειρότερη περίπτωση αυτό οδηγεί σε ένα fork … που καθιστά αυτό το μοντέλο ιδιαίτερα εύθραυστο.
Έχουμε φτάσει πια στο 2019, και νομίζω ότι έγινε πια σαφές σε όλους ότι πρέπει να επιλέξουν μεταξύ της διατήρησης του ελέγχου και της ανάπτυξης μιας υγιούς κοινότητας. Ωστόσο, οι περισσότερες εταιρείες επέλεξαν να διατηρήσουν τον έλεγχο και να εγκαταλείψουν την ιδέα της πραγματικής κοινοτικής συμβολής. Στόχος τους είναι να συνεχίσουν να εκμεταλλεύονται τα πλεονεκτήματα του μάρκετινγκ να αποκαλούν το λογισμικό τους «λογισμικό ανοιχτού κώδικα», να προσποιούνται ότι έχουν όλα τα πλεονεκτήματα που συνδέονται με την ετικέτα της ανοιχτότητας, αλλά να εφαρμόζουν μια συνταγή ελέγχου που είναι πολύ πιο κοντά στο ιδιόκτητο λογισμικό παρά στις αρχικές ελευθερίες και δικαιώματα με ελεύθερο λογισμικό ανοικτού κώδικα.
Ο τρόπος που κατασκευάζεται το ανοιχτό λογισμικό επηρεάζει και τα οφέλη που έχουν οι χρήστες
Επομένως, το ζήτημα με τα μοντέλα παραγωγής, όπως ο μονόπλευρος ή ο ανοικτός πυρήνας, είναι ότι λείπουν κάποια οφέλη, όπως η διαθεσιμότητα ή η αειφορία, η αυτοεξυπηρέτηση ή η δυνατότητα εμπλοκής και επηρεασμού της κατεύθυνσης του λογισμικού. Η βιομηχανία λογισμικού προσαρμόστηκε στην επιτυχία του ανοιχτού λογισμικού: υιοθέτησε άδειες ανοιχτού κώδικα, αλλά λίγο άλλο, απομάκρυνε τους χρήστες από τα πλεονεκτήματα που συνδέονται με τον ανοιχτό κώδικα, ακολουθώντας όμως το γράμμα του νόμου του ανοιχτού κώδικα.
Πώς γίνεται αυτό?
Το ζήτημα είναι ότι το ελεύθερο λογισμικό και το ανοικτό λογισμικό απευθύνονται αποκλειστικά στην ελευθερία και στα δικαιώματα που απολαμβάνουν οι χρήστες με το τελικό προϊόν, όπως μεταφέρονται μέσω αδειών χρήσης λογισμικού. Δεν έδωσαν εντολή για το πώς θα κατασκευαστεί το λογισμικό. Δεν είπαν τίποτα για το ποιοςελέγχει πραγματικά τη δημιουργία του λογισμικού. Και πώς κατασκευάζεται ο ανοιχτός κώδικας έχει πράγματι σημαντική επίδραση στα πλεονεκτήματα που αποκομίζουν οι χρήστες από το λογισμικό.
Η θλιβερή πραγματικότητα είναι ότι σε αυτό τον αιώνα τα περισσότερα έργα ανοιχτού κώδικα είναι στην πραγματικότητα κλειστά με τον έναν ή τον άλλο τρόπο: η βασική ανάπτυξή τους μπορεί να γίνει σε κλειστές πόρτες ή η διακυβέρνησή τους μπορεί να κλειδωθεί για να διασφαλιστεί ο μόνιμος έλεγχος από τον κύριο χορηγό. Ο καθένας παράγει λογισμικό ανοιχτού κώδικα, αλλά τα έργα που αναπτύχθηκαν από μια πραγματικά ανοιχτή κοινότητα έχουν γίνει σπάνια.
Και όμως, με αληθινά ανοιχτές κοινότητες, διαθέτουμε ένα μοντέλο παραγωγής ανοικτού κώδικα που εγγυάται όλα τα πλεονεκτήματα του ελεύθερου και ανοιχτού λογισμικού. Έχει διάφορα ονόματα. Εγώ την ονομάζω ανοιχτή συνεργασία: το μοντέλο όπου μια κοινότητα ίσων συμβάλλει σε ένα κοινό υπό ίσους όρους ανταγωνισμού, γενικά υπό μια ανοιχτή διακυβέρνηση και μερικές φορές κάτω από έναν ουδέτερο μη κερδοσκοπικό οργανισμό. Δεν έχουν δεσμευμένες θέσεις, ούτε ελίτ ομάδα προγραμματιστών που να σχεδιάζουν πίσω από κλειστές πόρτες. Η συνεισφορά είναι το μόνο έγκυρο νόμισμα. Και όμως, με αληθινά ανοιχτές κοινότητες, διαθέτουμε ένα μοντέλο παραγωγής ανοικτού κώδικα που εγγυάται όλα τα πλεονεκτήματα του ελεύθερου και ανοιχτού λογισμικού. Έχει διάφορα ονόματα. Εγώ την ονομάζω ανοιχτή συνεργασία: το μοντέλο όπου μια κοινότητα ίσων συμβάλλει σε ένα κοινό υπό ίσους όρους ανταγωνισμού, γενικά υπό μια ανοιχτή διακυβέρνηση και μερικές φορές κάτω από έναν ουδέτερο μη κερδοσκοπικό οργανισμό. Δεν έχουν δεσμευμένες θέσεις, ούτε ελίτ ομάδα προγραμματιστών που να σχεδιάζουν πίσω από κλειστές πόρτες. Η συνεισφορά είναι το μόνο έγκυρο νόμισμα.
Η ανοιχτή συνεργασία αποτελούσε τον κανόνα για την ελεύθερη και ανοικτή παραγωγή λογισμικού. Ενώ είναι πιο σπάνιο σήμερα, η επιτυχία πρόσφατων κοινοτήτων ανοιχτών υποδομών όπως το OpenStack ή το Kubernetes αποδεικνύει ότι το μοντέλο αυτό εξακολουθεί να είναι βιώσιμο σήμερα σε πολύ μεγάλη κλίμακα και μπορεί να είναι φιλικό προς τις επιχειρήσεις. Αυτό το μοντέλο εγγυάται όλα τα πλεονεκτήματα ανοιχτού κώδικα που ανέφερα παραπάνω, ιδιαίτερα την αειφορία (δεν βασίζεται σε έναν μόνο προμηθευτή) και τη δυνατότητα οποιασδήποτε συμμετοχής, επηρεάζει την κατεύθυνση του λογισμικού και διασφαλίζει ότι ανταποκρίνεται στις μελλοντικές ανάγκες.
Η βιομηχανία λογισμικού είναι φυσικά ελεύθερη να αποδεσμεύσει το λογισμικό που αναπτύσσεται πίσω από κλειστές πόρτες υπό την άδεια ανοιχτού κώδικα. Έχουν κάθε δικαίωμα να καλέσουν το λογισμικό τους «ανοικτό λογισμικό», εφόσον συμμορφώνονται με τους όρους μιας εγκεκριμένης άδειας OSI.
Εάν λοιπόν θέλουμε να προωθήσουμε τα απεριόριστα πλεονεκτήματα του ανοιχτού κώδικα σε σχέση με τα διεστραμμένα και με ελάχιστα πλεονεκτήματα της τρέχουσας ανάπτυξης, οι υποστηρικτές του F / OSS θα πρέπει να ανασυνταχθούν, να συνεργαστούν, να επιβεβαιώσουν τον ορισμό του ανοικτού λογισμικού και να δημιουργήσουν πρόσθετα πρότυπα πάνω από αυτό, πέρα από τον «ανοιχτό κώδικα».
Τι πρέπει να κάνουμε γι ‘αυτό
Επομένως, ενώ είναι απαραίτητος, ο ανοιχτός κώδικας σήμερα δεν αρκεί.
Τι πρέπει να κάνουμε, ως ερασιτέχνες και υποστηρικτές του open source, για αυτό;
Πρώτον, επιτρέψτε μου να διευκρινίσω τι δεν πρέπει να κάνουμε.
Δεν πρόκειται για ένα κάλεσμα αλλαγής του ανοιχτού κώδικα
Δεδομένου ότι το λογισμικό ανοιχτού κώδικα δημιουργήθηκε το 1998, οι εταιρείες λογισμικού βρήκαν τρόπους για να διατηρήσουν τον έλεγχο ενώ παράγουν λογισμικό ανοιχτού κώδικα και μέσω αυτής της διαδικασία απομάκρυναν από τους χρήστες μερικών από τα παραδοσιακά οφέλη που σχετίζονται με το F / OSS. Ωστόσο, αυτές οι εταιρείες εξακολουθούσαν να τηρούν τους όρους των αδειών ανοικτού κώδικα, δίνοντας στους χρήστες ένα σαφές σύνολο βασικών ελευθεριών και δικαιωμάτων.
Κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους, ορισμένες από αυτές τις εταιρείες αποφάσισαν ότι ήθελαν ακόμη μεγαλύτερο έλεγχο, ιδίως τον έλεγχο των εσόδων που σχετίζονται με το λογισμικό ανοιχτού κώδικα. Πρότειναν νέες άδειες, καταργώντας τις καθιερωμένες ελευθερίες και δικαιώματα, προκειμένου να μπορέσουν να επιβεβαιώσουν αυτό το επίπεδο ελέγχου. το e Open Source Definition ορίζει τις ελάχιστες ελευθερίες και τα δικαιώματα που πρέπει να έχει κάθε λογισμικό ανοιχτού κώδικα, οπότε το Open Source Initiative – OSI, ως σταθεροί κηδεμόνες αυτού του ορισμού, δικαίως αντιστάθηκε στις προσπάθειες αυτές.
Αυτές οι εταιρείες μεταπήδησαν γρήγορα στην επίθεση της νομιμότητας του OSI, τοποθετώντας το «Open Source» περισσότερο ως ευρεία κατηγορία από ένα σαφές σύνολο ελευθεριών και δικαιωμάτων. Και δημιούργησαν νέες άδειες με παραπλανητική ονομασία («κοινότητα», «κοινά», «δημόσια» …) σε μια προσπάθεια να θολώσουν τις γραμμές και να διατηρήσουν κάποια από την αύρα του ανοιχτού κώδικα για το δικό τους αποκλειστικό λογισμικό.
Η λύση δεν είναι στον επαναπροσδιορισμό του ανοιχτού κώδικα ή να ισχυριστούμε ότι δεν είναι πλέον σχετικός. Το Ανοιχτό Λογισμικό δεν είναι επιχειρηματικό μοντέλο ή ένας συνεχώς εξελισσόμενος τρόπος για την παραγωγή λογισμικού. Πρόκειται για ένα βασικό σύνολο δικαιωμάτων και δικαιωμάτων που εκφράζονται στην άδεια χρήσης του λογισμικού που δημοσιεύεται. Όπως όλα τα πρότυπα, η αξία του βρίσκεται στη μονιμότητά του.
Ναι, είμαι της άποψης ότι σήμερα, ο όρος «ανοιχτός κώδικας» δεν είναι αρκετός. Ναι, πρέπει να προχωρήσουμε πιο πέρα τον ανοιχτό κώδικα. Αλλά για να γίνει αυτό, πρέπει να στηρίξουμε αυτό το πρόσθετο στρώμα σε μια σταθερή βάση: το Open Source Definition.
Αυτό κάνει το έργο του OSI πιο σημαντικό από ποτέ. Ο ανοιχτός κώδικας ήταν συνηθισμένος στις εξωτερικές επιθέσεις από εταιρείες ιδιόκτητου λογισμικού. που έλεγαν ότι το ανοιχτό λογισμικό ήταν κατώτερο ή επικίνδυνο. Αυτές ήταν σαφείς επιθέσεις που ήταν σχετικά εύκολο να αντιμετωπιστούν: Μέσω της εκπαίδευσης των χρηστων και της υπεράσπισης του κώδικα, και τελικά η ποιότητα του λογισμικού ανοιχτού κώδικα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να αποδείξει την ανωτερότητα του.
Τώρα δέχεται επίθεση από το εσωτερικό, από εταιρείες που παραδοσιακά παράγουν λογισμικό ανοιχτού κώδικα, οι οποίες υποστηρίζουν ότι το ανοιχτό λογισμικό θα πρέπει να αλλάξει ώστε να ταιριάζει καλύτερα στα επιχειρηματικά τους μοντέλα.
Πρέπει να επιστρέψουμε στις βασικές μας αρχές και να εξηγήσουμε γιατί αυτά τα δικαιώματα και οι ελευθερίες έχουν σημασία και γιατί το θόλωμα των γραμμών τελικά αποδυναμώνει όλους. Χρειαζόμαστε ένα ισχυρό OSI για να οδηγήσουμε αυτό το νέο αγώνα, γιατί δεν έχει τελειώσει.
Μια ταξινόμηση των μοντέλων παραγωγής ανοιχτού κώδικα
Όπως υποστήριξα σε προηγούμενα μέρη, ο τρόπος που γίνεται ανοιχτός ο κώδικας έχει τελικά επιπτώσεις στα οφέλη που έχουν οι χρήστες. Πολλοί από εμάς το γνωρίζουμε αυτό και όλοι καταλήξαμε στο δικό μας λεξιλόγιο για να περιγράψουμε τους διάφορους τρόπους που παράγεται σήμερα το ανοιχτό λογισμικό.
Ακόμη και μέσα σε ένα συγκεκριμένο μοντέλο (ας το πούμε ανοιχτή συνεργασία μεταξύ ίσων σε ίσους όρους ανταγωνισμού), χρησιμοποιούμε διαφορετικά σύνολα αρχών: το OpenStack Foundation έχει τα 4 Opens (ανοιχτός κώδικας, ανοιχτή ανάπτυξη, ανοιχτό design, ανοιστή κοινότητα) , Το Eclipse Foundation έχει τους κανόνες συμμετοχής ανοιχτού κώδικα (ανοιχτό, διαφανές, αξιοκρατικό) ενώ το Apache Foundation έχει τον τρόπο Apache … Όλοι υποστηρίζουμε τη δική μας παραλλαγή, εστιάζοντας στις διαφορές και όχι σε αυτό που έχουμε από κοινού: τα βασικά οφέλη αυτών των παραλλαγών .
Αυτή η αφθονία του ελαφρώς διαφορετικού λεξιλογίου καθιστά δύσκολη τη συγκέντρωση και την αποτελεσματική επικοινωνία. Αν δεν έχουμε σαφή τρόπο διαφοροποίησης των καλών απεριόριστων οφελών που περιλαμβάνονται στον ανοιχτό κώδικα από τα διεστραμμενα μοντέλα διάθεσης ανοιχτού κώδικα (όπου όλα τα open source θεωρούνται ίσα) αυτό θα ωφελεί τα διεστραμμένα μοντέλα παραγωγής. Νομίζω ότι είναι καιρός να ανασυντάξουμε και να συγκλίνουμε μια σαφή και κοινή ταξινόμηση των μοντέλων παραγωγής ανοιχτού κώδικα.
Πρέπει να κατατάξουμε αυτά τα μοντέλα με βάση τα οφέλη που εγγυώνται στους χρήστες του παραγόμενου λογισμικού. Το Open-core δεν εγγυάται τη διαθεσιμότητα, ο single-seller δεν παρέχει βιωσιμότητα ούτε επιτρέπει την αποτελεσματική εμπλοκή και επηρεασμό της κατεύθυνσης του λογισμικού, ενώ η ανοιχτή συνεργασία δίνει και τα τρία.
Μόλις έχουμε αυτή την ταξινόμηση, θα χρειαστεί να επικοινωνήσουμε σε μεγάλο βαθμό γύρω από αυτό, με μία μόνο φωνή. Όσο χρησιμοποιούμε ελαφρώς διαφορετικούς όρους (ή εννοούμε ελαφρώς διαφορετικά πράγματα όταν χρησιμοποιούμε κοινούς όρους), διατηρούμε σύγχυση η οποία τελικά ωφελεί τα πιο περιοριστικά μοντέλα.
Ας συναντηθούμε
Πέρα από αυτό, νομίζω ότι πρέπει να μιλήσουμε περισσότερο. Τα συνέδρια ανοιχτού κώδικα χρησιμοποιήθηκαν για την εκπαίδευση και την υπεράσπιση του ανοιχτού λογισμικού: ποιος είναι αυτός ο περίεργος τρόπος παραγωγής λογισμικού και γιατί ίσως να ενδιαφέρει κάποιους. Μόλις ο ανοιχτός κώδικας έγινε κυρίαρχος, αυτά τα στυλ των οριζόντιων συνεδρίων ανοιχτού κώδικα έγιναν λιγότερο συναφή και σύντομα αντικαταστάθηκαν από περισσότερες κάθετες διασκέψεις γύρω από μια συγκεκριμένη λογισμικό ή μια συγκεκριμένη περίπτωση χρήσης.
Αυτή είναι μια καλή εξέλιξη: Έτσι πρεπει να μοιάζει η νίκη. Το θέμα είναι όμως ότι το μέλλον του ανοιχτού κώδικα δεν συζητείται πια. Απολαμβάνουμε τις δάφνες μας, ενώ ο κόσμος γύρω μας εξελίσσεται και προσαρμόζεται συνεχώς.
Ορισμένα συνέδρια ανοιχτού κώδικα ενδέχεται να εξακολουθούν να υπάρχουν, και με υψηλούς keynote ομιλητές και να εξακολουθούν να θέτουν αυτά τα ζητήματα, αλλά αυτά είναι κατά κανόνα μονόδρομες συνομιλίες.
Για να πραγματοποιηθεί αυτό το σημαντικό έργο της σύγκλισης λεξιλογίου και ο καθορισμός κοινών προτύπων για το πώς παράγεται το λογισμικό ανοικτού κώδικα δεν φτάνει μόνο το Twitter.
Για να ξεκινήσει η προσπάθεια θα πρέπει να συναντηθούμε, να κάτσουμε γύρω από ένα τραπέζι και να αφιερώσουμε χρόνο για να συζητήσουμε μαζί συγκεκριμένα ζητήματα. Στην ιδανική περίπτωση αυτό θα γινόταν γύρω από κάποια άλλα γεγονότα για να αποφευχθούν τα επιπλέον ταξίδια.
Και πρέπει να το κάνουμε αυτό σύντομα. Αυτή η εργασία είναι επείγουσα.Ο «ανοιχτός κώδικας» ως πρότυπο έχει τεράστια αξία λόγω όλων των πλεονεκτημάτων των χρηστών που συνδέονται παραδοσιακά με το λογισμικό ελεύθερου και ανοιχτού κώδικα.
Αυτό δημιούργησε μια αύρα ότι με το λογισμικό ανοιχτού κώδικα εξακολουθούν να ωφελούνται και σήμερα.
Αλλά αυτή η αύρα εξασθενεί με την πάροδο του χρόνου, χάρη στα μοντέλα παραγωγής. Πόσο περισσότερο “ανοιχτό κώδικα” μιας εταιρείας μπορούμε να αντέξουμε, έως ότου ο «ανοιχτός κώδικας» να σημαίνει πλέον ότι δεν μπορείτε να εμπλακείτε με την κοινότητα και να επηρεάσετε την κατεύθυνση του λογισμικού;
Το 2019, ο ανοιχτός κώδικας είναι πιο σημαντικός από ποτέ. Το ανοιχτό λογισμικό δεν έχει «κερδίσει», αυτή είναι μια συνεχής προσπάθεια, και είμαστε σήμερα σε μια κρίσιμη διασταύρωση.
Πιστεύω ότι οι υποστηρικτές και οι λάτρεις του ανοιχτού λογισμικού πρέπει να συγκεντρωθούν, να ορίσουν σαφή, τυποποιημένη ορολογία για το πώς κατασκευάζεται το λογισμικό ανοιχτού κώδικα και να αρχίσουν να επικοινωνούν έντονα γύρω από αυτό με μια ενιαία φωνή.
Και πέρα από αυτό, πρέπει να δημιουργήσουμε φόρουμ όπου συζητούνται αυτές οι ερωτήσεις σχετικά με το μέλλον του ανανοιστού κώδικα. Επειδή κερδίζουμε τις μάχες του σήμερα, δεν σημαίνει ότι ο κόσμος δεν σταματά να εξελίσσεται και να προσαρμόζεται.
*Ο Thierry Carrez είναι VP of Engineering at OSI Affiliate Member OpenStack Foundation και εκλεγμένο μέλος της τεχνικής επιτροπής OpenStack.
Τα βιντεοπαιχνίδια είναι πηγή διασκέδασης τόσο για τα παιδιά, όσο και για τους ενήλικες. Οι περισσότερες μελέτες που αφορούν τα βιντεοπαιχνίδια επικεντρώνονται στο περιεχόμενό τους, στο αν υποκινούν τη βία ή αν είναι ουδέτερα, είτε στις επιδράσεις που έχουν στην ψυχολογία του παίκτη. Αναρωτήθηκε, όμως, κανείς, ποιος ‘κρύβεται’ πίσω από αυτά και τι κερδίζει από τις υπηρεσίες που προσφέρει στους παίκτες, οι οποίες συνήθως είναι δωρεάν;
Πριν
από το 1986 για το ‘The Legend of Zelda’ στο NES, όπως και για τα
υπόλοιπα παιχνίδια σε κονσόλα, ήταν δύσκολο, έως αδύνατο, να αποθηκεύουν
τα δεδομένα των παικτών τους.
Σήμερα, οι προγραμματιστές βιντεοπαιχνιδιών χρησιμοποιούν προηγμένες μεθόδους πληροφορικής, όπως το Hadoop και το MapR για τη συλλογή, επεξεργασία και ανάλυση μαζικών δεδομένων (Big Data)[2], προκειμένου να κατανοήσουν καλύτερα τη συμπεριφορά των παικτών.
Ποια δεδομένα, όμως, μπορούν να συλλέξουν οι εταιρίες μέσα από τα βιντεοπαιχνίδια τους; Τα φυσικά χαρακτηριστικά ενός παίκτη, όπως τα χαρακτηριστικά του προσώπου του, η κίνηση του σώματος και τα φωνητικά δεδομένα, η τοποθεσία και οι πληροφορίες που συλλέγονται από τα κοινωνικά δίκτυα με τα οποία συνδέεται ο παίκτης είναι κάποια από αυτά.
Κάποια
παιχνίδια, μάλιστα, περιέχουν αισθητήρες κίνησης, τους λεγόμενους
data-gathering sensors, όπως η δημοφιλή κονσόλα Wii της Nintendo και
αργότερα το Xbox Kinect.
Έτσι,
οι εταιρίες συλλέγουν τα βιομετρικά δεδομένα του παίκτη, όπως το βάρος
και τα χαρακτηριστικά του προσώπου του, που χρειάζονται για την παροχή
των υπηρεσιών ή, αλλιώς, για την εκκίνηση του παιχνιδιού.
Για
παράδειγμα, το Wii συνέλεξε δεδομένα που αφορούσαν την φυσική κατάσταση
του παίκτη για το δημοφιλές παιχνίδι άσκησης WiiFit[3].
Επιπλέον,
εκτός από τα παραπάνω, παρακολουθείται και η κοινωνική συμπεριφορά του
παίκτη από τις αποφάσεις που παίρνει κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού,
όπως η ιδιοσυγκρασία του, οι ηγετικές του ικανότητες, οι φόβοι και οι
πολιτικές του πεποιθήσεις.
Δείτε
για παράδειγμα τις ερωτήσεις στο παιχνίδι Catherine. “Επιλέγετε
προσεκτικά ποια εσώρουχα θα φορέσετε κάθε μέρα;” “Έχετε εξαπατήσει ποτέ
τον/την σύντροφό σας;” Το
Catherine είναι ένα βιντεοπαιχνίδι που αναπτύχθηκε από τον Atlus και
αφορά τις ερωτικές σχέσεις και τα ηθικά διλήμματα που προκύπτουν από την
δέσμευση των συντρόφων.
Ο
Vincent, ο πρωταγωνιστής του παιχνιδιού, πρέπει να αποφασίσει αν θα
επιλέξει την κοπέλα του Katherine ή την γοητευτική κοπέλα Catherine. Το
παιχνίδι κυκλοφόρησε από το Atlus για το PlayStation 3 και το Xbox 360
στην Ιαπωνία και τη Βόρεια Αμερική το 2011, ενώ για Microsoft Windows θα
κυκλοφορήσει από τη Sega μέσα στο 2019.
Ακόμη, οι παίκτες χρειάζεται σε κάποια βιντεοπαιχνίδια να αγοράζουν και τα προϊόντα του, όπως στο Fortnite. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, οι εταιρίες γνωρίζουν και αποθηκεύουν τα στοιχεία των πιστωτικών καρτών ή των τραπεζικών λογαριασμών, με τα οποία πραγματοποιείται η πληρωμή. Όλα αυτά τα δεδομένα χρησιμοποιούνται από τις εταιρίες προκειμένου να καταγράφουν ποιος χρησιμοποιεί τα προϊόντα τους και πως μπορούν να του τα προωθήσουν.
Ήδη από το
2005 με την κυκλοφορία των Xbox 360 είχαν συνδεθεί τα βιντεοπαιχνίδια με
την παρακολούθηση των παικτών. Σύμφωνα με την Stéphanie Perotti η
Ubisoft χρησιμοποιεί τα δεδομένα των πελατών της κυρίως για λόγους
μάρκετινγκ αλλά και για δημογραφικές μελέτες που έχουν σχεδιαστεί για τη
συνεχή βελτίωση των προϊόντων και των υπηρεσιών που προσφέρουν, ούτως
ώστε να διασφαλιστεί ότι ανταποκρίνονται στις προσδοκίες των πελατών.
Εκτός,
όμως, από τους λόγους μάρκετινγκ, οι εταιρείες μπορούν στην
πραγματικότητα να βελτιώσουν τα παιχνίδια που παράγουν με βάση τα
δεδομένα των χρηστών τους. Ο προγραμματιστής της επιτυχημένης σειράς
Candy Crush, διαπίστωσε ότι πολλοί χρήστες της εγκατέλειψαν το παιχνίδι
στο επίπεδο 65. Έτσι, έκανε το Επίπεδο 65 ευκολότερο, ώστε οι χρήστες να
συνεχίζουν να είναι σε θέση να παίζουν.
Τι μπορείτε να κάνετε, λοιπόν, για να αποτρέψετε τη συλλογή των προσωπικών σας δεδομένων; Καλό θα ήταν να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί όταν κατεβάζετε ένα παιχνίδι ή το εγκαθιστάτε.
Συγκεκριμένα,
να ελέγχετε την πολιτική απορρήτου της εφαρμογής, τους όρους χρήσης και
εγκατάστασης του παιχνιδιού, καθώς και πού δίνετε τη συγκατάθεσή σας
για την συλλογή και επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων.
Και αυτό διότι τις περισσότερες φορές οι εταιρίες ζητούν πρόσβαση στα δεδομένα σας. Θα θέλατε προκειμένου να παίξετε ένα βιντεοπαιχνίδι, η εταιρεία που το εμπορεύεται να βλέπει τι ακριβώς κάνετε όταν βρίσκεστε μπροστά στον υπολογιστή σας ή ποιος άλλος βρίσκεται στον ίδιο χώρο μαζί σας;
Τέλος, παρατηρούμε ότι τα βιντεοπαιχνίδια έχουν ενταχθεί πράγματι στην καθημερινή ζωή και την κουλτούρα των νέων. Αξίζει να επισημανθεί ότι σύμφωνα με μία έρευνα του nature human behavior το 94% των γονέων γνωρίζει ότι τα παιδιά τους παίζουν βιντεοπαιχνίδια, γι’ αυτό το λόγο και φροντίζουν να τα επιτηρούν. Ωστόσο, οι αντιδράσεις γύρω από τα βιντεοπαιχνίδια ποικίλουν.
Μιλώντας για τις αντιδράσεις και τις κριτικές που έχουν υποστηριχτεί γύρω από την κουλτούρα των βιντεοπαιχνιδιών αξίζει να γίνει μία σύντομη αναφορά στο #Gamergate. Πιο αναλυτικά, το #GamerGate είναι ένα διαδικτυακό κίνημα που ξεκίνησε κυρίως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στο Twitter και στο Facebook, τον Αύγουστο του 2014 εξαιτίας μίας δημοσίευσης του Eron Gjoni σε ένα blog.
Συγκεκριμένα,
ο Eron αποκάλυψε την κρυφή σχέση της πρώην συντρόφου του, Zoe Quinn, με
τον συντάκτη του Kotaku προκειμένου να γράψει μία θετική κριτική για το
παιχνίδι της Depression Quest.
Έπειτα
από τις αρνητικές κριτικές που δημοσίευσε ο Eron, η Zoe Quinn δέχτηκε
απειλές για την ζωή της μέσω email, ενώ έπεσε και θύμα hacking στους
λογαριασμούς της σε Tumblr, Dropbox και Skype. Απειλές βιασμού και κατά
της ζωής δέχθηκε και η Brianna Wu, η οποία μίλησε αρνητικά για τους
υποστηρικτές του #Gamergate.
Αν πρέπει
να προτείνουμε, λοιπόν, μία λύση στο πρόβλημα της παραβίασης της
ιδιωτικότητας και των προσωπικών δεδομένων, σίγουρα αυτή δεν είναι η
απαγόρευση, αλλά η προστασία και η ενημέρωση.
Για αυτόν τον λόγο, την επόμενη φορά που θα παίξετε, ελέγξτε νωρίτερα…ποιος παίζει με ποιον!
[2] Marios M. Giakalaras,Christos P. Tsongidis, Posthuman:Biometrics, Big Data and Videogames,Department of Cultural Technology and Communication, University Of Aegean.
[3] Alexander Dean Cybulski, Enclosures at Play: Surveillance in the Code and Culture of Videogames.
Το FOSS4G σημαίνει Free and Open Source Software for Geospatial. Είναι το κορυφαίο γεγονός για τον οργανισμό του OSGeo. Από την πρώτη συνάντηση, το 2006 στη Λωζάνη της Ελβετίας, το FOSS4G είναι η πιο σημαντική συνάντηση για το Γεωχωρικό λογισμικό Ανοιχτού κώδικα. Είναι ο τόπος όπου συναντάτε τους ανθρώπους που έγραψαν τα βιβλία που διαβάζετε στο πανεπιστήμιο, και οι συγγραφείς των blogs και των λογαριασμοί Twitter που ακολουθείτε.
Η ιστορία του FOSS4G είναι μια θαυμάσια ιστορία που έχει ρίζες στην αρχή αυτής της χιλιετίας, μέσα στις κοινότητες του GRASS και του MapServer. Η υποκείμενη ιδέα ήταν να δημιουργηθεί μια εκδήλωση που θα προσφέρει σε όλους τους επαγγελματίες, τους φοιτητές και τους καθηγητές τη δυνατότητα να συναντηθούν και να μιλάνε για ελεύθερο και ανοιχτό λογισμικό για γεωχωρική αποθήκευση, επεξεργασία και απεικόνιση.
Παρόλο που θεωρούμε δεδομένη την πρόσβαση στο διαδίκτυο, υπάρχουν αρκετές περιοχές στον κόσμο όπου οι άνθρωποι έχουν περιορισμένη και λογοκριμένη πρόσβαση στο διαδίκτυο. Το έργο Tor είναι μια από τις πιο σημαντικές προσπάθειες για να νικήσει τη λογοκρισία στο Διαδίκτυο.
Πρόσφατα το έργο Tor κυκλοφόρησε μια νέα επέκταση του προγράμματος περιήγησης που ονομάζεται Snowflake. Οι χρήστες που βρίσκονται κάτω από καθεστώς λογοκρισίας μπορούν να χρησιμοποιήσουν το Snowflake για να έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο.
Αν ενεργοποιήσετε αυτήν την επέκταση, το πρόγραμμα περιήγησης σας μετατρέπεται σε διακομιστή μεσολάβησης (proxy) που συνδέει τους χρήστες Tor σε λογοκριμένες περιοχές με το δίκτυο Tor. Μπορείτε μάλιστα να συμμετέχετε εθελοντικά για να βοηθήσετε αυτούς τους ανθρώπους μόλις εγκαταστήσετε το addon.
Πώς λειτουργεί το Snowflake;
Μόλις εγκαταστήσετε το Snowflake, οι χρήστες που βρίσκονται σε περιορισμό, μπορούν να έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο μέσω του δικτύου σας. Με απλά λόγια, η σύνδεσή τους περνά μέσα από τους proxy Snowflake, οι οποίοι διοικούνται από εθελοντές.
Η επίσημη τεκμηρίωση για το Snowflake αναφέρει:
«Το Snowflake είναι μια pluggable εφαρμογή που επιτρέπει την κυκλοφορία μέσω προσωρινών proxy χρησιμοποιώντας το WebRTC, ένα πρωτόκολλο peer-to-peer με ενσωματωμένο NAT punching. Σκοπεύει να δουλέψει σανflash proxy, αλλά χωρίς προβλήματα flash proxy με το NAT. »
Πώς να εκτελέσετε το Snowflake;
Υπάρχουν τρεις διαφορετικοί τρόποι με τους οποίους μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το Proxy Snowflake:
Επιλογή 1: μέσω addon
Βεβαιωθείτε ότι έχετε ενεργοποιήσει το WebRTC και να εγκαταστήσετε το add-on Snowflake στο πρόγραμμα περιήγησής σας. Το Snowflake είναι διαθέσιμο ως επέκταση προγράμματος περιήγησης τόσο για τον Firefox όσο και για το Google Chrome.
Επιλογή 2: μέσω προγράμματος περιήγησης ιστού
Σε ένα πρόγραμμα περιήγησης με ενεργοποιημένη την δυνατότητα WebRTC:
Μεταβείτε στη διεύθυνση https://snowflake.torproject.org/ και κάντε κλικ στο κουμπί «Ναι» για να επιλέξετε να είστε διακομιστής μεσολάβησης
Μεταβείτε στη διεύθυνση https://snowflake.torproject.org/snowflake και παρακολουθήστε τα μηνύματα κατάστασης. Μην κλείσετε αυτή τη σελίδα εάν θέλετε να παραμείνετε μια γέφυρα Snowflake.
Επιλογή 3: Αυτόνομη
Υπάρχει μια τρίτη ανεξάρτητη μέθοδος για τη λειτουργία του Snowflake. Για περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με αυτά, μπορείτε να ανατρέξετε στην τεκμηρίωση εδώ.
Είναι ασφαλές να χρησιμοποιήσετε το Snowflake;
Αν ανησυχείτε για το είδος των ιστότοπων που μπορούν να επισκέπτονται οι χρήστες μέσω του πληρεξούσιου σας, μην ανησυχείτε! Η διεύθυνση IP περιήγησης των λογοκριμένων χρηστών θα αντιστοιχεί στον κόμβο εξόδου Tor, όχι στη δική σας. Έτσι είσαι ασφαλής.
Η επέκταση ενημερώνει επίσης πόσους ανθρώπους έχετε βοηθήσει τις τελευταίες 24 ώρες. Εάν έχετε πρόσβαση στο Internet, ίσως να θέλετε να εγκαταστήσετε την επέκταση Snowflake για να βοηθήσετε τους χρήστες που βρίσκονται σε λογοκριμένα δίκτυα.
Μέσα Αυγούστου στην Ευρώπη με την σημαντικότερη εκδήλωση, την Wikimania να πραγματοποιείται στην Στοκχόλμη αυτήν την εβδομάδα!. Μπορείτε επίσης να δείτε περισσότερες εκδηλώσεις για τις επόμενες εβδομάδες ή να καταχωρίσετε τη δική σας εκδήλωση στο: https://ellak.gr/events
H έκδοση αυτή αφορά κυρίως bug fixes και update στις μεταφράσεις του gui Bitcoin-qt. Περισσότερα για τις αλλαγές που έχουν γίνει μπορείτε να δείτε εδώ.
Το GNOME αποτελεί ένα project ανοικτού λογισμικού που ξεκίνησε από 2 ιδεολόγους που πιθανό να μην φανταζόταν την γιγάντωση του project τους. Στα χρόνια που πέρασαν, μεγάλωσε η κοινότητα των ατόμων που συνεισφέρουν στο project σε όλους τους τομείς. Πως επιβιώνουν όλα τα projects ανοικτού λογισμικού που δεν έχουν κάποια εταιρία να στηρίζει οικονομικά; Οι χορηγίες είναι αυτές που παρέχουν κάποια οικονομική βοήθεια σε έξοδα φιλοξενίας σε servers (ιστοσελίδα, iso) κλπ κλπ. Οι χορηγίες μπορεί να είναι από τον απλό χρήστη που απλά χρησιμοποιεί ΔΩΡΕΑΝ το λογισμικό (αν και δεν είναι αυτό το νόημα του ελεύθερου λογισμικού/λογισμικού ανοικτού κώδικα), έως τις μεγάλες εταιρίες (το καταπληκτικό είναι ότι και γι' αυτές είναι ΔΩΡΕΑΝ).
Χορηγίες. Πως όμως διαχειρίζονται τα χρήματα; Στο GNOME συγκεκριμένα υπάρχει το GNOME Foundation με το board και υπάρχει διαφάνεια στην διάθεση των χρημάτων. Η απόδειξη είναι το Annual Report 2018 το οποίο αναφέρει ότι έγινε στο GNOME το 2018.
Στα χρόνια της ανάπτυξης του GNOME, γεννήθηκε το GUADEC, αρχικά για το GNOME Users And Developers European Conference, το οποίο είναι το ετήσιο συνέδριο που λαμβάνει χώρα στην Ευρώπη. Κύριος σκοπός των συνεδρίων σαν το GUADEC είναι η κοινωνικοποίηση, να συναντηθούν από κοντά όλοι όσοι συνεισφέρουν στο project (είτε προγραμματιστές είτε χρήστες). Τις περισσότερες φορές συναντιόμαστε μέσω πληκτρολογίου. Η συνάντηση μας αυτή μπορεί να γεννήσει νέες ιδέες και να υλοποιηθούν γρηγορότερα διότι συναντιόμαστε πρόσωπο με πρόσωπο και όλα γίνονται γρηγορότερα έτσι.
Ένα τέτοιο συνέδριο χρειάζεται κάποια τοπική ομάδα για να διεκπεραιώσει κάποιες εργασίες. Στην περίπτωσή μας, σταθήκαμε τυχεροί με την άψογη συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας Θεσσαλονίκης. Όμως όσο και καλή πρόθεση να έχουμε, τίποτα δεν κινείται χωρίς την δύναμη του χρήματος. Έτσι εδώ έρχονται να βοηθήσουν οι χορηγοί. Μια λίστα χορηγών μπορείτε να βρείτε στην σελίδα https://2019.guadec.org/pages/sponsors.html. Εκεί μπορείτε να βρείτε και πως μπορείτε να γίνεται και εσείς χορηγός (έστω και την τελευταία στιγμή).
Θα σταθούμε όμως σε μερικούς από αυτούς τους οποίους θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε ξεχωριστά.
ΠΛΑΤΙΝΕΝΙΟΣ
Η Private Internet Access (PIA), είναι ο κορυφαίος πάροχος υπηρεσιών no-log VPN στον κόσμο. Η PIA πιστεύει ότι η πρόσβαση σε ένα ανοιχτό διαδίκτυο αποτελεί θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα και κάνει δωρεές σε σκοπούς όπως το EFF, ORG και FFTF για την προώθηση των σκοπών της ιδιωτικής ζωής σε διεθνές επίπεδο. Η PIA διαθέτει πάνω από 3.200 κεντρικούς υπολογιστές σε 25 χώρες, οι οποίοι παρέχουν αξιόπιστες, κρυπτογραφημένες πύλες tunnel VPN για οποιαδήποτε περίπτωση χρήσης.
ΧΡΥΣΟΙ
Canonical είναι η εταιρεία πίσω από το Ubuntu. Ιδρύθηκε το 2004. Το Ubuntu είναι μια πλατφόρμα που εκτείνεται από τις συσκευές PC και IoT στον server και το cloud. Περιλαμβάνει μια ολοκληρωμένη σειρά επιχειρηματικών εργαλείων για την ανάπτυξη, τη ρύθμιση, τη διαχείριση και την ενοποίηση των υπηρεσιών. Το Ubuntu έρχεται με όλα όσα χρειάζεστε για να οργανώσετε τον οργανισμό, το σχολείο, το σπίτι ή την επιχείρησή σας. Η Canonical παρέχει επιχειρηματικά προϊόντα, υποστήριξη και υπηρεσίες για το Ubuntu. Η Canonical είναι μια ιδιωτική εταιρεία.
Η Red Hat είναι ο κορυφαίος προμηθευτής λύσεων λογισμικού ανοιχτού κώδικα, χρησιμοποιώντας μια προσέγγιση που βασίζεται στην κοινότητα για την παροχή αξιόπιστων και υψηλής απόδοσης τεχνολογιών cloud, Linux, ενδιάμεσου λογισμικού, αποθήκευσης και εικονικοποίησης. Η Red Hat προσφέρει επίσης βραβευμένες υπηρεσίες υποστήριξης, εκπαίδευσης και συμβουλευτικών υπηρεσιών. Ως συνδετικός κόμβος σε ένα παγκόσμιο δίκτυο επιχειρήσεων, εταίρων και κοινοτήτων ανοιχτού κώδικα, η Red Hat συμβάλλει στη δημιουργία σχετικών καινοτόμων τεχνολογιών που απελευθερώνουν πόρους για την ανάπτυξη και προετοιμάζουν τους πελάτες για το μέλλον της πληροφορικής.
Η Endless ιδρύθηκε το 2012 με μία μοναδική αποστολή: να καταστήσει τον υπολογιστή προσβάσιμο παγκοσμίως, επιλύοντας τα εμπόδια του κόστους, της συνδεσιμότητας και της ευκολίας χρήσης. Το προϊόν ναυαρχίδα ονομάζεται Endless OS, ένα πλήρως λειτουργικό σύστημα σχεδιασμένο για αναδυόμενες αγορές. Το Endless βασίζεται στο GNOME και είναι εύκολο για χρήστες που δεν έχουν εμπειρία στην τεχνολογία. Λειτουργεί καλά με εξαιρετικά κακές συνδέσεις στο διαδίκτυο και κάνει χρήση της λανθάνουσας μνήμης τέτοια ώστε να βοηθήσει τους χρήστες να έχουν πρόσβαση στο περιεχόμενο που χρειάζονται σε περιοχές με ελάχιστη πρόσβαση στο διαδίκτυο. Διαθέτει πάνω από 100 εφαρμογές, ώστε να είναι χρήσιμη από τη στιγμή που το ενεργοποιείτε - ακόμα και αν δεν έχετε σύνδεση στο διαδίκτυο. Το Endless έχει δημιουργήσει εφαρμογές γεμάτες πολύτιμο περιεχόμενο για εκπαίδευση, υγεία, ευεξία, ανατροφή παιδιών, μικρές επιχειρήσεις και πολλούς άλλους τομείς για να βοηθήσουν τους χρήστες να επιτύχουν το καλύτερο στη ζωή. Το όραμα του Endless είναι οι χρήστες να είναι συνδημιουργοί ενός ζωντανού οικοσυστήματος εφαρμογών που επιλύει τις πραγματικές προκλήσεις και δημιουργεί ένα σύνολο εργαλείων που θα επιτρέπουν σε όλους, ανεξάρτητα από τις τεχνικές γνώσεις, να συμμετέχουν στη δημιουργία σχετικού περιεχομένου τοπικά.
Τέλος, θα θέλανε να ευχαριστήσουμε και τους ασημένιους χορηγούς αλλά και όσους έχουν δώσει έστω και 1 Euro για την οργάνωση του συνεδρίου. Να ξέρετε ότι κάνετε την διαφορά. Εάν θέλετε να γίνετε και εσείς χορηγός, μπορείτε να δείτε πως εδώ.
Το European Data Portal (EDP) είναι μια πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που στοχεύει στην αύξηση του αντίκτυπου των ανοιχτών δεδομένων, καθιστώντας τα δεδομένα εύκολα στην εύρεση και επαναχρησιμοποίηση από όλους. Η πύλη συλλέγει τα μεταδεδομένα από τα κράτη μέλη της ΕΕ και επιτρέπει στους χρήστες να ανακαλύψουν τα δεδομένα που χρειάζονται κάνοντας τα μεταδεδομένα τους ... Read more
Έχουμε στα χέρια μας το νέο Raspberry Pi 4, το μοντέλο με τα 4GB Ram και σήμερα θα δούμε κατά πόσο θα αντεπεξέλθει στις δοκιμές μας για απλή καθημερινή χρήση αλλά και λίγο… πιο βαριά χρήση.
Εγκατάσταση του λειτουργικού για το Raspberry Pi 4
Για το Raspberry Pi 4, προτείνεται η λήψη και εγκατάσταση του Raspbian Buster η οποία βασίζεται στο Debian 10.Λήψη Raspbian Buster
Αφού το κατεβάσετε θα χρειαστεί να το εξάγετε απο το .zip
και να γράψετε το image που θα βρείτε στον φάκελο σε μια SD κάρτα. Η
εγγραφή του στην κάρτα SD, είναι υπόθεση μερικών λεπτών και μπορείτε να
χρησιμοποιήσετε είτε γραφικό είτε τερματικό
Advertisements
Μέθοδος 1: Χρήση του Etcher για εγγραφή του Rapbian Buster στην microSD (Windows- Linux – MacOS)
Αν δεν το γνωρίζετε το Etcher είναι η πιο εύχρηστη εφαρμογή για να
γράφετε ISO αλλά και Image αρχεία σε USB και microSD. Κατεβάστε
και χρησιμοποιήστε το Etcher για να «γράψετε» το image στην microSD
σύμφωνα με τον οδηγό:
Βenchmarks του Raspberry Pi 4 σε σχέση με το Raspberry Pi 3
Αν και είναι αρκετά νωρίς για benchmarks επειδή το Raspberry Pi 4 έχει κυκλοφορήσει μόλις πριν λίγες ημέρες, είναι λογικό να θέλουμε να δούμε έστω κάποιες πρώτες εντυπώσεις.
Με κόκκινες βούλες, έχω σημειώσει τις μεγαλύτερες διαφοροποιήσεις των δύο μοντέλων. Συγκεκριμένα:
Το RPi 4 βλέπουμε ότι καταναλώνει περίπου 35% περισσότερη ισχύ σε σχέση με το RPi 3
Το RPi 4 διαθέτει 110% αύξηση στην επίδοση της RAM αφού διαθέτει DDR4 σε σχέση με την DDR2 του RPi 3
Το RPi 4 λόγο του πραγματικού Gigabit Ethernet ξεπερνάει κατά 181% το RPi 3
Το RPi 4 έχει κατά 342% και 638% καλύτερες επιδόσεις σε ανάγνωση/εγγραφή δεδομένων σε εξωτερικό USB λόγο της USB 3.0 θύρας
Συνεχίζοντας ας δούμε τι γίνεται με λογισμικά που θα χρησιμοποιήσει καθημερινά ο χρήστης.
Speedometer – απόκριση του Browser στο Raspberry Pi 4
Το Speedometer 2.0 μετρά την απόκριση του Chromium browser εκτελώντας
μια εφαρμογή ιστού – μια λίστα υποχρεώσεων (to-do app)- και μετρώντας
πόσες φορές η εφαρμογή μπορεί να ολοκληρωθεί κάθε λεπτό. Εδώ, οι
επιδόσεις εξαρτώνται όχι μόνο από την απόδοση της CPU αλλά από την
ταχύτητα και την χωρητικότητα της μνήμης RAM
Όπως βλέπετε, το Raspberry Pi 4 με σκόρ 16.9 είναι δύο φορές ταχύτερο σε ότι αφορά την απόκριση στον browser από ότι το Raspberry Pi 3. To ίδιο test το έτρεξα σε υπολογιστή 10ετίας με i7 πρώτης γενειάς και 8GBram DDR4 και έβγαλε σκορ 25.
OpenArena Time Demo – επιδόσεις της κάρτας γραφικών του Raspberry Pi 4
Η νέα VideoCore VI (6) δίνει στο Raspberry Pi 4 μια σημαντική ώθηση σε σχέση με τους προκατόχους του, όπως αποδείχθηκε σε αυτή τη δοκιμασία φόρτου εργασίας παιχνιδιού με το OpenArena. Το demo έτρεξε σε High Definition (1280 × 720), ενώ καταγράφεται ο μέσος ρυθμός των καρέ ανά δευτερόλεπτο (fps).
Όπως βλέπουμε, το Raspberry Pi 4 εμφάνισε σχεδόν διπλάσια FPS σε σχέση με τα προηγούμενα μοντέλα στο ίδιο παιχνίδι.
Επεξεργασία εικόνας με το GIMP στο Raspberry Pi 4
Η δημοφιλής σουίτα επεξεργασίας εικόνων ανοιχτού κώδικα GIMP χρησιμοποιείται εδώ για να επεξεργαστούμε μια εικόνα υψηλής ανάλυσης και να την αποθηκεύσει ως PNG. Όπως και στο Speedometer 2.0, αυτό εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την απόδοση της CPU και της μνήμης RAM.
Βλέπουμε λοιπόν ότι στο Raspberry Pi 4 μειώθηκε αρκετά ο χρόνος που
απαιτείται για την εξαγωγή μιας εικόνας υψηλής ανάλυσης σε PNG μορφή.
Πώς όμως πετυχαίνει αυτές τις διαφορές; Ας δούμε αναλυτικά τα χαρακτηριστικά του.
Τα πλήρη χαρακτηριστικά του Raspberry Pi 4
Ας τα δούμε όμως με αριθμούς, ώστε να καταλάβουμε τις διαφορές του
νέου Raspberry Pi 4 με το προηγούμενο μοντέλο, το Raspberry Pi 3
Δίκτυο: 2.4 GHz και 5 GHz 802.11b/g/n/ac wireless LAN και Gigabit Ethernet
Bluetooth: Bluetooth 5.0, Bluetooth Low Energy
GPIO: 40-pin header
Μνήμη: microSD
Θύρες: 2x micro-HDMI 2.0,
3.5 mm analogue audio-video jack, 2x USB 2.0, 2x USB 3.0, Gigabit
Ethernet, Camera Serial Interface (CSI), Display Serial Interface (DSI)
Τροφοδοσία: Απαιτεί 5V τουλάχιστον 3A σε θύρα USB-type-C
Δίκτυο: 2.4GHz και 5GHz wireless LAN και 10/100 Ethernet
Bluetooth: Bluetooth 4.1 Classic, Bluetooth Low Energy
GPIO: 40-pin header
Μνήμη: microSD
Θύρες: HDMI, 3.5mm analogue audio-video jack, 4× USB 2.0, Ethernet, Camera Serial Interface (CSI), Display Serial Interface (DSI)
Τροφοδοσία: Απαιτεί 5V τουλάχιστον 2A.5 σε θύρα micro-usb
Διαστάσεις: 82mm x 56mm x 19.5mm, 50g
Advertisements
Μικρές λεπτομέρειες… τεράστιες διαφορές
Όπως θα παρατηρήσατε, πέρα από αναβάθμιση στο hardware που θα μας δώσει μεγαλύτερη άνεση στην εμπειρία χρήσης του σε καθημερινές εργασίες, βλέπουμε και μια ελαφριά αύξηση μεγέθους και τρόπου τροφοδοσίας. Έτσι, ο παλιός φορτιστής που είχαμε για το Raspberry Pi 3, το κουτί του αλλά και το καλώδιο HDMI, δεν μας κάνουν.
Υπάρχει βέβαια η δυνατότητα να χρησιμοποιήσετε το προηγούμενο
τροφοδοτικό για το Raspberry Pi 3 στα 2,5Α που μπορεί να διαθέτετε, αλλά
θα χρειαστείτε ένα μετατροπέα από Micro USB σε USB-C και
θα πρέπει να θυμάστε ότι η maximum κατανάλωση ενέργειας με βάση αυτά
που θα συνδέσετε θα πρέπει να είναι στα 12,5W (το τροφοδοτικό για το
Raspberry Pi 4 είναι στα 15,3W).
Επίσης, θα παρατηρήσατε ότι πλέον μιλάμε για 3 διαφορετικά μοντέλα του Raspberry Pi 4 με
βάση το μέγεθος της RAM που θα επιλέξετε. Σε κάθε περίπτωση, όποιο
μοντέλο και να διαλέξετε δεν σημαίνει ότι το μοντέλο με τα 2GB RAM είναι
πιο αργό από αυτό που έχει 4GB RAM. Απλώς το μοντέλο του Raspberry Pi 4
με τα 4GB RAM θα σας δώσει την δυνατότητα να κάνετε περισσότερο
multitasking και να έχετε και περισσότερες καρτέλες ανοιχτές στον
browser σας.
Τέλος το Raspberry Pi 4 είδαμε ότι έρχεται με 2 θύρες micro-HDMI, που
μπορούν να αναπαράγουν video μέχρι 4K 60fps, αντί του παλιού κλασικού
HDMI. Σε περίπτωση που θέλετε να αναπαράγεται το περιεχόμενο ταυτόχρονα
σε 2 οθόνες για καλύτερη επίδοση θα πρέπει να μειώσετε στα 4K 30fps. Για
την σύνδεση του με την κλασική οθόνη του υπολογιστή θα χρειαστείτε όπως
πήραμε και εμείς, ένα καλώδιο Micro-HDMI σε Standard HDMI (type A) ενώ
για να πετύχετε το 4K πρέπει το καλώδιο να είναι V2.0.
Όλα αυτά φυσικά θα βελτιωθούν εν καιρό και σε επίπεδο λειτουργικού,
μιας και θα το έχουν περισσότεροι developers στα χέρια τους και θα
συμβάλουν με τις βελτιώσεις στον κώδικά των οδηγών των συσκευών.
Ας δούμε όμως και κάποιες τεχνικές λεπτομέρειες για όσους ενδιαφέρεστε και είστε νέρντουλες
CPU
Το νέο Raspberry Pi SoC είναι κατασκευασμένο στα 28 nm node !. Μέχρι τώρα, όλα τα προηγούμενα SoCs του Raspberry Pi κατασκευαζόντουσαν στα 40 nmprocess node.
Φυσικά, επί του παρόντος, μόνο τρεις εταιρείες είναι σε θέση να κατασκευάσουν 7 nm:
Samsung,
TSMC
και Intel.
Αυτά χρησιμοποιούνται σε high-end υπολογιστές και mobile συσκευές. Η
συρρίκνωση στα 28 nm και από κάποιες βελτιστοποιήσεις της αρχιτεκτονικής
της νέα CPU στο νέο Raspberry Pi, του έδωσε μια αύξηση των επιδόσεων
τρεις φορές έναντι του προηγούμενου μοντέλου.
Όπως και το Pi 3B +, το Pi 4 αποβάλει τη θερμότητα που παράγεται από
το SoC με πολύ έξυπνο τρόπο χρησιμοποιώντας ένα παχύ στρώμα χαλκού στο
PCB σχεδιασμένο για να κατανέμει τη θερμότητα και να την διαχέει σε όλο
το Raspberry Pi PCB.
Αν το BCM2711 SoC του Raspberry Pi παρακολουθεί τη δική του
θερμοκρασία (χρησιμοποιώντας ενσωματωμένους αισθητήρες) και αν υπερβεί
ορισμένα όρια θερμοκρασίας θα κάνει αυτόματα throttle. Προκειμένου να
αυξηθεί η απόδοση της CPU, μπορούν να εφαρμοστούν παθητικά και / ή
ενεργά μέτρα ψύξης. Για παράδειγμα: μια ψήκτρα στο SoC ή ένας ενεργός
ανεμιστήρας.
Τέλος, ο προσεκτικός αναγνώστης θα παρατήρησε ότι η διάφορα στα GHz
του επεξεργαστή μεταξύ του Pi3 και Pi4 μπορεί να φαίνεται αμελητέα, αλλά
μην ξεχνάμε ότι κατά τη σύγκριση των CPU είναι πολύ σημαντικό να μην
εξετάσουμε μόνο τα GHz, αλλά και τον σχεδιασμό (28nm) και την
αποδοτικότητα της CPU για διαφορετικές εργασίες. Ένας γρήγορος τρόπος
για να συγκρίνετε και να πάρετε μια πρώτη αίσθηση για την CPU είναι οι
Dhrystone Million Instructions per Second (DMIPs). Όσο περισσότερα τόσο
καλύτερα. Το πλεονέκτημα με τα DMIPs είναι ότι μπορούν να συγκριθούν σε
πλατφόρμες και αρχιτεκτονικές CPU (π.χ. x86 των PC), ενώ οι συγκρίσεις
συχνότητας CPU δεν έχουν νόημα σε διαφορετικές αρχιτεκτονικές (ARM vs
χ86). Μια σημαντική αξία που πρέπει να δούμε είναι τα DMIPs / MHz, τα
οποία υποδεικνύουν πόσο αποτελεσματικά χρησιμοποιείται η CPU.
Το Raspberry Pi έχει τα διπλάσια DMIPs σε σχέση με το RPi 3. πηγή: Wikipedia
Όπως παρατηρείτε στον πίνακα, οι αυξημένες επιδόσεις στο νέο Pi 4i
οφείλονται σε αυξημένη τιμή DMIPs / MHz. Κοιτάζοντας μόνο στο DMIPS το
Raspbery Pi4 CPU αντιστοιχεί περίπου σε μια CPU Intel Core 2 Extreme
X6800 (2-core) που εισήχθη του 2006 (27.079 DMIPS στα 2,93 GHz).
USB 3.0 και USB 2.0
Το USB 3.0 του RPi 4 παρεμβάλλεται από το τσιπ VLI VL805-Q6 της Via Labs (VL805). Πρόκειται για έναν ελεγκτή PCI Express 2.0 to USB 3.0. Πάνω από την αρχή, έχει διεπαφή PCI Express 2.0 x1 (μία λωρίδα).
Όπως ξέρουμε το USB 2.0 παρέχει εύρος ζώνης 480 Mbit/s ή 60MB/s
(Megabytes/s). Αυτό είναι στην πραγματικότητα το συνολικό εύρος ζώνης
του διαύλου, όχι το μέγιστο πραγματικό εύρος ζώνης που είναι διαθέσιμο
για τη μεταφορά δεδομένων. Το PCI Express 2.0 υποστηρίζει 5 GBit/s
bandwidth ανά lane. Χρησιμοποιεί κωδικοποίηση 8/10bit για την εξασφάλιση
της αξιόπιστης μετάδοσης των δεδομένων, η οποία επιτρέπει την ταχύτητα
μεταφοράς δεδομένων 500MB/s πραγματικού ρυθμού μεταφοράς δεδομένων ανά
lane.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί, ωστόσο, ότι αυτό το εύρος ζώνης
παρέχεται ταυτόχρονα και ανεξάρτητα και προς τις δύο κατευθύνσεις
(άνοδος/ κάθοδος). Ως εκ τούτου, η μέγιστη απόδοση έχει αυξηθεί περίπου
δέκα έως είκοσι φορές, ανάλογα με το εάν γίνονται ταυτόχρονα μεταφορές
από και προς το Raspberry Pi 4. Τέρμα λοιπόν το «μπούκωμα» που είμαι με
τα USB 2.0 της προηγούμενης γενειάς RPi.
Μάλιστα μπορείτε να χρησιμοποιείτε ταυτόχρονα το Gigabit Ethernet
αφού δεν επηρεάζεται από το USB (όπως γίνεται στα προηγούμενα μοντέλα).
Λόγο του PCI Express το εύρος ζώνης των USB 3.0 μοιράζεται στις δύο
θύρες USB 3.0 οπότε η Gigabit είναι ελεύθερη και το κάνει εξαιρετικό για λύσεις NAS.
Τέλος, η μέγιστη κατανάλωση ρεύματος στις θύρες USB είναι στα 1,2 A, η
οποία διανέμεται και στις τέσσερις θύρες οπότε έχετε ένα μέγιστο 1,2 A
για ένα port χωρίς να συνδέσετε άλλες συσκευές USB. Αν χρειάζεστε
περισσότερη ισχύ από τις θύρες USB, τότε θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε
έναν τροφοδοτημένο διανομέα USB.
Δυστυχώς, το Pi 4 δεν παρέχει εγγενή σύνδεση SATA. Για να συνδέσετε
σκληρούς δίσκους SATA στο Pi 4, θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε έναν
SATA to USB 3.0 μετατροπέα. Επίσης το τροφοδοτικό 3A δεν θα μπορεί να
τροφοδοτήσει το Pi και τον εξωτερικό δίσκο SATA 2,5 » (π.χ. SATA SSD) σε
ορισμένες περιπτώσεις. Σας προτείνω να χρησιμοποιήσετε τις γνωστές 3.5
θήκες που διαθέτουν το δικό τους τροφοδοτικό ή ένα εξωτερικό τροφοδοτικό
USB 3.0 hub.
Υποστήριξη για 4K οθόνες και Multimedia
Το Raspberry Pi 4 μπορεί να συνδεθεί ταυτόχρονα με δύο οθόνες και
υποστηρίζει ανάλυση 4K. Παρόλα αυτά, 4Kp60 είναι δυνατή, αλλά μόνο σε
μία οθόνη. Επίσης το 4Kp30 αναμένεται να υποστηρίζεται και στις δύο
οθόνες ταυτόχρονα στο μέλλον. Το σίγουρο είναι ότι υποστηρίζονται
ταυτόχρονα τα 1080p60 και στις δύο οθόνες.
Το Pi 4 προσθέτει υποστήριξη για τον κωδικοποιητή H.265
σε επίπεδο hardware, για αποκωδικοποίηση μέχρι και 4Kp60. Υπάρχουν όμως
ορισμένοι περιορισμοί που, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, το 4Kp60 είναι
δυνατό μόνο για μια ροή βίντεο. Το hardware του Pi 4 δεν υποστηρίζει το
H.264, οπότε τα βίντεο πρέπει να έχουν κωδικοποιηθεί σε H.265 έστω και
αν θεωρητικά το H.264 υποστηρίζει αναλύσεις 4K. Επίσης, το νέο hardware
based H.265 είναι μόνο για αποκωδικοποίηση, οπότε για κωδικοποίηση
(encoding) βίντεο π.χ. από την Camera που θα έχετε συνδέσει στο
Raspberry Pi 4, θα να χρησιμοποιείτε το H.264, με μέγιστη ανάλυση τα
1080p30.
Να αγοράσω το Raspberry Pi 4;
Όσο χρησιμοποιούσα το Raspberry Pi 4, μου έδωσε την αίσθηση
ομαλότητας στην πλοήγηση στο Web, στο LibreOffice, το Youtube (όχι πάνω
από 1080p30), Facebook, e-mail κλπ. Ειδικά τα 4GB Ram του δίνουν την
άνεση για multitasking. Θα ήθελα όμως κάποια στιγμή, το Raspbian
λειτουργικό να περάσει σε 64bit και να μπορούν οι περισσότερες εφαρμογές
να χρησιμοποιήσουν τον 64bit’ο ARM επεξεργαστή του.
Σε γενικές γραμμές λοιπόν, ενώ το Raspberry Pi 3 μου έδωσε μια γεύση
των πραγματικών δυνατοτήτων της πλατφόρμας, το Raspberry Pi 4 είναι η
αναβάθμιση που περίμενα εδώ και καιρό.
Τέλος, τo Raspberry Pi 4, θέτει νέα θεμέλια στο τι μπορείς να κάνεις με αυτό το μικρο ARM-PC, όχι επειδή κάνει κάτι καινοτόμο, αλλά επειδή όλοι γνωρίζουμε ότι αυτό που το ξεχωρίζει από τον ανταγωνισμό είναι η τεράστια κοινότητα των hackers, moders και το οικοσύστημα από λογισμικά και παρελκόμενα που μπορείς να βρεις για αυτό.
Ένα τοπικό δίκτυο, π.χ. πίνοντας ένα καφέ και συνδεδεμένος στο Wifi του καταστήματος, είναι ευάλωτο σε επιθέσεις υποκλοπών των δεδομένων μας. Στον σημερινό οδηγό θα δούμε πως μπορεί να επιτευχθεί αυτό στο Windows Έχουμε αναλύσει διεξοδικά τους μεθόδους που χρησιμοποιούν κακόβουλοι hackers για να «τσιμπίσουν» δεδομένα μας, αλλά και είδαμε και μέτρα ασφάλειας. Όσοι ενδιαφέρεστε... Continue Reading →
Φέτος, το GUADEC θα πραγματοποιηθεί στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας Θεσσαλονίκης στις 23-28 Αυγούστου. Είναι ένα σαββατοκύριακο συνομιλιών, ανοιχτού κώδικα, ανταλλαγής ιδεών και διασκέδασης! Πέρυσι, πολλοί ενθουσιώδεις εθελοντές βοήθησαν να κάνουμε ένα εκπληκτικό συνέδριο! Φέτος θέλουμε ξανά βοήθειά σας για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την Ελληνική έκδοση του συνεδρίου!
Απαιτήσεις:
ΚΑΜΙΑ δεξιότητα προγραμματισμού!
Να είστε ευγενικοί
Ο καθένας μπορεί να είναι εθελοντής και να είναι μέρος αυτής της ομάδας.
Μερικές από τις ευθύνες:
Καλωσόρισμα επισκεπτών και βοήθεια στις εγγραφές
Στήσιμο ή ξεστήσιμο στην αρχή και στο τέλος και τακτοποίηση του χώρου
Καθοδήγηση επισκεπτών στο χώρο
Διανομή του μικροφώνου στο κοινό
Διατήρηση χρονομέτρου για τους ομιλητές
Προετοιμασίες αναγκών των workshops (Δευτέρα-Τρίτη)
Βοήθεια για τον διαμοιρασμό και έλεγχο των κουπονιών σίτισης κατά τη διάρκεια του συνεδρίου
Οφέλη:
ΘΑ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΕΤΕ
Ένα δωρεάν εισιτήριο εισόδου
ΘΑ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΕΤΕ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ
Σκοπός
είναι να βοηθήσετε στην διοργάνωση του συνεδρίου, να γνωρίσετε άλλα
άτομα και να παρακολουθήσετε τις παρουσιάσεις που σας ενδιαφέρουν.
Τέλεια. Είμαι μέσα Πώς να υποβάλω αίτηση;
Μπείτε στο https://discourse.gnome.org/g/guadec-volunteers και ενημερώστε μας εάν θέλετε να βοηθήσετε! Εκεί θα γίνει η οργάνωση και η συνεννόηση. Αν έχετε κάποια ερώτηση για τα διαδικαστικά (πως θα γραφτούμε, πότε θα έρθουμε, τι θα κάνουμε κλπ), εκεί θα σας δοθεί η απάντηση.
To European Data Protection Supervisor (EDPS) έχει αναπτύξει εργαλεία λογισμικού ανοιχτού κώδικα για την αυτοματοποίηση των ελέγχων προστασίας προσωπικών δεδομένων και προσωπικών δεδομένων των ιστοτόπων. Με την ισχύουσα νομοθεσία της ΕΕ για την προστασία των δεδομένων (το GDPR και ο αντίστοιχος κανονισμός 2018/1725 για την προστασία των δεδομένων που ισχύουν για τα θεσμικά όργανα της ... Read more
Πριν μερικές ημέρες η διανομή Manjaro Linux αποφάσισε ξαφνικά να εγκαταλείψει τη δημοφιλή σουίτα γραφείου LibreOffice υπέρ του FreeOffice της Softmaker. Η απόφαση της προκάλεσε έντονη κριτική από την κοινότητα και εν τέλη οδήγησε σε αλλαγές στα σχέδια. Στην επερχόμενη έκδοση του Manjaro Linux, οι χρήστες θα μπορούν κατά την εγκατάσταση, να επιλέξουν μεταξύ του... Continue Reading →
Μπροστά στις νεοφιλελεύθερες φωνές στη μετά κρίση εποχή, που στοχεύουν να ενισχύσουν την ατομική ευθύνη, η κοινωνία των πολιτών οργανώθηκε για να δώσει μια συλλογική απάντηση στις συνέπειες της κρίσης. Η κοινωνική καινοτομία που έχει προκύψει σε πολλές πόλεις, συνεπάγεται μεγαλύτερη συμμετοχή των πολιτών στην παροχή ιδεών και πρωτοβουλιών για νέες κοινωνικές ανάγκες, στις οποίες τόσο το κράτος όσο και η αγορά έχουν σταματήσει να δίνουν προτεραιότητα.
Η οικονομική κρίση που ξεκίνησε το 2007 και οι πολιτικές λιτότητας που εφαρμόστηκαν στη συνέχεια έχουν επιφέρει δραματικές επιπτώσεις στις πόλεις και έχουν προκαλέσει την ανάγκη για νέες λύσεις στις αναδυόμενες κοινωνικές προκλήσεις. Σε αυτό το πλαίσιο, οι συζητήσεις για την κοινωνική καινοτομία έχουν ευδοκιμήσει στην Ευρώπη και σε άλλα μέρη του κόσμου, προσελκύοντας την προσοχή της Δημόσιας Διοίκησης και μιας μερίδας του ιδιωτικού τομέα. Το άρθρο αυτό αναδεικνύει την ικανότητα των πολιτών για καινοτομία, οι οποίοι οργανώνονται ως κοινωνία πολιτών ή ως μέλη κοινωνικών κινημάτων στις πόλεις γενικότερα και ειδικότερα στις ισπανικές πόλεις. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ο κεντρικός ρόλος των Τοπικών Θεσμών, καθώς αυτοί είναι που καθιερώνουν δημιουργικούς δεσμούς με αυτούς τους πολίτες και αντιστρόφως.
Ας ξεκινήσουμε υπενθυμίζοντας ότι, στις πόλεις της νότιας Ευρώπης, η οικογενειακή και κοινοτική αλληλεγγύη διαδραματίζει βασικό ρόλο στην ανάπτυξη των μορφών κοινωνικής πρόνοιας. Με κράτη πρόνοιας λιγότερο καλά οργανωμένα σε σχέση με τις βόρειες χώρες, οι κοινωνικές πολιτικές στο νότο πραγματοποιούνται και ολοκληρώνονται, και χάρη στην εργασία των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών. Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι ενισχύονται περαιτέρω και εξ αιτίας των ανεπίσημων μορφών αλληλεγγύης που αναδύονται και υλοποιούνται σε γειτονιές και κοινωνικά πλαίσια, δημιουργώντας ιδιαίτερα τοπικά συστήματα κοινωνικής πρόνοιας που χαρακτηρίζονται από τα συγκεκριμένα θεσμικά πλαίσια κάθε τοποθεσίας. Σε αυτό το πλαίσιο, από το 2007 διαπιστώσαμε την εμφάνιση νέων πρωτοβουλιών πολιτών για την αντιμετώπιση της κρίσης, οι οποίες όχι μόνο έχουν μετριάσει τις επιβλαβείς συνέπειες της εν λόγω κρίσης και λιτότητας, αλλά έχουν επίσης ενισχύσει τους δεσμούς αλληλεγγύης και το αίσθημα της κοινότητας. Επιπλέον, σε συγκεκριμένες περιστάσεις, αναδύθηκε μια πολιτική διάσταση που αμφισβητεί σχέσεις εξουσίας εδραιωμένες και αδιάλλακτες και αποτελεί έκκληση για υπεράσπιση της κοινωνικής δικαιοσύνης. Ας θυμηθούμε την έκρηξη διαδηλώσεων σε πολλές πλατείες των πόλεων το 2011, των οποίων τα πανό έγραφαν: «Δεν μας αντιπροσωπεύουν» και «Περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη».
Τι εννοούμε όταν μιλάμε για κοινωνική καινοτομία; Η έννοια της καινοτομίας είναι γεμάτη με ασάφεια και χρησιμοποιείται για διαφορετικούς σκοπούς. Τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι Εθνικές και Τοπικές Αρχές και ο ιδιωτικός τομέας υιοθετούν την κοινωνική καινοτομία ως εργαλείο για τη βελτίωση των ευκαιριών ζωής των πολιτών. Αυτή η προοπτική συνδέεται με το πρότυπο της κοινωνικής επένδυσης, το οποίο συνεπάγεται μεγαλύτερη συμμετοχή των πολιτών στην παροχή ιδεών, πρωτοβουλιών και απαντήσεων στις νέες κοινωνικές ανάγκες, στις οποίες τόσο το κράτος όσο και η αγορά έχουν σταματήσει να δίνουν προτεραιότητα. Η ευαισθητοποίηση των πολιτών για τις ανάγκες τους φαίνεται να ταιριάζει στο νεοφιλελεύθερο πρότυπο που έχει επηρεάσει τις πολιτικές τις τελευταίες δεκαετίες. Ας θυμηθούμε τις εκκλήσεις που έγιναν για να ενισχύσουν το κοινωνικό κεφάλαιο και την εμπλοκή της κοινωνίας των πολιτών, αντικαθιστώντας την συλλογική ευθύνη που προτίθεται να προσφέρει ευκαιρίες ζωής στους πολίτες μέσω της ανακατανομής των πόρων και των οφελών. Στις πόλεις της νότιας Ευρώπης, η οικογενειακή και κοινοτική αλληλεγγύη διαδραματίζει βασικό ρόλο στην ανάπτυξη των μορφών κοινωνικής πρόνοιας.
Ενίσχυση των σχέσεων
Ο δικός μας τρόπος κατανόησης της κοινωνικής καινοτομίας δεν βασίζεται στην αντικατάσταση της κοινωνικής ευθύνης του κράτους και σε κάποιο βαθμό της αγοράς, από την κοινωνική δράση των πολιτών. Αντίθετα, η κοινωνική καινοτομία διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην επικαιροποίηση της δημόσιας και ιδιωτικής ευθύνης, κάνοντάς την πιο προσιτή, ισχυρότερη και πιο συναφή. Δεν είμαστε οι μόνοι που εστιάζουμε σε αυτό (βλ. Moulaert et al., 2013). Υπάρχουν πλούσιες εμπειρίες σε πόλεις ανά τον κόσμο που συμβάλλουν στην ενίσχυση των σχέσεων μεταξύ πολιτών και θεσμικών οργάνων με στόχο την κάλυψη αναγκών καθώς και τη βελτίωση των δικαιωμάτων του πολίτη. Πως; Οι κοινωνικές πρωτοβουλίες είναι εν μέρει καινοτόμες, επειδή είναι αποτέλεσμα συλλογικών διαδικασιών αντανάκλασης και δράσης που ταιριάζουν και ανταποκρίνονται σε παλιές και νέες ανάγκες. Αναφερόμαστε στις ανάγκες για ασφάλεια που παρέχεται από την κατοικία, ή τη συμμετοχή στην κοινωνία μέσω της εκπαίδευσης ή της απασχόλησης . Επίσης στη συμμετοχή στην πολιτιστική δημιουργικότητα και φυσικά στην φροντίδα παιδιών, ασθενών και ηλικιωμένων.
Η κοινωνική καινοτομία που παρατηρείται σε πολλαπλές και ποικίλες εμπειρίες των πολιτών που βλέπουμε στη Βαρκελώνη, το Μπιλμπάο, τη Μαδρίτη και τη Σαραγόσα (βλέπε El Momento de la ciudadanía ) και σε άλλες πόλεις, περιλαμβάνει πολύτιμες ιστορίες σύλληψης ιδεών, ανάπτυξης και εδραίωσης. Κάθε εμπειρία έχει δημιουργήσει τουλάχιστον τρεις δημιουργικές στιγμές: πρώτον, συλλογική συνειδητοποίηση ενός προβλήματος ή μιας ανάγκης να αντιμετωπίσει. Δεύτερον, την οργανωτική ικανότητα να σκεφτεί και να βρει καινούριες λύσεις και τρίτον, το συλλογικό πειραματισμό- ομαδοσυνεργατηκότητα – και, κατά τη διάρκεια του πειραματισμού, ίσως να οικοδομήσουμε νέες, πιο οριζόντιες και λιγότερο μηχανικές κοινωνικές σχέσεις. Αυτός ο κοινωνικός μηχανισμός ονομάζεται μετασχηματισμός των κοινωνικών σχέσεων. Για παράδειγμα, ο Σύλλογος «Senda de Cuidados» στη Μαδρίτη προάγει την κοινωνική εργασιακή ένταξη με την επαγγελματοποίηση της φροντίδας των παιδιών και των ηλικιωμένων, συμβάλλοντας ταυτόχρονα να αποκτήσουν κύρος αυτές οι εργασίες.
Ο Σύλλογος «Barceloneta Proa a la Mar», που οργανώνεται από τους γείτονες, ασχολείται με την εύρεση εργασίας σε ανέργους της γειτονιάς στις τοπικές επιχειρήσεις.
Σε ορισμένες πιο επιτυχημένες περιπτώσεις, δημιουργούνται δεσμοί με ιδρύματα (κυρίως τοπικά) με στόχο την επίτευξη μεγαλύτερου αντίκτυπου των προγραμμάτων και την προώθηση κοινωνικών λύσεων με μεγαλύτερη εμβέλεια. Στη Βαρκελώνη, η «Barceloneta Proa a la Mar», που οργανώνεται από τους γείτονες, προωθεί την εύρεση εργασίας σε ανέργους της γειτονιάς στις τοπικές επιχειρήσεις. Έχει επίσης προωθήσει μια οικονομική συμφωνία για τη γειτονιά με το Δήμο, προκειμένου να αναπτυχθεί η κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία. Στο Μπιλμπάο, ο «Ekhi Txanpona» έχει προωθήσει ένα κοινωνικό νόμισμα που χρησιμοποιείται σε καταστήματα στην παλιά συνοικία της πόλης και σε συνεργασία με άλλους Δήμους έχει ένα τοπικό εργαλείο οικονομικής ανάπτυξης.
Ένα κοινό στοιχείο για όλες τις πρωτοβουλίες, ανεξαρτήτως του ειδικού στόχου τους, είναι η επιθυμία να τοποθετηθούν οι πολίτες στο επίκεντρο της ανάπτυξης των πολιτικών αντιδράσεων για την καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού, έτσι ώστε να εμπλακούν, όσοι επηρεάζονται από αυτόν στην οικοδόμηση μιας λύσης. Επομένως, δεν αποτελούν παραδείγματα ενεργειών που βασίζονται στην παροχή βοήθειας. Από αυτή την άποψη, η δημιουργία ιδίων πόρων μέσω συνεταιρισμών και εναλλακτικών χρηματοπιστωτικών δικτύων έχει ιδιαίτερη σημασία. Υπάρχουν πολύ καλά παραδείγματα στην Ισπανία: O «Coop57 Aragón» είναι ένας συνεταιρισμός που χορηγεί δάνεια σε κοινωνικά και αλληλέγγυα οικονομικά σχέδια. Ο «Red de Redes de Economia Alternativa y Solidaria» (REAS) (Δίκτυο Δικτύων Εναλλακτικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας), που είναι παρών σε διάφορες αυτόνομες κοινότητες, είναι ένας Σύλλογος που στη Μαδρίτη, όπου ήταν ασθενέστερος σε σχέση με άλλες πόλεις, ενισχύθηκε από το κίνημα των 15-Μ.
Πολλές δραστηριότητες αποδεικνύουν τη δημιουργική ικανότητα του κινήματος 15-M, ειδικά όταν έφυγε από τις πλατείες και επέστρεψε στις γειτονιές και τα ιδρύματα ή οργανώθηκε σε δίκτυα για να παρουσιάσει λύσεις στην οικονομική ύφεση.
Ορισμένοι καινοτόμοι οργανισμοί προέκυψαν από τους συλλόγους πολιτών και από τις συζητήσεις που διεξήχθησαν στις γειτονιές της δεκαετίας του 1980, ενώ άλλοι έχουν συσταθεί πρόσφατα. Μέχρι κάποιο σημείο όλοι τους έχουν καθιερώσει μηχανισμούς δημοκρατικής εσωτερικής οργάνωσης μέσω συνελεύσεων. Συνολικά, οι περισσότεροι επιχείρησαν να δημιουργήσουν οριζόντιες πρακτικές και μηχανισμούς που θα επιτρέψουν τη συνδυασμένη λήψη δημοκρατικών αποφάσεων, με τις τεχνικές αποφάσεις που παίρνονται από επαγγελματίες. Τέλος, η πλειοψηφία επιδίωξε κάποιο τύπο σχέσης με την Δημόσια Διοίκηση, ώστε οι πολίτες να συμμετέχουν στις αποφάσεις που αφορούν την ευημερία τους. Η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των πολιτών και της κοινωνικής ένταξης οδήγησε, μεταξύ άλλων πρωτοβουλιών, σε δύο οργανώσεις: Τη «Yo Sí, Sanidad Universal», στη Μαδρίτη, η οποία βοηθάει τους ασθενείς μετανάστες που αποκλείονται από το νόμο και την «Alianza contra la Pobreza Energética» εθνικού βεληνεκούς, η οποία εξασφαλίζει πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες για άπορα άτομα, επιφέροντας αλλαγές στη νομοθεσία των αυτόνομων κοινοτήτων.
Συγκρίνοντας την κοινωνική καινοτομία σε τέσσερις πόλεις, αξίζει να σημειωθεί, ότι η καλή εξέλιξη της συνεργασίας μεταξύ των οργανώσεων των πολιτών και των τοπικών θεσμών εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το τοπικό θεσμικό πλαίσιο, με διαφορετικούς τρόπους συμμετοχής της κοινωνίας των πολιτών.
Ωστόσο, αυτά τα θεσμικά πλαίσια διαταράχθηκαν από τις δημοτικές εκλογές του 2015. Στη Βαρκελώνη, τη Μαδρίτη και τη Σαραγόσα, η άφιξη των νέων Δημοτικών Συμβουλίων «αλλαγής» σήμαινε την εφαρμογή καινοτόμων θεσμικών διαδικασιών και την αναζήτηση μηχανισμών συνεργασίας μεταξύ της κοινωνίας των πολιτών και των Αρχών , αν και με ανομοιογενή αποτελέσματα.
Στο βιβλίο μας επιδιώξαμε να παρουσιάσουμε εμπειρίες που αποδίδουν τη δημιουργική ικανότητα του κινήματος των 15-Μ, ειδικά όταν εγκατέλειψε τις πλατείες και επέστρεψε στις γειτονιές και τα ιδρύματα ή οργανώθηκε σε δίκτυα για να προσφέρει λύσεις στις σοβαρές επιπτώσεις της πρόσφατης οικονομικής κρίσης. Το κάναμε αυτό λόγω της εγγενούς αξίας του, ως καινοτόμου πρωτοβουλίας της κοινωνίας των πολιτών και των κοινωνικών κινημάτων, αλλά και για να καλυφθεί ένα κενό. Είναι βέβαιο ότι το 15-Μ έχει εξεταστεί διεξοδικά, αλλά η ανάλυση πραγματοποιήθηκε συχνά από πολιτική άποψη, δίνοντας προσοχή στην εμφάνιση νέων κομμάτων και εκλογικών πλατφορμών. Για εμάς, η αξία αυτών των οργανώσεων έγκειται επίσης στο γεγονός ότι έχουν υπερασπιστεί τα δικαιώματα κοινωνικής ιθαγένειας. Το έχουν πράξει – με μικρότερη ή μεγαλύτερη επιτυχία – με τη δημιουργία εναλλακτικών μηχανισμών οικονομικής οργάνωσης που συμβάλλουν στη μείωση της ευπάθειας και της εξάρτησης από τους μηχανισμούς της αγοράς. Μετά από αυτό το έτος εκλογών θα δούμε αν θα έχουν συνέχεια.
Παρατηρήσεις για σκέψη
Η κοινωνική καινοτομία μπορεί να επιφέρει την ενίσχυση των κοινωνικών σχέσεων σε επίπεδο γειτονιάς ή περιοχής (ακόμη και σε επίπεδο πόλης στην περίπτωση μικρότερων πόλεων). Μπορεί να λειτουργήσει ως αντίδοτο στην κοινωνική απομόνωση. Είναι επομένως απαραίτητο να τονισθεί η τοπική ανάπτυξη ως μέσο για την ανάσχεση της δυναμικής του εδαφικού αποκλεισμού. Οι γειτονιές έχουν καταφέρει τις τελευταίες δεκαετίες να βελτιώσουν τις ευκαιρίες ζωής των πολιτών, ιδίως εκείνων που είναι πιο ευάλωτοι στις επαναλαμβανόμενες οικονομικές κρίσεις. Ο διάλογος μεταξύ των εμπλεκομένων της γειτονιάς προώθησε ομοσπονδίες και συνασπισμούς που συνέβαλαν στην καλύτερη διαχείριση της κοινωνικής συνοχής των πόλεων. Χάρη στα έργα τους, που αποσκοπούν στην επίτευξη μεγαλύτερης κοινωνικής δικαιοσύνης, οι αστικοί παράγοντες που εργάζονται σε επίπεδο γειτονιάς, έχουν αγγίξει άλλες σφαίρες αποφάσεων και έχουν συμβάλλει με αυτό τον τρόπο στην κατοχύρωση των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων.
Οι ισπανικές πόλεις αντιμετωπίζουν μια μεγάλη πρόκληση. Τόσο οι τοπικές Αρχές όσο και η κοινωνία των πολιτών βλέπουν να περιορίζεται η ικανότητά τους για μετασχηματισμό και ενίσχυση των τοπικών συστημάτων πρόνοιας, εξ αιτίας της πολυεπίπεδης διακυβέρνησης που δεν είναι αναγκαστικά φιλική προς την πόλη. Τα τελευταία χρόνια, οι πολιτικές λιτότητας που εφαρμόστηκαν σε επίπεδο Αυτόνομων Κοινοτήτων οδήγησαν σε μια τάση νέου συγκεντρωτισμού μέσω μηχανισμών προϋπολογισμού και ανάκλησης των τοπικών αρμοδιοτήτων. Πιστεύουμε ότι πρέπει να γίνουν σημαντικές νομοθετικές αλλαγές για να δοθεί μεγαλύτερη εξουσία και χρηματοδότηση στις τοπικές Αρχές. Η συνταγματική μεταρρύθμιση που θα προωθηθεί μια μέρα στην Ισπανία θα αποτελέσει μια εξαιρετική ευκαιρία για την τόνωση του διαλόγου και των προτάσεων προς αυτήν την κατεύθυνση.
Σε έναν κόσμο όπου η ψηφιακή τεχνολογία κυριαρχεί, η ελευθερία του
λόγου δεν πρέπει να εξαρτάται από τις ιδιοτροπίες λίγων ισχυρών
εταιρειών και κυβερνητικών κανόνων. Όμως το κάνει, ολοένα και
περισσότερο.
Η υπόσχεση του διαδικτύου και της προσωποποιημένης
τεχνολογίας ήταν στη δημιουργία αποκέντρωσης: μια από τις πιο βαθιές
εξελίξεις για την ελευθερία στην ιστορία. Ωστόσο, με ταχύ ρυθμό
βλέπουμε το διαδίκτυο να γίνεται εκ νέου συγκεντρωτικό, καθώς
κυβερνήσεις και εταιρείες – συχνά με την πρόθυμη, σχεδόν κοντόφθαλμη,
συνεργασία των χρηστών – παίρνουν τον έλεγχο σε καίριες θέσεις,
δημιουργώντας σημεία φραγμού πάνω στο τι λέμε και στο πώς μπορούμε να το πούμε.
Photo: Ksayer1, CC-BY-SA
Η κατάσταση με το Facebook βοηθά τους ανθρώπους,
συμπεριλαμβανομένων των δημοσιογράφων, να αναγνωρίσουν ότι αυτά τα
σημεία φραγής αποτελούν απειλή για την ελευθερία της έκφρασης. Για αμέτρητα εκατομμύρια ανθρώπων, το Facebook είναι η νέα δημόσια πλατεία.
Αλλά οι όροι της υπηρεσίας καταπατούν την Πρώτη Τροπολογία (του
Αμερικάνικου Συντάγματος), όπως ακτιβιστές και άλλοι έχουν αποκαλύψει. Για να συναθροιστούμε και να μιλήσουμε στη νέα δημόσια πλατεία, χρειαζόμαστε άδεια από τον ιδιοκτήτη της.
Το Facebook είναι μόνο ένα από αυτά τα σημεία φραγμού –
εταιρείες τηλεπικοινωνιών και άλλοι γίγαντες της τεχνολογίας, συστήματα
πληρωμών και φυσικά οι κυβερνήσεις είναι μεταξύ των υπολοίπων. Η
ελευθερία της έκφρασης είναι μόνο μία από τις ελευθερίες που βρίσκονται
σε κίνδυνο – αν παρακολουθείστε από εταιρείες και κυβερνήσεις, η
ελευθερία σας να συσπειρωθείτε για κάποιον κοινό σκοπό περιορίζεται.
Η ίδια η πρόοδος είναι σε κίνδυνο. Επειδή οι πληροφορίες είναι ο πυρήνας της εφευρετικότητας σε έναν κόσμο όπου το λογισμικό, οι μικροεπεξεργαστές και τα δίκτυα επικοινωνιών γίνονται κομμάτι όσων αγγίζουμε, η
ελευθερία να καινοτομήσουμε δεν θα έπρεπε να εξαρτάται από εμπορικές
και πολιτικές επιθυμίες ισχυρών κυβερνήσεων και εταιρειών. Ολοένα και
περισσότερο όμως, το κάνει.
Θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι απλώς αυτός είναι ο
τρόπος που λειτουργούν οι αγορές: μια φυσιολογική εκ νέου συγκέντρωση
και θέσπιση κανόνων έπειτα από μια άναρχη ανάπτυξη. Θα το αντέκρουα
λέγοντας πως αντιπροσωπεύουν την αστοχία των αγορών, καθώς τα μονοπώλια
και τα ολιγοπώλια αποτελούν εχθρούς της καινοτομίας.
Οι κεντρικές δυνάμεις δεν πρόκειται να εγκαταλείψουν εύκολα τον
διαρκώς αυξανόμενο έλεγχο που ασκούν. Εμείς πρέπει να τον ανακτήσουμε.
Αλλά χρειαζόμαστε βοήθεια.
Χρειαζόμαστε βοήθεια από τις κυβερνήσεις: πολιτικές που
να προωθούν τον ανταγωνισμό, αντί να ενθαρρύνουν τα μονοπώλια και τα
καρτέλ. Συγκεκριμένα, οι αντιμονοπωλιακές αρχές θα πρέπει να κρατούν
σκληρή στάση – φαίνεται ότι δεν το κάνουν καθόλου – απέναντι στους ιδιοκτήτες των εν λόγω σημείων φραγής.
Χρειαζόμαστε επίσης βοήθεια από ιδρύματα: φιλανθρωπικούς
οργανισμούς που δραστηριοποιούνται, σε κάποιες θέσεις κλειδιά, υπέρ της
αντιμετώπισης αδυναμιών της αγοράς που απειλούν το κοινό καλό. Μερικά
ιδρύματα έχουν κάνει κάποια δειλά βήματα σε αυτόν τον χώρο, αλλά οι
προσπάθειές τους υπήρξαν άτολμες, στην καλύτερη των περιπτώσεων.
Πρέπει να κάνουμε περισσότερα. Μακάρι να μπορούσα να
τους πείσω να δουν πως αυτό είναι καταστροφή για το συλλογικό μας
μέλλον. Εύχομαι να συνεργάζονταν και να συγκέντρωναν αρκετά
δισεκατομμύρια δολάρια για να υποστηρίξουν πρωτοβουλίες –
συμπεριλαμβανομένων και κυβερνητικών πολιτικών – με σκοπό να βοηθήσουν
στη νέα αποκέντρωση της τεχνολογίας και των επικοινωνιών μας.
Εάν δεν αναλάβουν θέση τότε χρειαζόμαστε πλούσιους
ιδιώτες που να αναγνωρίζουν τις απειλές στην έκφραση, την καινοτομία και
την ίδια την ελευθερία – απειλές που ενυπάρχoυν στον συγκεντρωτικό
έλεγχο. Ίσως μερικοί από τους νεόκοπους δισεκατομμυριούχους της Silicon
Valley – πολλοί από τους οποίους δημιούργησαν τον πλούτο τους με το να
αποτελούν μέρη ενός νέου συγκεντρωτισμού, θα μπορούσαν να αναγνωρίσουν
τι προκάλεσαν και να οδηγήσουν σε κάποια διέξοδο από την κατάσταση που
οι ίδιοι συνέβαλαν να δημιουργηθεί.
Εμείς – εσείς και εγώ – είμαστε επίσης μέρος της λύσης. Αν δεν αναγνωρίσουμε τι διακυβεύεται και δεν σκεφτούμε να αλλάξουμε τις δικές μας συνήθειες,
είμαστε μέρος του προβλήματος. Αν δεν υποστηρίξουμε την ελευθερία,
βοηθάμε τους υπέρμαχους του ελέγχου να κερδίσουν. Θα πρέπει να κάνουμε
πράγματα ατομικά, αλλά και ως μέλη των κοινοτήτων σε όλα τα επίπεδα, για
να αλλάξουμε την πορεία των πραγμάτων.
Αυτό πραγματικά είναι επείγον. Ας ελπίσουμε ότι δεν είναι πολύ αργά να κάνουμε κάτι.
Φέτος, το GUADEC θα πραγματοποιηθεί στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας Θεσσαλονίκης στις 23-28 Αυγούστου. Είναι ένα σαββατοκύριακο συνομιλιών, ανοιχτού κώδικα, ανταλλαγής ιδεών και διασκέδασης! Πέρυσι, πολλοί ενθουσιώδεις εθελοντές βοήθησαν να κάνουμε ένα εκπληκτικό συνέδριο! Φέτος θέλουμε ξανά βοήθειά σας για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την Ελληνική έκδοση του συνεδρίου!
Απαιτήσεις:
ΚΑΜΙΑ δεξιότητα προγραμματισμού!
Να είστε ευγενικοί
Ο καθένας μπορεί να είναι εθελοντής και να είναι μέρος αυτής της ομάδας.
Μερικές από τις ευθύνες:
Καλωσόρισμα επισκεπτών και βοήθεια στις εγγραφές
Στήσιμο ή ξεστήσιμο στην αρχή και στο τέλος και τακτοποίηση του χώρου
Καθοδήγηση επισκεπτών στο χώρο
Διανομή του μικροφώνου στο κοινό
Διατήρηση χρονομέτρου για τους ομιλητές
Προετοιμασίες αναγκών των workshops (Δευτέρα-Τρίτη)
Βοήθεια για τον διαμοιρασμό και έλεγχο των κουπονιών σίτισης κατά τη διάρκεια του συνεδρίου
Οφέλη:
ΘΑ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΕΤΕ
Ένα δωρεάν εισιτήριο εισόδου
ΘΑ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΕΤΕ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ
Σκοπός είναι να βοηθήσετε στην διοργάνωση του συνεδρίου, να γνωρίσετε άλλα άτομα και να παρακολουθήσετε τις παρουσιάσεις που σας ενδιαφέρουν.
Τέλεια. Είμαι μέσα Πώς να υποβάλω αίτηση;
Μπείτε στο https://discourse.gnome.org/g/guadec-volunteers και ενημερώστε μας εάν θέλετε να βοηθήσετε! Εκεί θα γίνει η οργάνωση και η συνεννόηση. Αν έχετε κάποια ερώτηση για τα διαδικαστικά (πως θα γραφτούμε, πότε θα έρθουμε, τι θα κάνουμε κλπ), εκεί θα σας δοθεί η απάντηση.
Στις 22 Ιουλίου η EDRi, μαζί με άλλες 29 οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών από διάφορα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, απηύθυνε ανοιχτή επιστολή προς την εκλεγμένη Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ursula von der Leyen, και τον Πρώτο Αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Frans Timmermans.
Με την
επιστολή αυτή ζητάμε να διασφαλιστεί ότι η νομοθεσία περί διατήρησης
μεταδεδομένων ηλεκτρονικών επικοινωνιών στα Κράτη Μέλη της ΕΕ θα
ευθυγραμμιστεί επιτέλους με τη σχετική νομολογία του Δικαστηρίου της
Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) και τις διατάξεις του Χάρτη Θεμελιωδών
Δικαιωμάτων της ΕΕ.
Με τον όρο «μεταδεδομένα» ορίζονται τα δεδομένα κίνησης και θέσης και τα συναφή δεδομένα, τα οποία υποχρεούνται να διατηρούν οι πάροχοι ηλεκτρονικών επικοινωνιών ή δημοσίου δικτύου επικοινωνιών. Αυτά περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, το ονοματεπώνυμο και τη διεύθυνση του συνδρομητή ή του εγγεγραμμένου χρήστη, τον αριθμό τηλεφώνου του καλούντος και τον αριθμό του καλουμένου, τη διεύθυνση IP για τις υπηρεσίες του διαδικτύου, τον τερματικό εξοπλισμού του συνδρομητή ή και χρήστη, την ημερομηνία και ώρα έναρξης/λήξης καθώς και τη διάρκεια της επικοινωνίας, τον όγκο των διαβιβασθέντων δεδομένων, πληροφορίες σχετικά με το πρωτόκολλο, τη μορφοποίηση και τη δρομολόγηση της επικοινωνίας, το δίκτυο από το οποίο προέρχεται ή στο οποίο καταλήγει η επικοινωνία, και τα δεδομένα που υποδεικνύουν τη γεωγραφική θέση του τερματικού εξοπλισμού του χρήστη μίας διαθέσιμης στο κοινό υπηρεσίας ηλεκτρονικών επικοινωνιών.
Τα δεδομένα αυτά παρέχουν τη δυνατότητα, μεταξύ άλλων, διαπίστωσης της ταυτότητας του προσώπου με το οποίο ο συνδρομητής ή ο εγγεγραμμένος χρήστης επικοινώνησε, του μέσου με το οποίο έγινε η επικοινωνία, καθώς και τη δυνατότητα προσδιορισμού του χρόνου της επικοινωνίας και της γεωγραφικής θέσης από την οποία έλαβε χώρα η επικοινωνία αυτή. Επιπλέον, τα δεδομένα αυτά παρέχουν τη δυνατότητα να διαπιστωθεί η συχνότητα των επικοινωνιών του συνδρομητή ή του εγγεγραμμένου χρήστη με συγκεκριμένα πρόσωπα σε δεδομένη χρονική περίοδο.
Με απλά λόγια τα μεταδεδομένα επιτρέπουν να διαπιστωθεί ποιος μίλησε με ποιον, μέσω ποιων συσκευών, πότε, για πόση διάρκεια, καθώς και πού κατά προσέγγιση βρίσκονταν αυτοί οι χρήστες κατά τη συνομιλία τους. Επομένως, τα μεταδεδομένα δεν αφορούν το περιεχόμενο της επικοινωνίας αλλά όλα τα άλλα συνοδευτικά στοιχεία αυτής.
Αιτία της επιστολής αυτής στάθηκε το έγγραφο
που δημοσίευσε στις αρχές Ιουνίου το Συμβούλιο της ΕΕ. Σύμφωνα με αυτό,
το Συμβούλιο συμπεραίνει πως η διατήρηση μεταδεδομένων ηλεκτρονικών
επικοινωνιών αποτελεί ένα βασικό εργαλείο για την αποδοτική διερεύνηση
εγκλημάτων, και καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να διεξάγει έρευνα σχετικά
με πιθανές λύσεις για την διατήρηση δεδομένων ηλεκτρονικών επικοινωνιών,
συμπεριλαμβανομένης μίας μελλοντικής ενωσιακής νομοθετικής πρωτοβουλίας
στον τομέα αυτό.
Με αφορμή την επιστολή αυτή, αξίζει να κάνουμε μια σύντομη αναδρομή σχετικά με την ευρωπαϊκή ιστορία της διατήρησης μεταδεδομένων ηλεκτρονικών επικοινωνιών, καθώς και να αναλογιστούμε την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην ΕΕ και στη χώρα μας.
Ηλεκτρονικές Επικοινωνίες και Ενωσιακό Δίκαιο: Ένα σύντομο ιστορικό για το πώς φτάσαμε στην Οδηγία 2006/24/ΕΚ
Πίσω στο μακρινό 1997, η Ευρωπαϊκή Ένωση για πρώτη φορά επιχείρησε μέσω της Οδηγίας 97/66/EK περί επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων στις τηλεπικοινωνίες (γνωστή και ως Οδηγία ISDN) να ρυθμίσει το συγκεκριμένο τομέα. Η Οδηγία συμπλήρωνε τις διατάξεις της Οδηγίας 95/46/ΕΚ (της μαμάς του GDPR) και παρείχε για πρώτη φορά σημαντικές λεπτομέρειες αναφορικά με την απαλοιφή των δεδομένων κίνησης και χρέωσης των συνδρομητών.
Ωστόσο, οι τεχνολογικές εξελίξεις στον τομέα των τηλεπικοινωνιών και του διαδικτύου οδήγησαν και στην τροποποίηση της Οδηγίας 97/66/EK.
Συγκεκριμένα,
το 2002 η Οδηγία 2002/58/ΕΚ (ευρέως γνωστή ως ePrivacy Directive) ήρθε
για να προσφέρει ένα ευρύτερο πλαίσιο προστασίας αναφορικά με ζητήματα
που αφορούσαν την ιδιωτικότητα και τα προσωπικά δεδομένα κατά τη χρήση
των τηλεπικοινωνιών. Μάλιστα το τότε Άρθρο 15 αυτής (πριν η Οδηγία τροποποιηθεί το 2009)
έθεσε τις βάσεις για εθνικά νοµοθετικά µέτρα που θα προέβλεπαν τη
φύλαξη μεταδεδοµένων ηλεκτρονικών επικοινωνιών για ορισµένο χρονικό
διάστηµα προκειμένου να επιτευχθούν σκοποί σχετικοί με τη διαφύλαξη της
εθνικής ασφάλειας, της εθνικής άµυνας, της δηµόσιας ασφάλειας, και την
πρόληψη, διερεύνηση, διαπίστωση και δίωξη ποινικών αδικηµάτων.
Επιπλέον, όπως υπογραμμίζει και η οργάνωση της κοινωνίας των πολιτών «Statewatch»,
την περίοδο εκείνη υπήρξε άμεση επιρροή από τις Ηνωμένες Πολιτείες της
Αμερικής. Συγκεκριμένα, τον Οκτώβριο του 2001, λίγο μετά τις
τρομοκρατικές επιθέσεις στις Η.Π.Α., ο τότε Πρόεδρος των Η.Π.Α. κ.
George Bush Jr είχε αποστείλει επιστολή
στον τότε Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Romano Prodi με την οποία
του κοινοποιούσε μια λίστα με προτεινόμενες δράσεις, τις οποίες η
Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορούσε να υιοθετήσει προκειμένου να σταθεί αρωγός
στις προσπάθειες των Η.Π.Α. για πάταξη της τρομοκρατίας.
Μία
από αυτές τις προτεινόμενες δράσεις ήταν και η αναθεώρηση των τότε
υφιστάμενων σχεδίων οδηγιών που προέβλεπαν την υποχρεωτική καταστροφή
των μεταδεδομένων ηλεκτρονικών επικοινωνιών, προκειμένου να επιτρέπεται η
διατήρησή τους για ένα εύλογο χρονικό διάστημα.
Τον
Ιούνιο του 2004, λίγο μετά τις τρομοκρατικές βομβιστικές επιθέσεις του
Μαρτίου του ίδιου έτους στη Μαδρίτη, το Συμβούλιο της ΕΕ με το Σχέδιο Δράσης της ΕΕ για την πάταξη της τρομοκρατίας (ενότητα 3.1.10)
τάχθηκε επίσημα, για πρώτη φορά, υπέρ της πρότασης της Γαλλίας,
Ιρλανδίας, Σουηδίας, και του Ην. Βασιλείου για μία νομοθετική
πρωτοβουλία στον τομέα της διατήρησης μεταδεδομένων ηλεκτρονικών
επικοινωνιών. Ως καταληκτική ημερομηνία για την υιοθέτηση του εν λόγω
νομικού πλαισίου τέθηκε ο Ιούνιος του 2005.
Δυστυχώς, μία νέα τρομοκρατική βομβιστική επίθεση στο Λονδίνο έλαβε χώρα τον Ιούλιο του 2005. Το Συμβούλιο της ΕΕ με δελτίοτύπου
του εκείνες τις ημέρες τόνισε τη σημασία της υιοθέτησης του νομικού
πλαισίου για τη διατήρηση μεταδεδομένων ηλεκτρονικών επικοινωνιών σε
επίπεδο ΕΕ. Δύο μήνες μετά, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατέθεσε την πρόταση νομοθεσίας
για μία ευρωπαϊκή οδηγία – αυτή τη φορά – στον τομέα της διατήρησης
μεταδεδομένων ηλεκτρονικών επικοινωνιών. Τελικά, το Μάρτιο του 2006,
υιοθετήθηκε η Οδηγία 2006/24/ΕΚ για την διατήρηση μεταδεδομένων ηλεκτρονικών επικοινωνιών.
Πολλά
έχουν γραφτεί για εκείνη την περίοδο αναφορικά με την έλλειψη
ενδελεχούς έρευνας από την πλευρά της ΕΕ σχετικά με την προστιθέμενη
αξία της εν λόγω νομοθεσίας στον αγώνα για τη πάταξη της τρομοκρατίας
και της εγκληματικότητας, καθώς και τις πιέσεις που έλαβαν χώρα σε
ενωσιακό επίπεδο από εθνικούς φορείς. Πολλοί έφτασαν να χαρακτηρίσουν το
συγκεκριμένο νομικό πλαίσιο ως ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα
«ξεπλύματος πολιτικής» (policy laundering = νομοθετικές πρωτοβουλίες, οι
οποίες επειδή αδυνατούν να υιοθετηθούν αρχικά σε εθνικό επίπεδο,
προωθούνται και υιοθετούνται τελικά σε δεύτερο χρόνο μέσω της
νομοθετικής διαδικασίας της ΕΕ).
Στο παρόν άρθρο δεν θα εστιάσουμε σε αυτά τα ζητήματα, ωστόσο για όσους ενδιαφέρονται η Statewatch έχει δημοσιεύσει μία έρευνα με το πλήρες ιστορικό της περιόδου, η οποία περιέχει πληθώρα σχετικών πηγών.
Πώς η Οδηγία 2006/24/ΕΚ κρίθηκε ανίσχυρη από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Οι διατάξεις της Οδηγίας 2006/24/ΕΚ έθεταν σοβαρά ζητήματα αναφορικά με τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των κατοίκων της ΕΕ.
Συγκεκριμένα, η διατήρηση των μεταδεδομένων των ηλεκτρονικών επικοινωνιών ήταν υποχρεωτική για κάθε κάτοικο της ΕΕ, χωρίς η συμπεριφορά του να συνδέεται, έστω και με τρόπο έμμεσο ή απομακρυσμένο, με κάποια σοβαρή παράβαση. Δεν υπήρχε δε καμία εξαίρεση
ακόμη και σε πρόσωπα των οποίων οι επικοινωνίες καλύπτονταν, βάσει
εθνικών κανόνων δικαίου, από το επαγγελματικό απόρρητο. Επιπλέον, η
διάρκεια της διατήρησης κυμαινόταν μεταξύ 6 μηνών τουλάχιστον και 24
μηνών, κατά μέγιστο όριο, χωρίς να διευκρινίζεται ότι ο καθορισμός της διάρκειας διατήρησης πρέπει να στηρίζεται σε αντικειμενικά κριτήρια προκειμένου να διασφαλίζεται ότι η διατήρηση περιορίζεται στον απολύτως αναγκαίο βαθμό.
Ακόμη, οι διατάξεις της Οδηγίας δεν προέβλεπαν κανένα αντικειμενικό κριτήριο για τον καθορισμό του αριθμού των προσώπων στα οποία επιτρέπεται η πρόσβαση
και η εν συνεχεία χρήση των διατηρούμενων μεταδεδομένων. Το κυριότερο
είναι ότι η πρόσβαση στα διατηρούμενα δεδομένα από τις αρμόδιες εθνικές
αρχές δεν εξαρτιόταν από προηγούμενο έλεγχοπραγματοποιούμενο είτε από δικαστήριο είτε από ανεξάρτητη διοικητική αρχή
και κατόπιν απόφασης που θα περιόριζε την πρόσβαση στα μεταδεδομένα
και την χρήση τους στον απολύτως αναγκαίο βαθμό, προκειμένου να
επιτευχθεί ο επιδιωκόμενος σκοπός στο πλαίσιο των διαδικασιών για την
πρόληψη, τη διαπίστωση ή την ποινική δίωξη σοβαρών εγκλημάτων. Ούτε
βέβαια προβλεπόταν ότι τα κράτη μέλη είχαν τη συγκεκριμένη υποχρέωση να
προβαίνουν σε τέτοιου είδους οριοθετήσεις.
Πρέπει
να γίνει αντιληπτό ότι η διατήρηση των μεταδεδομένων των ηλεκτρονικών
επικοινωνιών παρείχε τη δυνατότητα εξαγωγής ιδιαιτέρως ακριβών
συμπερασμάτων σε σχέση με την ιδιωτική ζωή των προσώπων των οποίων τα
δεδομένα είχαν διατηρηθεί, όπως είναι οι καθημερινές συνήθειες, οι
μόνιμοι ή οι προσωρινοί τόποι διαμονής, οι καθημερινές και άλλες
μετακινήσεις, οι ασκούμενες δραστηριότητες, οι κοινωνικές σχέσεις των
προσώπων αυτών και τα κοινωνικά περιβάλλοντα στα οποία τα πρόσωπα αυτά
συχνάζουν.
Έχοντας υπόψη τα ανωτέρω, η ιρλανδική οργάνωση της κοινωνίας των πολιτών Digital Rights Ireland,
η οποία υπογράφει και την επιστολή στην αρχή του παρόντος άρθρου,
αποφάσισε να αμφισβητήσει την συμβατότητα της Οδηγίας με τις διατάξεις
του Χάρτη και κίνησε διαδικασίες σε εθνικό επίπεδο. Αποτέλεσμα αυτών
ήταν τον Ιούνιο του 2012 το Ανώτατο Δικαστήριο της Ιρλανδίας να αποστείλει αίτηση
για την έκδοση προδικαστικής απόφασης από το ΔΕΕ για μία σειρά
προδικαστικών ερωτημάτων. Η αίτηση αυτή ενώθηκε αργότερα με αντίστοιχη αίτηση
που απέστειλε τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου στο ΔΕΕ το Συνταγματικό
Δικαστήριο της Αυστρίας (υπόθεση Kärntner Landesregierung κ.λπ.,
αργότερα Seitlinger κ.πλ.).
Μετά
από την συζήτηση των υποθέσεων τον Ιούλιο του 2013, η απόφαση για τις
δύο αυτές συνεκδικαζόμενες αποφάσεις ήρθε τον Απρίλιο του 2014. Σε αυτή
την απόφαση το ΔΕΕ αποφάνθηκε ότι η Οδηγία 2006/24/ΕΚ είναι ανίσχυρη,
καθώς ο νομοθέτης της Ένωσης υπερέβη τα όρια που επιβάλλει η τήρηση της
αρχής της αναλογικότητας υπό το πρίσμα των Άρθρων 7, 8 και 52,
παράγραφος 1, του Χάρτη.
Σύμφωνα
με το ΔΕΕ, οι διατάξεις της Οδηγίας θέσπιζαν ένα γενικό καθεστώς
διατήρησης των δεδομένων σχετικά με επικοινωνίες το οποίο προσέβαλε τα
δικαιώματα που κατοχυρώνονται στα Άρθρα 7 και 8 του Χάρτη της ΕΕ
(προστασία ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής, προστασία προσωπικών
δεδομένων). Η Οδηγία συνεπαγόταν μια τεράστιας έκτασης και
ιδιαιτέρως μεγάλης βαρύτητας επέμβαση σε αυτά τα θεμελιώδη δικαιώματα
χωρίς η επέμβαση αυτή να οριοθετείται επακριβώς μέσω διατάξεων δυνάμενων
να διασφαλίσουν ότι πράγματι περιορίζεται στον απολύτως αναγκαίο βαθμό.
Τέλος, οι διατάξεις της δεν επέβαλαν τη διατήρηση των εν λόγω δεδομένων εντός των εδαφικών ορίων της Ένωσης
και, ως εκ τούτου, δεν μπορούσε να θεωρηθεί ότι διασφάλιζαν πλήρως τον
έλεγχο από ανεξάρτητη αρχή, ο οποίος ρητώς απαιτείται από το Άρθρο 8 του
Χάρτη, και ο οποίος συνιστά ουσιώδες στοιχείο του σεβασμού της προστασίας των προσώπων κατά την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.
Τι συνέβη σε επίπεδο Ελλάδας και ΕΕ μετά την κήρυξη της Οδηγίας ως ανίσχυρης;
Μετά τη κήρυξη της Οδηγίας 2006/24/ΕΚ ως ανίσχυρης από το ΔΕΕ, τα Κράτη Μέλη της ΕΕ εξακολουθούσαν να έχουν σε ισχύ τις εθνικές τους νομοθεσίες με τις οποίες είχαν μεταφέρει τις διατάξεις της Οδηγίας στην εθνική τους έννομη τάξη.
Έτσι π.χ.
στην Ελλάδα ο Ν. 3917/2011 εξακολούθησε να βρίσκεται σε ισχύ. Με απόφαση
του τότε Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων,
είχε συσταθεί Ειδική Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή τον Ιούλιο του 2014
με αντικείμενο την κατάργηση/τροποποίηση της εν λόγω νομοθεσίας και την
πρόταση περαιτέρω νομοθετικών ρυθμίσεων με την υποβολή σχεδίου νόμου,
αιτιολογικής έκθεσης και έκθεσης αξιολόγησης συνεπειών των ρυθμίσεων.
Με
μία σειρά νεότερων αποφάσεων των εκάστοτε Υπουργών Δικαιοσύνης
Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η ημερομηνία περάτωσης των
εργασιών της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής παρατάθηκε έως και τον Σεπτέμβριο του 2018, δηλαδή περισσότερο από 4 χρόνια μετά τη σύσταση της επιτροπής!
Κατόπιν επιστολής μας προς το Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας, και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, λάβαμε άμεσα επίσημη απάντηση
ότι η εν λόγω Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή έχει πλέον αναστείλει τις
εργασίες της και δεν έχει ολοκληρώσει έως σήμερα (περισσότερο από 5 έτη
μετά τη σύστασή της) το έργο της, ήτοι την υποβολή στον Υπουργό σχεδίου
νόμου, αιτιολογικής έκθεσης, και αίτησης αξιολόγησης συνεπειών
ρυθμίσεων!
Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί, ότι πριν τρία χρόνια, τον Αύγουστο του 2016, το Πρωτοδικείο Ρεθύμνου είχε υποβάλει αίτηση
για έκδοση προδικαστικής αποφάσεως στο ΔΕΕ σχετικά με μία σειρά από
προδικαστικά ερωτήματα που αφορούσαν το γεγονός ότι η εθνική μας
νομοθεσία που ενσωμάτωσε την οδηγία 2006/24/ΕΚ εξακολουθούσε να ισχύει
και να εφαρμόζεται από τα εγχώρια δικαστήρια. Ωστόσο, η υπόθεση εντέλει
διαγράφηκε από το πρωτόκολλο του ΔΕΕ. Συγκεκριμένα, όπως προκύπτει από
το σχετικό έγγραφο του ΔΕΕ, μετά την απόφαση που εξέδωσε το Δικαστήριο επί των συνεκδικασθεισών υποθέσεων C‑203/15 και C‑698/15,
Tele2 Sverige και Watson κ.λπ., το Πρωτοδικείο Ρεθύμνου δεν διευκρίνισε
μέχρι την ταχθείσα προθεσμία εάν, λαμβανομένης υπόψη της απόφασης
αυτής, επιθυμούσε να εμμείνει στην αίτηση προδικαστικής αποφάσεως του.
Επομένως, το ΔΕΕ συνήγε το συμπέρασμα ότι το Πρωτοδικείο Ρεθύμνου δεν
επιθυμεί να εμμείνει στην αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, μετά την
απόφαση επί των ως άνω συνεκδικασθείσων υποθέσεων.
Η
υπόθεση Tele2 Sverige και Watson κ.λπ αφορά τις εθνικές νομοθεσίες της
Σουηδίας και του Ηνωμένου Βασιλείου σχετικά με τη διατήρηση
μεταδεδομένων ηλεκτρονικών επικοινωνιών μετά τη κήρυξη της Οδηγίας
2006/24/ΕΚ ως ανίσχυρης, και ερμηνεύει το Άρθρο 15 της Οδηγίας 2002/58
(ePrivacy Diriective), όπως αυτή τροποποιήθηκε το 2009.
Το Δεκέμβριο του 2016, με την απόφαση
του σε αυτή την υπόθεση, το ΔΕΕ ερμήνευσε το Άρθρο 15, υπό το πρίσμα
των άρθρων 7, 8 και 11 καθώς και του άρθρου 52, παράγραφος 1, του Χάρτη.
Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αντιβαίνει προς το Άρθρο 15 εθνική ρύθμιση η
οποία, προς τον σκοπό καταπολέμησης του εγκλήματος, προβλέπει γενική και χωρίς διάκριση
διατήρηση του συνόλου των δεδομένων κινήσεως και των δεδομένων θέσης
όλων των συνδρομητών και των εγγεγραμμένων χρηστών όλων των μέσων
ηλεκτρονικής επικοινωνίας .
Ωστόσο, το Άρθρο 15 δεν αντιτίθεται στη θέσπιση από κράτος μέλος ρυθμίσεως η οποία επιτρέπει, προληπτικώς, τη στοχευμένη διατήρηση των δεδομένων κινήσεως και των δεδομένων θέσης, προς τον σκοπό καταπολέμησης του σοβαρού εγκλήματος,
υπό την προϋπόθεση ότι η διατήρηση των δεδομένων περιορίζεται σε ό,τι
είναι απολύτως αναγκαίο όσον αφορά τις κατηγορίες διατηρούμενων
δεδομένων, τα πρόσωπα των οποίων τα δεδομένα διατηρούνται καθώς και το
διάστημα για το οποίο γίνεται δεκτό ότι πραγματοποιείται η διατήρηση.
Επίσης,
όπως το ΔΕΕ υπογραμμίζει, η υποχρέωση που επιβάλλεται στους παρόχους
υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών να διατηρούν τα δεδομένα κινήσεως,
προκειμένου οι αρμόδιες εθνικές αρχές να έχουν πρόσβαση σε αυτά, εφόσον
παρίσταται ανάγκη, εγείρει ζητήματα που συνδέονται με τον σεβασμό όχι μόνον των άρθρων 7 και 8 του Χάρτη, αλλά και με τον σεβασμό της ελευθερίας της έκφρασης που κατοχυρώνεται στο άρθρο 11 του Χάρτη.
Ακόμα
και αν η ρύθμιση αυτή δεν επιτρέπει τη διατήρηση του περιεχομένου της
επικοινωνίας και, επομένως, δεν μπορεί να θίξει το βασικό περιεχόμενο
των εν λόγω δικαιωμάτων, η διατήρηση των δεδομένων κινήσεως και των
δεδομένων θέσεως θα μπορούσε εντούτοις να επηρεάσει τη χρήση
των μέσων ηλεκτρονικής επικοινωνίας και, ως εκ τούτου, την άσκηση από
τους χρήστες των εν λόγω μέσων της ελευθερίας έκφρασής τους.
Τέλος,
το ΔΕΕ τόνισε ότι αντιβαίνει προς το Άρθρο 15 εθνική ρύθμιση η οποία
καθορίζει τα σχετικά με την προστασία και την ασφάλεια των δεδομένων
κινήσεως και των δεδομένων θέσης και, ιδίως, την πρόσβαση των αρμόδιων
εθνικών αρχών στα διατηρούμενα δεδομένα, χωρίς να περιορίζει την εν λόγω πρόσβαση μόνο στις περιπτώσεις που συνδέονται με την καταπολέμηση τουσοβαρού εγκλήματος, χωρίς να προβλέπει ότι η εν λόγω πρόσβασηυπόκειται στον προηγούμενο έλεγχο δικαστηρίου ή ανεξάρτητης διοικητικής αρχήςκαι χωρίς να επιβάλλει τηδιατήρηση των εν λόγω δεδομένων εντός των εδαφικών ορίων της Ένωσης.
Βέβαια,
σημαντικό αναφορικά με τη διατήρηση μεταδεδομένων ηλεκτρονικών
επικοινωνιών είναι και το σκεπτικό των αποφάσεων του ΔΕΕ σε άλλες
υποθέσεις, όπως η υπόθεση C‑362/14 (Schrems) και η υπόθεση C-207/16 (Ministerio Fiscal), καθώς και το σκεπτικό του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) σε υποθέσεις όπως η Centrum för rättvisa κατά Σουηδίας και Βig Βrother Watch κ.λπ. κατά Ην. Βασιλείου, οι οποίες βέβαια πλέον έχουν παραπεμφθεί στο τμήμα μείζονος συνθέσεως του Δικαστηρίου. Φυσικά, παρελθοντικές αποφάσεις τόσο του ΔΕΕ όσο και του ΕΔΔΑ εξακολουθούν να έχουν βαρύνουσα σημασία για τα ζητήματα που ανακύπτουν.
Σε
επίπεδο Ελληνικών Ανωτάτων Δικαστηρίων, ιδιαίτερα σημαντικές αποφάσεις
αναφορικά με το απόρρητο των ηλεκτρονικών επικοινωνιών αποτελούν η με
αριθμό 1593/2016 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (Τμ. Δ΄-
Επταμελές) και η με αριθμό 1/2017 απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου
Πάγου.
Σχετικά με τη διάσταση που υπάρχει στη νομολογία αυτών των Ανωτάτων Δικαστηρίων, αξίζει να παρακολουθήσει κανείς την εξαιρετική τοποθέτηση του Πάρεδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας, κ. Νικολάου Κ. Μαρκόπουλου, στη Βουλή των Ελλήνων στο πλαίσιο της Ημερίδας που διοργάνωσε η Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ) το Μάη του 2018 (30:00 επόμενα). Βέβαια, προτείνουμε την παρακολούθηση και των υπολοίπων τοποθετήσεων της ημερίδας που έχουν αναρτηθεί από το κανάλι της Βουλής.
Αντί επιλόγου
Όργανα και Οργανισμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης συμμετέχουν τα τελευταία χρόνια σε συζητήσεις και συναντήσεις αναφορικά με την ισχύουσα νομοθεσία για την διατήρηση μεταδεδομένων ηλεκτρονικών επικοινωνιών σε επίπεδο κρατών μελών. Για παράδειγμα, η Επιτροπή, η Europol, και η Eurojust συμμετέχουν σε συναντήσεις που οργανώνει η Ομάδα Εργασίας του Συμβουλίου της ΕΕ για τη διατήρηση δεδομένων ηλεκτρονικών επικοινωνιών (Working Party on Telecommunications and Information Society / DAPIX (Friends of Presidency – Data Retention)). Με τη σειρά του το Συμβούλιο της ΕΕ δημοσίευσε στις αρχές Ιουνίου τα συμπεράσματά του επί του θέματος, καλώντας την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε μία σειρά από δράσεις.
Με τη σειρά μας, με τη κοινή ανοιχτή επιστολή που απευθύναμε προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζητάμε:
-Η
Ευρωπαϊκή Επιτροπή να διεξάγει ενδελεχή έρευνα αναφορικά με την
ισχύουσα νομοθεσία στον τομέα αυτό, συμπεριλαμβανομένης μίας
συστηματικής αξιολόγησης του αντικτύπου στα δικαιώματα του ανθρώπου και
μιας συγκριτικής ανάλυσης των περιπτώσεων κατά των οποίων η χρήση των εν
λόγω διατάξεων έχει οδηγήσει στην διαλεύκανση σοβαρών εγκλημάτων,
-Η
Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Συμβούλιο της ΕΕ να διασφαλίσουν ότι οι
συζητήσεις για μία νέα ευρωπαϊκή νομοθετική πρωτοβουλία στον τομέα αυτό
δεν θα επηρεάσουν τη γρήγορη υιοθέτηση της προτεινόμενης νομοθεσίας για
την προστασία της ιδιωτικότητας στις ηλεκτρονικές επικοινωνίες (ePrivacy
Regulation),
-H Ευρωπαϊκή
Επιτροπή να αναθέσει στον Οργανισμό Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ (FRA)
την εκπόνηση λεπτομερούς μελέτης για την σχετική νομοθεσία των κρατών
μελών και την συμβατότητα αυτής με τη νομολογία του ΔΕΕ και τις
διατάξεις του Χάρτη, και
-Η
Ευρωπαϊκή Επιτροπή να λάβει µέτρα κατά των κρατών µελών στα οποία
ισχύει νομοθεσία που έρχεται σε αντίθεση με τη νομολογία του ΔΕΕ και τις
διατάξεις του Χάρτη, µε την κίνηση διαδικασιών επί παραβάσει.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση βασίζεται στις αρχές της ελευθερίας, της δημοκρατίας, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών, ενώ τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να έχουν ως κοινό χαρακτηριστικό την προσήλωση σε αυτές τις αρχές. Επομένως, η νομοθεσία στον τομέα της διατήρησης των δεδομένων ηλεκτρονικών επικοινωνιών θα πρέπει να βρίσκεται σε πλήρη εναρμόνιση με αυτές, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές που έχει ορίσει μέσα από τη νομολογία του το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Χθες ξεκίνησε στην Ολομέλεια της Βουλής η συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπουργού Επικρατείας για το Επιτελικό Κράτος, η οποία θα ολοκληρωθεί σε μια έως δύο συνεδριάσεις. Συνεπώς, είναι πλέον πρακτικά αδύνατον να προστεθεί στο νομοσχέδιο νέο κεφάλαιο, για την από ετών απαραίτητη και τεχνικά εύκολη βασική αποτύπωση του κράτους, ώστε να διασφαλιστεί η απαραίτητη υποδομή για τις προβλέψεις του νομοσχεδίου.
Κατά την επεξεργασία του νομοσχεδίου
στην Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης, στη
συνεδρίαση της 30ης.7.2019, είχα την τιμή να παρουσιάσω εν συντομία
την άποψη του Οργανισμού Ανοικτών Τεχνολογιών για το ανοιχτό
οργανόγραμμα του Δημοσίου. Την επομένη, 31.7.2019, εξέφρασα
διεξοδικότερα στη συντετμημένη (5,5 ημέρες) και παράλληλη με τις
συνεδρίες της Επιτροπής δημόσια διαβούλευση την επιτακτική ανάγκη για Ψηφιακή Αυτογνωσία του Κράτους και τον τρόπο να ικανοποιηθεί αμέσως αυτή η ανάγκη.
Παρενθετικά, εξομολογούμαι εδώ, για
όσους δεν είδαν εκείνη τη συνεδρία, τη θετική εντύπωση που μου έκανε ο
Υπουργός Επικρατείας καθηγητής Γιώργος Γεραπετρίτης: Άκουγε με προσοχή
όλες τις απόψεις και κατέγραφε πολλά σημεία με πρόθεση, όπως τόνισε, να
τα ενσωματώσει στο νομοσχέδιο. Ήταν εμφανές το επιστημονικό ενδιαφέρον
του καθηγητή και η διάθεσή του να αξιοποιήσει κάθε εποικοδομητική
κριτική. Από το διαδίκτυο και ειδικότερα το YouTube (το θησαυροφυλάκιο
γνώσεων, πολυφωνίας και διαφάνειας), διαπίστωσα ότι αυτή η στάση είναι συνειδητή επιλογή και πεποίθησή του, πράγμα εξαιρετικά ελπιδοφόρο για την πατρίδα μας, λόγω της κρίσιμης πολιτικής θέσης που κατέχει.
Ο Υπουργός είπε ότι άκουσε με μεγάλη προσοχή όσα ανέφερε ο Οργανισμός Ανοικτών Τεχνολογιών και συνέχισε: «Υπάρχει
ένα πρόγραμμα ψηφιοποίησης στο επόμενο νομοσχέδιο, το οποίο θα
κατατεθεί στο τέλος της εβδομάδας. Περιλαμβάνονται διατάξεις οι οποίες
αναφέρονται ακριβώς στα ψηφιακά δεδομένα του κράτους (…) οπότε
αναμένουμε στα ζητήματα αυτά να δούμε και περαιτέρω θέματα».
Όμως ούτε το επείγον νομοσχέδιο του
Υπουργείου Εσωτερικών «Ρυθμίσεις του Υπουργείου Εσωτερικών, διατάξεις
για την ψηφιακή διακυβέρνηση και άλλα επείγοντα ζητήματα» που κατατέθηκε
την Παρασκευή (2.8.2019) περιλαμβάνει σχετικές προβλέψεις. Άλλωστε οι
διατάξεις για την ψηφιακή διακυβέρνηση αφορούν το πλαίσιο λειτουργίας
της και όχι τα ίδια τα δεδομένα της. Μένει, λοιπόν, για το επόμενο
νομοσχέδιο του Υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής το κρίσιμο ζήτημα της
Ψηφιακής Αυτογνωσίας του Κράτους. Έγκαιρη συμβολή στη σύνταξη του
επόμενου αυτού νομοσχεδίου αποτελεί το παρόν άρθρο.
Θεμέλια, εργαλεία και ο παράγοντας «χρόνος»
Η κυβέρνηση κατηγορήθηκε από πολλούς για
υπερβολική σπουδή στην ψήφιση των νομοσχεδίων. Αντιθέτως, από άλλους
επαινέθηκε για την ταχύτητά της και την εκτεταμένη προετοιμασία που είχε
κάνει. Προσωπικά, χάρηκα που για πρώτη φορά ο κρίσιμος παράγοντας
«χρόνος» υπολογίζεται όσο πρέπει. Παραδοσιακά, οι κυβερνήσεις
προσπαθούσαν με μεγαλόπνοες εξαγγελίες και μακροπρόθεσμες στρατηγικές να
κρύψουν ότι «όποιος δε θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει».
Φυσικά και πρέπει, για να αρχίσει
κάποιος να εργάζεται, να εξασφαλίσει προηγουμένως τα κατάλληλα εργαλεία.
Ήταν, λοιπόν, αναγκαίο να νομοθετηθεί το ταχύτερο ένα λειτουργικό και
διαχειρίσιμο κράτος. Το νομοσχέδιο για το Επιτελικό Κράτος είναι
νομοσχέδιο βάσης. Μια αφετηρία. Χρειάζεται όμως και τη θεμελιώδη
αυτογνωσία του Κράτους, ώστε τα εργαλεία να έχουν ενιαίο πεδίο εφαρμογής
και να μην εφαρμόζονται αποσπασματικά και με λάθος τρόπο.
Το θεμελιώδες πρόβλημα
Τρεις, συμπληρωματικές μεταξύ τους, μαρτυρίες αρμοδίων προσδιορίζουν το οξύ χρόνιο πρόβλημα που εύκολα μπορεί να επιλυθεί με μέθοδο απλή και επί μακρόν δοκιμασμένη:
1. Μαρτυρία για τις δαπάνες
Γιώργος Αλογοσκούφης, Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών (2004-2009) το 2012:
«Υπήρχαν και υπάρχουν τρεις τομείς,
που δεν ελέγχονται από το υπουργείο Οικονομικών: τα νοσοκομεία, τα
ασφαλιστικά ταμεία και η τοπική αυτοδιοίκηση. Τα νοσοκομεία έκαναν για
παράδειγμα προμήθειες χωρίς έγκριση κανενός, με μόνο τις αποφάσεις των
διοικητικών συμβουλίων, και κάποια στιγμή μαθαίναμε εκ των υστέρων, τις
υποχρεώσεις που αναλάμβαναν. (…) Να φανταστείτε ότι ο οικονομικός χρόνος
έκλεινε και στέλναμε και στοιχεία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έχοντας
εκτιμήσεις των αποτελεσμάτων αυτών των οργανισμών που ήτανε έξω από τη
στενή κυβέρνηση. (…) πολλοί από αυτούς έδιναν στοιχεία τα οποία ήτανε
αναξιόπιστα. (…) αν δεν έχεις στοιχεία από λογιστικά, τότε έπρεπε εκ των
πραγμάτων να κάνεις μία εκτίμηση. Όταν πια απηυδισμένος, επέμενα να
φέρουμε νόμο που να γίνει μια διυπουργική υπό τον υπουργό Οικονομικών
για να ελέγχονται αυτοί οι προϋπολογισμοί και ισολογισμοί και πως πάνε
τα πράγματα, κατηγορήθηκα ότι ήθελα να ελέγξω όλα τα υπουργεία. Και
αυτός ο νόμος, ακόμα και τώρα, δεν έχει εφαρμοστεί Γιατί υπάρχουν
πιέσεις μέσα από τα φέουδα τα υπουργικά.»
Έξι χρόνια αργότερα, στις 17.1.2018, ο
Γενικός Γραμματέας Δημοσιονομικής Πολιτικής Φραγκίσκος Κουτεντάκης ήταν
περήφανος για τη «μεγάλη μεταρρύθμιση στη διαχείριση του δημόσιου
χρήματος» «ένα ιδιαίτερα φιλόδοξο εγχείρημα, που θεσμοθετεί κοινό
τρόπο απεικόνισης των οικονομικών μεγεθών για το σύνολο των φορέων της
γενικής κυβέρνησης» και που «θα πρέπει να επεκταθεί και στο σύνολο των
φορέων της γενικής κυβέρνησης, μέχρι την ολοκληρωτική του εφαρμογή το 2023«.
Κι όμως, η απλή λύση ήταν γνωστή σε όλους από τον Δεκέμβριο 2015. Η πρόταση που κατέθεσε στη Βουλή στις 23.11.2016
ο Οργανισμός Ανοικτών Τεχνολογιών εξασφαλίζει «ως παραπροϊόν»
λεπτομερέστατο ψηφιακό χάρτη των τρεχουσών δαπανών, διατηρώντας ιστορικό
με όλες τις προηγούμενες δαπάνες, σε επίπεδο ατόμου και υπηρεσιακής
μονάδας.
Ο χώρος δεν επιτρέπει μεγαλύτερη ανάλυση
αλλά ο αναγνώστης εύκολα συγκρίνει τον αναχρονιστικό τρόπο με τον οποίο
διαχειρίζεται το Ελληνικό Κράτος τα οικονομικά του (δηλαδή, όσα χρήματα
αδίκως μάς παίρνει και όσα επιπλέον δανείζεται εις βάρος μας) με την
από ετών δοκιμασμένη παγκόσμια ψηφιακή διαχείριση δισεκατομμυρίων
πιστωτικών και χρεωστικών καρτών (και ιδίως των εταιρικών), με
λεπτομερέστατη καταγραφή των δαπανών κάθε κάρτας και διαρκή ακριβέστατη
γνώση του εκάστοτε διαθέσιμου υπολοίπου της.
2. Μαρτυρία για τις δομές του Δημοσίου
Λέανδρος Ρακιντζής, Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης, (2004-2016) το 2016:
«Υπάρχουν δημόσιες υπηρεσίες φαντάσματα χωρίς ρόλο και σκοπό, και δεν τις ξέρουμε καν»
Προφανώς, αυτές οι υπηρεσίες που δεν
ήξερε ο Γενικός Επιθεωρητής θα εκφεύγουν και από τον έλεγχο της Εθνικής
Αρχής Διαφάνειας του νομοσχεδίου για το Επιτελικό Κράτος, παρότι είναι
καταφανώς εκείνες που έπρεπε να ελέγχονται κατά προτεραιότητα.
Το Επιτελικό Κράτος χρειάζεται να
γνωρίζει το σύνολο του Δημοσίου, ώστε να αξιοποιεί όλους τους πόρους του
και να προγραμματίζει αποτελεσματικά την κατανομή και τη βελτίωσή
τους.
3. Μαρτυρία για τη στελέχωση των μονάδων
Όλγα Γεροβασίλη, Υπουργός Διοικητικής Ανασυγκρότησης (2016-2018) στις 23.11.2016:
«Υπάρχουν πάρα πολλοί υπάλληλοι που κανείς δεν μπορεί να δει πού βρίσκονται πραγματικά και πού υπηρετούν»
Δηλαδή, η Υπουργός γνώριζε επακριβώς
πριν από την ψήφιση του νόμου της Κινητικότητας το πρόβλημα και τη λύση
του με σωστά ψηφιακά οργανογράμματα, αλλά αρνήθηκε
να την νομοθετήσει. Τα ελαττώματα των ψηφιακών οργανογραμμάτων του Ν.
4440/2016 περιγράφει ο Γιάννης Παλαιολόγος, στο άρθρο του «Aύξηση φορέων και υπαλλήλων στο Δημόσιο» (εμείς, οι πολίτες, πληρώνουμε και τις αυξήσεις!) σχετικά με την Επίκαιρη Ερώτηση
που είχε υποβάλει στις 19.12.2017 ο βουλευτής Κιλκίς Γιώργος
Γεωργαντάς, τότε τομεάρχης Δημόσιας Διοίκησης της ΝΔ και νυν υφυπουργός
για Θέματα Απλοποίησης Διαδικασιών, του Υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής:
Εργαλείο της διοίκησης
«Το ψηφιακό οργανόγραμμα πρέπει να
είναι καθολικό και υποχρεωτικό, καλύπτοντας δομές και στελέχωση, ώστε να
αποτελεί εργαλείο της διοίκησης για την καλύτερη αξιοποίηση του
προσωπικού, αλλά και για δημοσιογράφους και φορολογούμενους πολίτες που
θέλουν να ελέγξουν πώς λειτουργεί το Δημόσιο», σημειώνει στην «Κ» ο κ.
Γεωργαντάς. «Δυστυχώς, αυτά που κάνει η κυβέρνηση είναι για τα μάτια του
κόσμου, δεν αποτελούν πραγματική διαρθρωτική μεταρρύθμιση».
Μάλιστα, η κ. Γεροβασίλη στην
απάντησή της δήλωσε ότι «αυτά τα οργανογράμματα δεν ήρθαν για να
αποτυπώσουν την κατάσταση στην οποία βρίσκεται μια οργανική μονάδα, αλλά
μέσω της διαδικασίας αυτής έχουμε και μεγάλες αλλαγές σε αυτές τις
μονάδες» – αλλαγές στις οποίες απέδωσε τις καθυστερήσεις στην υλοποίηση
του ψηφιακού οργανογράμματος. «Είναι προφανές ότι όποιος σχεδιάζει
αλλαγές προς το καλύτερο, θέλει με κάθε ευκαιρία να αναδεικνύει το έργο
του, συγκρίνοντας τη βελτιωμένη εικόνα με τη εικόνα της κατάστασης πριν
από τις αλλαγές», σημειώνει στην «Κ» πηγή που παρακολουθεί στενά τη
διαδικασία εφαρμογής του ψηφιακού οργανογράμματος. «Προφανώς, λοιπόν, η
κυβέρνηση δεν επιθυμεί αυτές οι αλλαγές, που γίνονται χωρίς να
αποτυπώνονται ψηφιακά, να γίνουν αντιληπτές».
Επιπλέον, οι απαιτήσεις του
υπουργείου είναι προαιρετικές – αφορούν μόνο τους φορείς που επιθυμούν
να συμμετάσχουν στην κινητικότητα, όχι το σύνολο του Δημοσίου.
Η στοιχειώδης Ψηφιακή Αυτογνωσία του
Κράτους είναι απαραίτητη για να δρομολογούνται και εκτελούνται σωστά και
ελεγχόμενα ορισμένες ορθές επί της αρχής αλλά γενικόλογες εξαγγελίες.
Παραδείγματα:
Παράδειγμα 1: «Θα γίνουν προσλήψεις εκεί που υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη, ξεκινώντας από την Υγεία»
Πώς, χωρίς ενιαία χαρτογράφηση, γνωρίζουμε ότι το νοσοκομείο Χ έχει
μεγαλύτερη ανάγκη από το νοσοκομείο Ψ; Πώς επαληθεύουμε, στο ίδιο
νοσοκομείο, ποια θέση πρέπει να στελεχωθεί πρώτη, ώστε να προκαλέσει το
μεγαλύτερο καλό; Το άρθρο «Τεράστια παράλειψη στο Δημόσιο που μπορεί να
αποκατασταθεί» (11.5.2016) περιλαμβάνει και παραδείγματα από τον χώρο
της υγείας. Άλλωστε, δεν αποκλείεται η ενιαία αποτύπωση να δείξει ότι σε
κάποιο άλλο σημείο του Κράτους υπάρχει έλλειψη που είναι πιο επείγον να
καλυφθεί, π.χ. για πυροπροστασία. Όπως μπορεί να φανερώσει και
υπερστελεχώσεις αμέσως αξιοποιήσιμες για να καλυφθούν κενά.
Παράδειγμα 2: «Θα αξιολογούνται όλοι οι υπάλληλοι και το ύψος των αμοιβών τους θα εξαρτάται από την απόδοσή τους»
Κατ’ αρχάς θα πρέπει να είναι γνωστό πού ακριβώς βρίσκεται ο κάθε
υπάλληλος. Στη συνέχεια, και προκειμένου να μην υπάρχουν αδικίες, θα
πρέπει να συγκρίνεται και η απόδοση υπαλλήλων αναλόγων καθηκόντων σε
διαφορετικές υπηρεσίες. Πώς, όμως, θα συγκρίνεται η απόδοση υπαλλήλων
που εμπλέκονται σε ανάλογες αλλά όχι εξ ίσου αποτελεσματικές διαδικασίες
(π.χ. η μη μηχανογραφημένη παραγωγή εγγράφων απαιτεί πολλαπλάσια
προσπάθεια του υπαλλήλου ανά έγγραφο).
Παράδειγμα 3: «Θα απλοποιηθούν οι διαδικασίες»
Είναι θεμιτό και επιθυμητό να απλοποιηθεί οποιαδήποτε διαδικασία. Κάθε
απλοποίηση κάνει το Δημόσιο κατά τι καλύτερο απ’ ό,τι ήταν πριν. Όμως
ευχή και ελπίδα είναι να γίνονται κατά προτεραιότητα απλοποιήσεις
ευκολότερες που αποδίδουν μεγαλύτερο γενικό καλό (quick wins για
λιγότερη ταλαιπωρία πολιτών, εξοικονόμηση πόρων, εξάλειψη αιτίων
διαφθοράς, μεγαλύτερες δυνατότητες πολλαπλασιαστικής διάδοσης καλών
πρακτικών, κτλ). Πώς όμως θα γίνεται η καταγραφή που προηγείται των
συγκρίσεων και πώς θα προσδιορίζονται τα ομοειδή και συγκρίσιμα, χωρίς
ένα ενιαίο, χρηστικό και αξιόπιστο ψηφιακό υπόβαθρο;
Ευκαιρία να αντιστραφεί η κρίση εμπιστοσύνης
Η «ελληνική» κρίση παρατάθηκε για
ανεπίτρεπτα μεγάλο διάστημα. Πολλά ελληνόπουλα που άρχιζαν το Γυμνάσιο
στην αρχή της κρίσης έχουν τώρα πανεπιστημιακό πτυχίο. Όμως, ως χώρα δεν
αντλήσαμε ανάλογα πολλές γνώσεις και διδάγματα και κυρίως δεν έγινε η
αναμενόμενη πρόοδος. Βαρυσήμαντοι οργανισμοί με διεθνή αναγνώριση
απέτυχαν όχι μόνον να προβλέψουν τις εξελίξεις αλλά και να τις
αξιολογήσουν σωστά. Ενίοτε έβλαψαν, χωρίς να αποζημιώσουν. Οκτώ χρόνια
διεθνούς «τεχνικής υποστήριξης» επέβαλαν μειώσεις στα τυφλά σε μισθούς,
συντάξεις, διοικητικές δομές, συστήματα υγείας, κτλ. αλλά δεν κατόρθωσαν
να διασφαλίσουν την αναγκαία υποδομή για πραγματικές και βιώσιμες
μεταρρυθμίσεις του Κράτους και της Οικονομίας.
Η Ελλάδα εξακολουθεί να κοιτάζει
ζηλότυπα προς την περίπτωση της Εσθονίας, που ξεκίνησε τα ψηφιακά της
άλματα το 1991. Ξεχνάμε, όμως, τον παράγοντα «χρόνος». Πριν από 28
(μόλις) χρόνια, η τεχνολογία των ολοκληρωμένων κυκλωμάτων ήταν
τουλάχιστον 20.000 φορές ασθενέστερη
από τη σημερινή και πολύ ακριβότερη. Ανάλογα ασύλληπτες για το μυαλό
μας, το συνηθισμένο σε γραμμική εξέλιξη, είναι και οι εξελίξεις στις
τηλεπικοινωνίες αλλά και γενικότερα στο εύρος και το πλήθος των
καθημερινών τεχνολογικών επιτευγμάτων.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο κόσμος έχει μπει για τα καλά σε μια εκπληκτική εποχή εκθετικής προόδου
και εκθετικά πολλαπλασιαζόμενων ευκαιριών. Οι ταχύτητες ξεπερνούν πλέον
τη φαντασία μας. Όσοι αξιοποιούν τις ευκαιρίες εξασφαλίζουν επιτάχυνση
της επιτάχυνσης! Τα γεωγραφικά σύνορα δεν είναι ικανά να περιορίζουν τις
επιχειρήσεις και τα κεφάλαια συγκεντρώνονται ακόμα και από μεμονωμένα
άτομα από παντού και επενδύονται σε τολμηρά επιχειρηματικά σχέδια σε όλο
τον κόσμο. Χώρες που βραδυπορούν κατρακυλούν στις διεθνείς κατατάξεις,
καθώς ο διεθνής ανταγωνισμός καλπάζει με όλο και μεγαλύτερα άλματα.
Στην περίπτωση της Ελλάδας, η ανεπάρκεια
των μεθόδων που εφαρμόστηκαν, των φορέων που τις επέβαλαν και των
κυβερνήσεων που τις εφάρμοσαν (όσο και όπως τις εφάρμοσαν…) οδήγησε σε
τεράστια ψυχολογική κρίση. Οδήγησε σε κρίση αξιών και κρίση
εμπιστοσύνης. Στην κρίση που πιο δύσκολα αντιμετωπίζεται. Η κυβέρνηση
καλείται σήμερα να δώσει το ταχύτερο απτές αποδείξεις ότι πραγματικά
θέλει τους πολίτες συμμέτοχους στη διακυβέρνηση και όχι συγκυριακούς
οπαδούς που υπογράφουν λευκή επιταγή, όποτε τους ζητείται να ψηφίσουν.
Οι πολίτες που δεν προσήλθαν καν στις
κάλπες στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές είναι κατά 1.800.000
περισσότεροι απ’ ότι στις εκλογές του 2004. Μια διαφορά μεγαλύτερη από
το πλήθος των ψηφοφόρων της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Όσοι
υποψιάζονται τις δυνατότητες της σοφίας του πλήθους
και την σπουδαιότητα της συλλογικής νοημοσύνης για να συνδυάζονται
εποικοδομητικά ετερόκλητες απόψεις, μπορούν ίσως να εκτιμήσουν πόσος
πνευματικός πλούτος απέχει από τη διακυβέρνηση και μένει αναξιοποίητος.
Η εντυπωσιακή ανάπτυξη του ελεύθερου
λογισμικού ανοιχτού κώδικα οφείλεται σε μια απλή αλλά θαυματουργή ιδέα:
Στη διαρκή ανοιχτή πρόσκληση προς όλους τους προγραμματιστές απανταχού
της γης να πάρουν τον κώδικα των προγραμμάτων, να τον μελετήσουν, να
υλοποιήσει ο καθένας ό,τι θεωρεί χρήσιμο και να προσφέρει, αν θέλει, τη
συμβολή του στην κοινότητα για να ενσωματωθεί (αν εγκριθεί) στην επόμενη
έκδοση του λογισμικού. Έτσι αναπτύσσονται αδιάκοπα τα λειτουργικά
συστήματα Linux και android και πλήθος εφαρμογών για κάθε χρήση (libre
office, GIMP, audacity, PostgreSQL, MongoDB, OpenShot, VLS, και άλλα ων
ουκ έστιν αριθμός).
Αν το κράτος ανοίξει με ανάλογο τρόπο τα
δικά του δεδομένα (με εξαιρέσεις για λόγους εθνικής ασφάλειας ή
ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων) και προσκαλέσει όλους να ενδιαφερθούν
για να νοικοκυρέψουμε «το κοινό μας σπίτι και την κοινή μας επιχείρηση»,
είναι πιθανό να τρίβουμε τα μάτια μας παίρνοντας λύσεις για προβλήματα
που θεωρούνται πανδύσκολα ή και άλυτα. Η δήλωση του Κυριάκου Μητσοτάκη «Ως
Πρωθυπουργός της Ελλάδος αρνούμαι να αποδεχτώ ότι δεν μπορούμε πρώτα
απ’ όλα εμείς οι ίδιοι να βάλουμε σε τάξη τα του οίκου μας» και το σύστημα «ΜΑΖΙ» είναι σ’ αυτό το πνεύμα.
Για να υλοποιηθεί αμέσως η Ψηφιακή
Αυτογνωσία του Κράτους, το κατ’ εξοχήν αρμόδιο για το ζήτημα Υπουργείο
Ψηφιακής Πολιτικής μπορεί και πρέπει να αξιοποιήσει την πρόταση του
Οργανισμού Ανοιχτών Τεχνολογιών. Μπορεί και πρέπει, με ένα άρθρο στο
πρώτο νομοσχέδιό του, να θεραπεύσει αυτή τη θεμελιώδη έλλειψη που αφορά
όλο το Δημόσιο και έχει επιπτώσεις σε όλους τους πολίτες. Χωρίς την ελάχιστη σε δεδομένα αλλά πλήρη σε έκταση ψηφιακή αποτύπωση του Δημοσίου
(υπηρεσιακές μονάδες, άτομα που στελεχώνουν κάθε μονάδα και δαπάνες),
πολύτιμα δεδομένα θα εξακολουθούν να χάνονται, οι συντελούμενες αλλαγές
δεν θα αποτυπώνονται σε εύχρηστη μορφή, οι πολίτες θα εξακολουθούν να
δυσπιστούν και η διαχείριση και παρακολούθηση του κράτους θα συνεχίζουν
να έχουν τεράστιο πρόβλημα.
Άνοιγμα των δεδομένων του Κράτους προβλέπουν από καιρό οι νόμοι 3861/2010 και 4305/2014. Το σύστημα Διαύγεια περιλαμβάνει κωδικοποίηση των μονάδων που παράγουν έγγραφα και των υπαλλήλων που τα υπογράφουν. Τεχνικά, μπορεί να χρησιμοποιηθεί η
ίδια υποδομή, αλλά για όλους ανεξαιρέτως του φορείς, όλες ανεξαιρέτως
τις μονάδες τους και όλους ανεξαιρέτως του υπαλλήλους, για να
λειτουργήσει η Ψηφιακή Αυτογνωσία του Κράτους.
Από το σχόλιό μου στη διαβούλευση για το Επιτελικό Κράτος
Επειδή, όπως προαναφέρθηκε, αποκλείεται
χρονικά να ενταχθεί η Ψηφιακή Αυτογνωσία στον νόμο για το Επιτελικό
Κράτος, παραθέτω εδώ το πρώτο μέρος του σχολίου μου ως έγκαιρη συμβολή
στο επικείμενο πρώτο νομοσχέδιο του Υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής. Το
δεύτερο μέρος του σχολίου περιλαμβάνει τη διάρθρωση του κεφαλαίου και
αιτιολόγηση των προτεινόμενων άρθρων. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να το
δουν στη διαβούλευση.
Ψηφιακή Αυτογνωσία του Κράτους
Πρόταση στη διαβούλευση του σχεδίου
νόμου του Υπουργείου Επικρατείας – «Επιτελικό Κράτος: Οργάνωση,
λειτουργία και διαφάνεια της Κυβέρνησης, των Κυβερνητικών Οργάνων και
της Κεντρικής Δημόσιας Διοίκησης»
31 Ιουλίου 2019
Πρόταση να προστεθεί στο νομοσχέδιο «Κεφάλαιο Ε’ Ψηφιακή Αυτογνωσία του Κράτους» στο «ΜΕΡΟΣ Γ’ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΕΠΙΤΕΛΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ»
Ιστορική αναδρομή και Αιτιολόγηση της Πρότασης
Πολλοί σχεδιασμοί με καλές προθέσεις
έμειναν ανεκπλήρωτοι επειδή δεν είχαν στερεά θεμέλια και δεν
αξιοποιούσαν τις δυνατότητες της νέας τεχνολογίας για συστηματική και
αδιάλειπτη παρακολούθηση της εξέλιξής τους.
Το Κράτος μας δεν έχει ακόμα ούτε τη
στοιχειώδη αυτογνωσία του, δηλαδή, δεν έχει καν ψηφιακή εικόνα της δομής
και της κατά υπηρεσιακή μονάδα στελέχωσης όλων των φορέων του. Έχω
επανειλημμένα και εκτενώς επισημάνει το πρόβλημα, δημόσια από το 2015.
Το πρόβλημα και την τεχνικά εύκολη λύση
του έχουν επίσης αναδείξει επιστήμονες διεθνούς κύρους. Έχουν ήδη
περάσει είκοσι μήνες απ’ όταν οι καθηγητές Μιχαήλ Ιακωβίδης και Διομήδης
Σπινέλλης (στον συλλογικό τόμο «Πέρα από τη Λιτότητα» [11/2017] και στη
μελέτη της διαΝΕΟσις «Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση στην Ελλάδα» [3/2018],
αντιστοίχως) τόνισαν την αναγκαιότητα της ψηφιακής αποτύπωσης του Δημοσίου και τα πολλαπλά οφέλη που αμέσως θα προκύψουν απ’ αυτήν.
Το σημαντικότερο όμως είναι ότι ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, απάντησε θετικά στη σχετική ερώτηση στο Delphi Economic Forum 2018.
Αντιθέτως, η προηγούμενη κυβέρνηση είχε
επανειλημμένα αποδείξει εμπράκτως ότι δεν επιθυμούσε να προχωρήσει σε
αποτύπωση του Κράτους, παρά τη διαβεβαίωση
του Υπουργού Ψηφιακής Πολιτικής Νίκου Παππά στο ίδιο Forum «θα το
συζητήσω αναλυτικά με την Όλγα Γεροβασίλη για να δούμε πώς μπορούμε
πραγματικά να επιταχύνουμε». Είχε προηγηθεί απάντηση της κυρίας Γεροβασίλη σε ανάλογο ερώτημα.
Το Άρθρο 16 του Ν. 4440/2016 δημιούργησε
κατ’ όνομα «Ψηφιακά Οργανογράμματα» με πολλές ελλείψεις. Το άρθρο
βασίστηκε σε ολοκληρωμένη πρόταση στη διαβούλευση του Δεκεμβρίου 2015 αφού αφαιρέθηκαν όλα τα στοιχεία που την έκαναν ευρύτερα χρηστική και λειτουργική. Διαγράφτηκε, δηλαδή, ό,τι εξασφάλιζε πληρότητα, ιστορικό, αξιοπιστία, προσβασιμότητα και υποχρεωτικότητα και έμεινε μόνον ότι ήταν αναγκαίο για την κινητικότητα.
Σημειωτέον ότι ο Οργανισμός Ανοικτών Τεχνολογιών (ΕΕΛΛΑΚ) είχε προτείνει εγκαίρως
στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής να βελτιωθεί το ψηφιακό οργανόγραμμα
και ο βουλευτής Λακωνίας Αθανάσιος Δαβάκης είχε επαναφέρει την
πρόταση-αίτημα της ΕΕΛΛΑΚ στην Ολομέλεια, λαμβάνοντας από την Υπουργό τη
διαβεβαίωση: «είναι πολύ σοβαρό αυτό που καταθέτουν» και «θα το δούμε αμέσως μετά», που όμως ουδέποτε εκπληρώθηκε. Το ζήτημα περιγράφεται αναλυτικά στο άρθρο «Το κενό στα θεμέλια της Διοικητικής Μεταρρύθμισης» στις 6.10.2017. Σήμερα, δύο σχεδόν χρόνια μετά το άρθρο, το γνωστό αυτό κενό εξακολουθεί να υφίσταται.
Πρέπει να αναφερθεί εδώ ότι σήμερα ούτε ένα από τα «Ψηφιακά Οργανογράμματα» που περιλαμβάνονται στην απογραφή
(775 στις 31.7.2019) δεν είναι σύννομο, καθώς δεν περιλαμβάνουν
υπηρετούντες, αντίθετα με την πρόβλεψη του Άρθρου 16 του Ν. 4440/2016:
«Το Οργανόγραμμα περιλαμβάνει όλες τις οργανικές μονάδες των ως άνω
φορέων, τους υπηρετούντες σε κάθε οργανική μονάδα υπαλλήλους και τα
αντίστοιχα περιγράμματα θέσεων εργασίας».
Χθες, 30.7.2019, η πρόταση του
Οργανισμού Ανοικτών Τεχνολογιών παρουσιάστηκε συνοπτικά στη συνεδρίαση
της Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και
Δικαιοσύνης, για το παρόν νομοσχέδιο για το Επιτελικό Κράτος.
Έχω την αίσθηση ότι ο Υπουργός
Επικρατείας Γιώργος Γεραπετρίτης άκουσε με πραγματικό ενδιαφέρον την
πρόταση και θέλει να την υλοποιήσει. Θετική ανταπόκριση διαπίστωσα και
από βουλευτές. Το θέμα είναι θεμελιώδες και εμφανώς δεν έχει κομματικό
χρώμα.
Απλώς, όπως είχα πει και στο φετινό συνέδριο για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση
(όπου για τρίτη φορά ανέφερα το πρόβλημα και την εύκολη λύση του) και
επανέλαβα και χθες στην Επιτροπή, όσο –εν έτει 2019– το κράτος μας
εξακολουθεί να μην έχει ούτε τη στοιχειώδη ψηφιακή αποτύπωση της δομής
και της στελέχωσής του οδηγούμαστε στη διαπίστωση:
«Η πραγματικότητα είναι ότι αρνούμαστε να δούμε την πραγματικότητα»
Όμως, με αυτό τον τρόπο δεν
μπορούμε να έχουμε ούτε βέλτιστα σχεδιασμένες μεταρρυθμίσεις, ούτε
ορθολογικά στοχευμένη περιστολή των δαπανών του κράτους.
Συμπτωματικά, είναι ιδιαίτερα επίκαιρο, καθώς μόλις γιορτάσαμε τα 50 χρόνια από την αποστολή «Απόλλων 11», το τέλος του άρθρου (11.5.2016) με τίτλο: «Τεράστια παράλειψη στο Δημόσιο που μπορεί να αποκατασταθεί»:
Πόσο ακόμα αντέχει ο τόπος αυτή την
κατάσταση; Γιατί δεν απαιτούμε να γίνει αμέσως κάτι τόσο απλό και τόσο
θεμελιώδες; Μοιάζει απίστευτο, αλλά ακούω συχνά την απάντηση: «Δεν
πρόκειται να το κάνουν, γιατί το πολιτικό μας σύστημα δεν αντέχει τόση
διαφάνεια».
Παραφράζοντας τον Νιλ Άρμστρονγκ
όταν πρωτοπάτησε στη Σελήνη, θα μπορούσε κανείς να πει για το ενιαίο
ψηφιακό οργανόγραμμα: «ένα απλούστατο βήμα για το αρμόδιο υπουργείο, ένα
τεράστιο άλμα για τη Δημόσια Διοίκηση».
Ελπίζω, η τωρινή Κυβέρνηση όχι απλώς να
αντέχει αλλά να επιδιώκει τόση και ακόμη περισσότερη διαφάνεια. Τα έως
τώρα δείγματα προθέσεων είναι πολύ καλά.
Θεωρούμε εκ των ων ουκ άνευ, η απλή
πρόταση του Οργανισμού Ανοικτών Τεχνολογιών για την συνολική και πλήρη
αποτύπωση δομής, στελέχωσης και δαπανών του Δημοσίου να αξιοποιηθεί για
τη σχετική προσθήκη στο πρώτο αυτό νομοσχέδιο για το Επιτελικό Κράτος.
Το θέμα είναι γενικότατο, θεμελιώδες και ως εκ τούτου κατ’ εξοχήν
αρμοδιότητας του Υπουργείου Επικρατείας. Χωρίς τη στοιχειώδη
ψηφιακή αποτύπωση δομής, στελέχωσης και δαπανών, το Επιτελικό Κράτος θα
χτίζεται στον αέρα, και κάθε μέρα που περνάει θα χάνονται πολύτιμα
δεδομένα.
Η νέα Κυβέρνηση, ξεκινώντας από σήμερα
την αποτύπωση, θα δημιουργήσει έναν διαυγή μηχανισμό μέτρησης και
αποτίμησης των μεταρρυθμίσεων στο Δημόσιο. Και, στο τέλος της θητείας
της, θα είναι η πρώτη που θα δείχνει σε όλους, επακριβώς μετρημένα και
αδιαμφισβήτητα, τι κράτος παρέλαβε και τι κράτος παραδίδει.
*Ο Διονύσης Ρ. Ρηγόπουλος, είναι
μέλος της Ομάδας Εργασίας για την Ανοιχτή Διακυβέρνηση του Οργανισμού
Ανοικτών Τεχνολογιών, τ. Επιθεωρητής-Ελεγκτής Δημόσιας Διοίκησης
[2009-2018]
Εντυπωσιακά τα οικονομικά στοιχεία της Square, εταιρείας του CEO του Twitter Jack Dorsey, και συγκεκριμένα τα οικονομικά στοιχεία για τις πωλήσεις Bitcoin για το δεύτερο τετράμηνο του έτους μέσω του mobile app “Cash App” αναφέρουν πωλήσεις ψηφιακών νομισμάτων αξίας 125 εκατομμυρίων δολαρίων κάτι που μεταφράζεται σε διπλασιασμό των πωλήσεων σε σύγκριση με το πρώτο τετράμηνο του ίδιου έτους ενώ ενδεικτικό της τεράστιας ανάπτυξης της εφαρμογής είναι ότι οι συνολικές πωλήσεις του 2018 ήταν στα 166 εκατομμύρια δολάρια.
Οι πωλήσεις Bitcoin μέσω της εφαρμογής αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 50% πλέον των συνολικών οικονομικών στοιχείων της εφαρμογής. Τα καθαρά κέρδη μόνο από τις πωλήσεις των ψηφιακών νομισμάτων γιαυτό το τετράμηνο ανήλθαν σε 2 εκατομμύρια δολάρια.
Το Cash App είναι μια mobile εφαρμογή ηλεκτρονικών πληρωμών που είναι διαθέσιμη μόνο για πολίτες των Ηνωμένων Πολιτειών.
Η Square έχει δημιουργήσει πριν λίγους μήνες και την εταιρεία Square Crypto για τον προγραμματισμό app γύρω από το Bitcoin καθώς και την σεινισφορά τους στον ίδιο τον κώδικα του ψηφιακού νομίσματος.
We think it is really important to grow the number of organizations supporting core development. We will open-source our “operational playbook” (as we develop it) to help lower the barriers to entry for other companies. – Steve
Αυτήν την εβδομάδα πραγματοποιούνται εκδηλώσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό για τις ανοιχτές τεχνολογίες και την καινοτομία! Ο Οργανισμός Ανοιχτών Τεχνολογιών – ΕΕΛΛΑΚ σας προτείνει να τις παρακολουθήσετε και να τις διαδώσετε. Μπορείτε επίσης να δείτε περισσότερες εκδηλώσεις για τις επόμενες εβδομάδες ή να καταχωρίσετε τη δική σας εκδήλωση στο: https://ellak.gr/events
Ημερομηνία/Ώρα
Εκδήλωση
02/08/2019 – 06/08/2019
Ολοήμερο
PyCon AU 2019 International Convention Centre Sydney, Sydney
06/08/2019 – 10/08/2019
Ολοήμερο
PyCon Africa 2019 Bank of Ghana Auditorium, University of Ghana, Legon Campus, Accra, Accra
Αν και υπάρχουν πάρα πολλοί χρήστες Linux , οι επιτραπέζιοι υπολογιστές με Linux δεν κατάφεραν ποτέ να γίνουν mainstream σε σύγκριση με τα Windows της Microsoft. Ένας από τους βασικούς λόγους πίσω από αυτό, όπως είχε αναφέρει και ο Linus Torvalds, είναι «ο κατακερματισμός των διαφόρων διανομών και προμηθευτών Linux» που δημιουργεί μια έλλειψη ενοποιημένης προσέγγισης.
Ωστόσο, τώρα δύο από τους πιο δημοφιλείς «ανταγωνιστές» στην επιφάνεια εργασίας του Linux – το GNOME Foundation και το KDE – θα συνεργαστούν για τη δημιουργία μιας νέας επιφάνειας εργασίας. Οι δύο αυτοί μεγάλοι οργανισμοί ανοιχτού κώδικα θα υποστηρίξουν και τη σύνοδο κορυφής ανοιχτού κώδικα Linux (LAS) 2019 η οποία έχει προγραμματιστεί για τις 12 και 15 Νοεμβρίου του 2019.
Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που οι δύο οργανισμοί μοιράζονται μια σκηνή σε ένα συνέδριο. Έχει περάσει μια δεκαετία από τότε που οι δύο οργανισμοί άρχισαν να συνεργάζονται. Ωστόσο, μεχρι τώρα δεν έχει επιτευχθεί τίποτα αξιόλογο.
Οι δηλώσεις που κυκλοφόρησαν από το GNOME και το KDE πριν από την εκδήλωση δείχνουν ότι αυτή τη φορά θα μπορούσαμε να δούμε κάποιες συγκεκριμένες αποφάσεις σχετικά με το μέλλον της επιφάνειας εργασίας του Linux. Συνεργαζόμενοι, θέλουν να φέρουν μια ενοποιημένη προσέγγιση στην κοινότητα του Linux και να δουν πέρα από την ποικιλία των διανομών. Ο στόχος είναι να καταλήξουν σε ένα ενοποιημένο σύστημα εφαρμογής το οποίο να είναι κλιμακωτό.
Ο Neil McGovern, Διευθύνων Σύμβουλος του GNOME, δήλωσε: «Το LAS αντιπροσωπεύει ένα από τα πολλά βήματα προς ένα ακμάζον οικοσύστημα επιφάνειας εργασίας. Συνεργαζόμενοι με το KDE, επιδεικνύουμε την επιθυμία να οικοδομήσουμε το είδος του οικοσυστήματος εφαρμογών που αποδεικνύει ότι ο Ανοιχτός Κώδικας και το Ελεύθερο Λογισμικό είναι σημαντικά. Η τεχνολογία και η οργάνωση που δημιουργούμε για να επιτύχουμε αυτό είναι πολύτιμη και απαραίτητη. «
Ο Aleix Paul Gonzalez, αντιπρόεδρος του KDE eV, απολαμβάνει επίσης τη συνεργασία και ελπίζει ότι θα σταθεροποιήσει την κοινότητα του Linux, προσφέροντάς της μια πλατφόρμα στην οποία θα μπορεί να βασιστεί η επόμενη γενιά λύσεων.
Στο τέταρτο και τελευταίο μέρος της σειράς «μέτρα ασφάλειας λειτουργικού συστήματος Ubuntu, θα δούμε κάποια βασικά εργαλεία που χρειαζόμαστε για αξιολόγηση-έλεγχο (auditing), χρήση antivirus σε μικτά περιβάλλοντα και για την παρακολούθηση των αναφορών (monitoring) του συστήματος. Η σειρά άρθρων μέχρι σήμερα: Μέτρα ασφάλειας λειτουργικού συστήματος Ubuntu – Μέρος 1 (Physical Attack Defense) Μέτρα ασφάλειας λειτουργικού... Continue Reading →
Στην εποχή μας η εικονική πραγματικότητα (VR), έχει αρχίσει να μπαίνει και σε άλλους τομείς της καθημερινότητάς μας, πέραν του gaming. Και σύντομα θα την δούμε και στο εργασιακό περιβάλλον που προσφέρει το Linux, παρόλο που μέχρι τώρα αυτό θεωρούνταν κάτι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί. Ενώ πολλά περιφερειακά VR και οθόνες (HMD) υποστηρίζουν το Linux, ορισμένα παιχνίδια αντιμετωπίζουν πρόβλημα στο εν λόγω λειτουργικό σύστημα. Ωστόσο το VR gaming στο Linux βελτιώνεται. Το ίδιο ισχύει τώρα και με το Linux desktop, με το νέο xrdesktop.
Το Xrdesktop είναι ένα έργο ανοιχτού κώδικα. Έχει σχεδιαστεί για να σας επιτρέπει να εργάζεστε με παραδοσιακά desktop, όπως το GNOME και το KDE, σε VR. Για να το πετύχει αυτό, φροντίζει ώστε τα window managers να λαμβάνουν γνώση του VR και στη συνέχεια χρησιμοποιεί το χρόνο εκτέλεσης του VR για να κάνει το desktop τρισδιάστατο. Έπειτα από αυτό, θα μπορείτε να εργαστείτε στην επιφάνεια εργασίας, χρησιμοποιώντας ελεγκτές VR στη θέση του ποντικιού και του πληκτρολογίου.
Το συγκεκριμένο εγχείρημα έχει την υποστήριξη της Valve, μιας εταιρείας παιχνιδιών, η οποία από καιρό υποστηρίζει το Linux με την πλατφόρμα παιχνιδιών Steam. Η Valve ασχολείται ιδιαίτερα με το VR και το OpenVR, ένα ανοιχτό περιβάλλον προγραμματισμού εφαρμογών VR (API).
Το Xrdesktop δεν είναι το μόνο έργο που επιδιώκει να γεφυρώσει το
κενό μεταξύ εικονικής πραγματικότητας και επιφάνειας εργασίας. Για
παράδειγμα, το Safespaces είναι ένα περιβάλλον εργασίας 3D / VR για τον
display server Arcan. Αλλά, όπως και οι προγραμματιστές του Safespaces
παραδέχτηκαν, μπορεί να κουράσει τα μάτια του χρήστη και να του
προκαλέσει ζάλη.
Φυσικά, το xrdesktop είναι ακόμα σε εξέλιξη. Για να μπορέσει να
λειτουργήσει άψογα με τον υπάρχοντα X11/Wayland compositor/window
manager χρειάζεστε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα γραφικών και κάποια
ρύθμιση με το GNOME και το KDE.
Παρ’ όλα αυτά, εξακολουθεί να είναι ένα βήμα προς την κατεύθυνση της
δημιουργίας και του συνδυασμού του VR με την παραδοσιακή επιφάνεια
εργασίας του Linux. Σύμφωνα με τον Lubosz Sarnecki, έναν προγραμματιστή
του xrdesktop, «Αυτή η ενσωμάτωση του xrdesktop στα window managers
επιτρέπει την αντιγραφή των υπαρχόντων windows σε XR [extended reality]
και τη σύνθεση της επιφάνειας εργασίας μέσω των ενεργειών XR.»
Εάν επιθυμείτε να το δοκιμάσετε, μπορείτε να βρείτε οδηγίες εγκατάστασης στο xrdesktop Wiki. Το πρόγραμμα διατίθεται σε πακέτα για το Arch Linux και το Ubuntu Linux. Μπορείτε επίσης να το εγκαταστήσετε σε άλλες διανομές, αλλά θα χρειαστεί να εγκαταστήσετε το xrdesktop από την πηγή.
Αφού αποφασίσατε να έρθετε στο συνέδριο GUADEC, η επόμενη κίνηση είναι να ψάξετε στο πρόγραμμα για ποια ομιλία θέλετε να παρακολουθήσετε. Είπαμε, μην είστε ανυπόμονοι. Θα ανακοινωθεί στην ιστοσελίδα https://2019.guadec.org/. Μάλιστα θα ανακοινωθεί και η εφαρμογή που θα μπορείτε να βλέπετε το πρόγραμμα πιο εύκολα.
Η συνηθισμένη δομή όλων των συνεδρίων είναι:
1. Επίσημη έναρξη του συνεδρίου 2. Κεντρική ομιλία από ένα σημαντικό πρόσωπο που έχει κάνει την διαφορά στον χώρο 3. Ομιλίες
Στην κεντρική ομιλία, συμμετέχουν όλοι οι σύνεδροι. Στην συνέχεια ακολουθεί ένα διάλειμμα και ο καθένας πάει στην αίθουσά του για τις παρουσιάσεις-ομιλίες. Η κεντρική ομιλία μπορεί να γίνει και στο τέλος της πρώτης ημέρας, έτσι ώστε να είναι σίγουροι ότι θα είναι όλοι παρόντες.
Ποιος είναι ο τυχερός φέτος; Το όνομά του είναι Dr Luis Falcon.
Το βιογραφικό του;
Ο Luis Falcón, M.D., B.Sc, είναι κάτοχος πτυχίου Πληροφορικής και Μαθηματικών από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας (ΗΠΑ) και της Ιατρικής από το IUCS στο Μπουένος Άιρες (Αργεντινή). Ο Dr. Falcon είναι ένας ακτιβιστής κοινωνικών δικαιωμάτων, δικαιωμάτων των ζώων και ακτιβιστής ελεύθερου λογισμικού. Είναι ο ιδρυτής του GNU Solidario, ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού που παρέχει Υγεία και Εκπαίδευση με Ελεύθερο Λογισμικό. Ο Dr. Falcon είναι ο προγραμματιστής που έφτιαξε το GNU Health, του βραβευμένου Συστήματος Πληροφοριών Υγείας και Νοσοκομειακών Συστημάτων (Ιατρικού Φακέλου), πάντα με ελεύθερα δικαιώματα χρήσης. Είναι προσκεκλημένος ομιλητής σε εθνικά και διεθνή συνέδρια για το Ελεύθερο Λογισμικό, την Ηλεκτρονική Υγεία και την Κοινωνική και Προληπτική Ιατρική. Ο Dr. Falcon σήμερα ζει στις Καναρίους Νήσους, στην Ισπανία.
Περιγραφή ομιλίας του:
GNU HEALTH: Ο αγώνας για τα δικαιώματά μας για ένα παγκόσμιο και ανώτερο Σύστημα Δημόσιας Υγείας.
Η υγεία πρέπει να παραμείνει ένα αμετάκλητο ανθρώπινο δικαίωμα. Το GNU Health είναι ένα "κοινωνικό έργο" που χρησιμοποιεί την τεχνολογία και τη φιλοσοφία του Ελεύθερου λογισμικού για την παροχή ελευθερίας και ισότητας στην υγειονομική περίθαλψη.
Στην ομιλία του θα ασχοληθεί με τη σημασία του Ελεύθερου Λογισμικού / Λογισμικού Ανοικτού Κώδικα στη Δημόσια Υγεία, τη διακυβέρνηση δεδομένων, την ιδιωτικότητα και την ανάγκη καθολικής εφαρμογής ενός μοναδικού αναγνωριστικού-ταυτότητας ατόμου / ασθενούς. Θα μιλήσει για τις αντιφάσεις και τους κινδύνους ιδιωτικών εταιρειών στο σύστημα δημόσιας υγείας, όπως οι υπηρεσίες "cloud", στο σύστημα δημόσιας υγείας.
Θα συνοψίσei ορισμένες βασικές πτυχές του GNU Health που ωφελούν το σύστημα δημόσιας υγείας: από τους κοινωνικοοικονομικούς καθοριστικούς παράγοντες της υγείας μέχρι την τεχνολογία αιχμής στην βιοπληροφορική και την κλινική γενετική. Επιπλέον, θα παρουσιάσει το GNU Health Federation που ενσωματώνει πληροφορίες που προέρχονται από χιλιάδες εγκαταστάσεις υγείας σε ένα σύστημα δημόσιας υγείας της χώρας και σε προσωπικές συσκευές υγείας.
Τέλος, θα επανεξετάσει ορισμένες αξιοσημείωτες περιπτώσεις εφαρμογής που έγιναν κατά τη διάρκεια αυτών των 10 ετών, την κοινότητα του GNU Health και πώς να συμμετάσχετε στο έργο της.
ΧΩΡΟΣ ΚΑΙ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ
Να δούμε τα σίγουρα. Η ομιλία θα γίνει στις 23 Αυγούστου 2019 στο κεντρικό αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου Μακεδονίας (ισόγειο, στα δεξιά, θα δείτε τα βελάκια). Αναμένουμε την ώρα (πάντως ή το πρωί γίνεται ή το απόγευμα, η τελευταία).
Βολεύει πάντως να είναι η τελευταία γιατί μετά θα ακολουθήσει δεξίωση, οπότε ταιριάζει με το εορταστικό κλίμα.
H Ελληνική Κοινότητα του WordPress διοργανώνει την πρώτη της τοπική
συνάντηση στο νησί της Σύρου, καταμεσής του Αιγαίου και των όμορφων
Κυκλάδων.
Την Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2019, στις 18:00 το απόγευμα, στο εσωτερικό αίθριο cafe του Diogenis Hotel, θα πραγματοποιηθεί το 1ο WordPress Syros Meetup. O χώρος έχει όλες τις προδιαγραφές και για ανθρώπους με κινητικές δυσκολίες.
Diogenis Hotel – Syros (1st WordPress Syros Meetup venue)
Αυτή η πρώτη συνάντηση θα είναι μια ευκαιρία να μιλήσουμε για το
αγαπημένο μας θέμα: το WordPress! Επιπλέον, θα γνωριστούμε και θα
απολαύσουμε το καφεδάκι μας συζητώντας για τις εμπειρίες και τη σχέση
που έχουμε με το γνωστό εργαλείο.
Στην αρχή της συνάντησης θα γίνει μια σύντομη αναφορά στην πορεία του
WordPress και σε όλα όσα έχει επιτύχει η Ελληνική Κοινότητα του
WordPress. Θα μάθουμε πως μπορούμε να συνεισφέρουμε και να συμμετέχουμε
αλλά και να επικοινωνήσουμε με τις κατά τόπους οργανωτικές ομάδες και
άλλα μέλη. Φυσικά, θα μιλήσουμε και για το επόμενο μεγάλο WordCamp Thessaloniki 2019, που θα πραγματοποιηθεί στις 12-13 Οκτωβρίου 2019 στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης.
Τα καφεδάκια μας θα είναι κερασμένα από το χορηγό του 1ου WordPress Syros meetup.
Στην συνάντηση, όλοι είναι ευπρόσδεκτοι, ανεξαρτήτως φύλου,
οικονομικής κατάστασης, επιπέδου γνώσεων, ηλικίας και επαγγελματικής
θέσης. Είσαι web designer, developer, blogger, δημοσιογράφος, vlogger,
content creator, εκπαιδευτικός, ελεύθερος επαγγελματίας, επιχειρηματίας,
ή επιθυμείς να μάθεις τι είναι το WordPress;
Έλα να βρεις τη θέση σου στην Ελληνική Κοινότητα του WordPress.
Όπως όλα τα meetup που διοργανώνονται από την Ελληνική Κοινότητα
του WordPress και σε αυτό η παρακολούθηση και συμμετοχή είναι απολύτως
δωρεάν. Η συνάντηση διέπεται από τον Κώδικα Συμπεριφοράς της Παγκόσμιας Κοινότητας που ισχύει για όλα τα τοπικά ή μεγαλύτερης κλίμακας events.
Σε περιμένουμε!
Χρήσιμες Πληροφορίες
Οι φίλοι που επιθυμούν να έρθουν στα επόμενα WordPress Meetups που θα
πραγματοποιηθούν στη Σύρο, μπορούν να παρακολουθούν τις ανακοινώσεις
μας στα κοινωνικά δίκτυα και τον ιστότοπο της Ελληνικής Κοινότητας του
WordPress.
Την πρώτη Αυγούστου κλείσαμε δύο χρόνια πλέον από τα δραματικά γεγονότα του 2017 όταν σχεδόν όλο το σύνολο των κινέζων miner καθοδηγούμενο από την Bitmain αποφάσισε να πάρει ουσιαστικά τον έλεγχο του Bitcoin εξαναγκάζοντας χωρίς καμία ουσιαστική συναίνεση να γίνει fork για την αύξηση του Block size. Σε αυτή την ενέργεια τους βρήκαν συμπαράσταση από αρκετά μεγάλα bitcoin startup προωθώντας την ιδέα μιας μη συναινετικής αλλαγής βασικών κανόνων στον κώδικα και στην λειτουργία του ψηφιακού νομίσματος.
Τα γεγονότα τότε οδήγησαν την Bitcoin κοινότητα και τους developer του ψηφιακού νομίσματος που εναντιώνονταν σε μια τέτοια ιδέα στην δημιουργία του κώδικα UASF που έδινε την δυνατότητα της ενεργοποίησης του segwit μέσα από τα node πετώντας ουσιαστικά έξω τους miner καθώς απειλούσε όσους δεν ακολουθήσουν την πλειοψηφία των node σε απόρριψη όλων των block που θα έχουν δημιουργήσει και σε μεγάλη οικονομική τους απώλεια.
Σαν τελευταία απέλπιδα προσπάθεια η Bitmain καθώς έβλεπε ότι ο αγώνας ελέγχου του Bitcoin χανόταν δημιούργησε μαζί με τα δορυφορικά της mining pool ένα fork του Bitcoin το Bcash(Bitcoin Cash) με την γνωστή του κατάληξη μετά από δύο χρόνια στο να μετατραπεί και αυτό σε ένα altcoin που δεν χρησιμοποιεί πλέον κανείς. Ενδεικτικό είναι ότι το 2017 δημιουργήθηκαν δεκάδες bitcoin fork με όλα τους μετά από δύο χρόνια να έχουν χάσει πάνω από το 90% της αξίας τους έναντι του Bitcoin.
Happy Bitcoin Independence Day!
Today commemorates an important day in the #Bitcoin community where on August 1st, 2017, users decided to claim control over the network. We've compiled a thread of @AaronvanW's coverage on the event dating back to May 2017#UASF#No2X
Ας θυμηθούμε πλέον τα δραματικά γεγονότα που οδήγησαν στην λεγόμενη μέρα ανεξαρτησίας του Bitcoin
Το καλοκαίρι του 2015 έχει ήδη φουντώσει η συζήτηση για το scaling του Bitcoin με τους developer του Bitcoin Gavin Andressen και Mike Hearn να προτείνουν την άμεση αύξηση των block του Bitcoin μέσω ενός fork. Οι υπόλοιποι developer αντιδρούν καθώς πιστεύουν ότι μια διάσπαση στο δίκτυο και αύξηση του block size θα δημιουργήσει ασυμβατότητες και προβλήματα στο ίδιο το δίκτυο.
Σεπτέμβριος 2015 ανοιχτή επιστολή των developer προς την κοινότητα
Δεκέμβριος 2015 παρουσιάζετε στο συνέδριο Scaling Bitcoin που γίνετε στο Hong Kong η τεχνολογική λύση segwit που επιτρέπει την απελευθέρωση χώρου στα block χωρίς την αναγκαιότητα ενός hard fork.
Ιανουάριος 2016 Ο Gavin Andressen δημιουργεί νέο κώδικα το Bitcoin Classic για την άμεση αύξηση του block size μέσω ενός hard fork. Και αυτή την φορά οι υπόλοιποι developer του Bitcoin την απορρίπτουν. Οι miner κυρίως με έδρα την Κίνα την βλέπουν θετικά και η πρόταση κερδίζει έδαφος με το Bitcoin να είναι πλέον πολύ κοντά σε ένα fork.
Ιανουάριος 2016 o Mike Hearn ένας από τους δύο developer υπέρμαχους της άμεσης αύξησης του block size μέσω ενός hard fork ανακοινώνει ότι εγκαταλείπει το project.
Φεβρουάριος 2016 Το Bitcoin βρίσκεται πλέον πολύ κοντά σε ένα fork καθώς το Bitcoin Classic υποστηρίζεται από τους miner με έδρα κυρίως την Κϊνα. Αυτό που το αποτρέπει είναι μια συνάντηση των developer με διαχειριστές mining pool και η συμφωνία τους για αρχική ενεργοποίηση του segwit και μετέπειτα αύξηση του block size μέσω fork.
Μάρτιο 2017 O ανώνυμος developer του Bitcoin ShaolinFry παρουσιάζει κώδικα για την ενεργοποίηση του segwit από την 1 Αυγούστου μέσω των node το λεγόμενο UASF(User Activation Soft Fork). H ενεργοποίηση μέσω των node λειτουργεί εκβιαστικά προς τους miner καθώς υπάρχει ο κίνδυνος αν δεν υποστηρίξουν αυτή την ενεργοποίηση να βγούνε μελλοντικά εκτός συστήματος, με τα bitcoin που έχουν κερδίσει να θεωρηθούν άκυρα λόγο reorg του chain. Η Bitmain απειλεί με άμεσο fork αν υποστηριχθεί το UASF ενώ η διαμάχη βαθαίνει. Δύο mining pool η Bitfury και Bitcoin India υποστηρίζουν το UASF.
Απρίλιος 2017 To τρίτο μεγαλύτερο mining pool εκείνης της εποχής με έδρα την Κίνα το F2pool υποστηρίζει το segwit. Είναι η πρώτη διάσπαση στο μέτωπο των κινεζικών mining pool για άμεσο hard fork του δικτύου.
Μάιος 2017 O Barry Silbert Ceo του επενδυτικού fund Digital Currency Group στο περιθώριο του συνεδρίου της Coindesk οργανώνει μια συνάντηση μεταξύ των miner, μεγάλων startup καθώς και developer που όμως δεν έχουν άμεση σχέση με το Bitcoin. Μέσα από αυτή την συνάντηση αποφασίστηκε η αρχική ενεργοποίηση του segwit και μετέπειτα η αύξηση του block size μέσω ενός hard fork. Την δημιουργία του κώδικα segwitx2 την αναλαμβάνει ο πρώην bitcoin developer Garzik. Οι developer του Bitcoin απορρίπτουν άμεσα την πρόταση.
Ιούλιος 2017 Το κίνημα της ενεργοποίησης του segwit μέσω των node έχει μεγαλώσει με χιλιάδες node να τρέχουν τον κώδικα του για ενεργοποίηση του segwit την 1 Αυγούστου. Από την άλλη η δημιουργία του κώδικα segwit2x από τον developer Garzik αντιμετωπίζει προβλήματα και πλέον υπάρχει ο κίνδυνος να μην είναι έτοιμος και το UASF να γίνει πραγματικότητα στο δίκτυο με όλους τους μελλοντικούς κινδύνους που μπορεί να φέρει κυρίως για τους miner. Την λύση δίνει ο developer του Bitcoin James Hilliardμε ένα νέο patch που παρουσιάζει.
1 Aυγούστου Το segwit πλέον έχει κλειδώσει στο δίκτυο ενώ τα UASF node είναι πλέον συμβατά με το υπόλοιπο δίκτυο. Δημιουργείτε ένα νέα altcoin το BitcoinCash – bcash μέσω fork που πραγματοποιεί το pool Viabtc. Είναι το πρώτο fork του δικτύου του Bitcoin. Θα ακολουθήσουν δεκάδες άλλα τους επόμενους μήνες.
Νοέμβριος 2017 Ακυρώνετε το fork του segwit2x καθώς αρκετοί από τους αρχικούς υποστηρικτές του έχουν ήδη εγκαταλείψει την ιδέα. Αυτό σημαίνει και το τέλος της εσωτερικής διαμάχης στο Bitcoin για την αύξηση του Block size μέσω fork.
Στεκώμενος έξω από την “Τοπογραφία του Τρόμου” (το πρώην Αρχηγείο της
μυστικής αστυνομίας “Γκεστάπο”) στο Βερολίνο, κοιτώντας το γκρίζο και
ουδέτερο αισθητικά εξωτερικό περίβλημα, σου είναι δύσκολο να κατανοήσεις
το μέγεθος των Ναζιστικών φρικαλεοτήτων που διαπράχθηκε σε αυτόν τον
τόπο. Τα σύγχρονα τουριστικά λεωφορεία μεταφέρουν τους τουρίστες από και
προς το μουσείο ώστε να επισκεφθούν απομεινάρια του τείχους του
Βερολίνου από τον Ψυχρό Πόλεμο, πλέον καλυμμένα με γκραφίτι, το κοντινό
“Chekcpoint Charlie” καθώς και το ιστορικό αλλά εκμοντερνισμένο κτίριο
της βουλής των Γερμανών (Bundestag). Ωστόσο, σε αυτά τα εδάφη,
λειτουργούσαν θεσμοί καίριοι για το σύστημα διώξεων και εκφοβισμών των
Ναζί.
Από το 1993 μέχρι το 1945, πριν ακόμα καταστραφούν και απογυμνωθούν,
τα κτίρια εδώ στέγαζαν την μυστική αστυνομία (Γκεστάπο), την ηγεσία των
Ες-Ες (τάγμα προστασίας του ναζιστικού κόμματος) και το κεντρικό γραφείο
ασφάλειας του Ράιχ. Αυτοί οι θεσμοί χρησιμοποιούσαν ψυχρές και βάναυσες
μεθόδους για να επιτύχουν εξίσου βάναυσους σκοπούς. Μετά τον Δεύτερο
Παγκόσμιο Πόλεμο, η κομμουνιστική μυστική αστυνομία της Ανατολικής
Γερμανίας παρακολουθούσε την αλληλογραφία και τις τηλεφωνικές κλήσεις
των πολιτών της, καθώς και ξένους πολίτες που βρίσκονταν στα εδάφη της.
Αριθμώντας 500.000 επαγγελματίες αλλά και κοινούς πληροφοριοδότες -με
μερικές εκτιμήσεις
να τους θέλουν έως και 2 εκατομμύρια (δεδομένου ότι συμπεριλαμβάνονται
και οι περιστασιακοί πληροφοριοδότες) – για να επιβλέπουν ένα πληθυσμό
17 εκατομμυρίων, η Στάζι έχει χαρακτηριστεί ως ο πιο επιθετικός
οργανισμός παρακολούθησης στην παγκόσμια ιστορία.
Τα απολυταρχικά καθεστώτα στην Γερμανία έκαναν εκτεταμένη χρήση της
μαζικής παρακολούθησης προκειμένου να κυριαρχήσουν στην ελευθερία των
πολιτών τους και να διαπράξουν φρικιαστικά εγκλήματα. Δεν αποτελεί
έκπληξη, λοιπόν, ότι η σημερινή Γερμανία είναι κορυφαία χώρα όσον αφορά νόμους προστασίας της ιδιωτικότητας των δεδομένων. Ότι το Βερολίνο εξελίχθηκε σε παγκόσμια πρωτεύουσα των χάκερ και των υποστηρικτών της ιδιωτικότητας των δεδομένων καθώς και ότι μια από τις πρώτες υπολογιστικές πλατφόρμες
peer-to-peer που εγγυείται προστασία ενάντια σε ανεπιθύμητη
παρακολούθηση, η Enigma, πήρε το όνομά της απο το εργαλείο το οποίο
χρησιμοποιούσαν τα ναζιστικά στρατεύματα για να μεταδίδουν
κρυπτογραφημένα μηνύματα. Παρόλα αυτά, κατά έναν ειρωνικό τρόπο, η
δύναμη των τωρινών συστημάτων μαζικής παρακολούθησης, όπως αυτά που
διαχειρίζεται η NSA τα οποία αποκαλύφθηκαν από τον Edward Snowden,
ξεπερνά κατά πολύ όσα μπορούσαν να σκεφτούν τα προηγούμενα απολυταρχικά
καθεστώτα. Η παρακολούθηση έχει εξαπλωθεί σαν πανδημία.
Παρακολουθώντας απλούς πολίτες
Μαζική παρακολούθηση, εξηγεί
ο οργανισμός Privacy International (Παγκόσμια Ιδιωτικότητα), είναι η
υποβολή ενός ολόκληρου πληθυσμού ή ενός σημαντικού μέρους ενός συνόλου
σε αδιάκριτη παρακολούθηση. “Κάθε σύστημα που παράγει και συλλέγει
δεδομένα πολιτών χωρίς την πρόθεση να στοχεύσει την συλλογή δεδομένων σε
ορισμένους μόνο στόχους (μεμονωμένους πολίτες) αποτελεί ένα είδος
μαζικής παρακολούθησης.”
Η NSA, περισσότερο από όλους, έχει εφαρμόσει διαβόητες τεχνικές
μαζικής παρακολούθησης και κυβερνοπολέμου. Χάριν του Snowden γνωρίζουμε
πλέον σχετικά με την μυστική συμμαχία “Five Eyes” (Πέντε Μάτια), μια
πολύπλευρη συμφωνία παρακολούθησης μεταξύ των Η.Π.Α, του Καναδά, της
Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας η οποία δίνει τη δυνατότητα σε κάθε
κράτος που συμμετέχει να παρακολουθεί τους πολίτες του μεταβιβάζοντας
αυτή την ενέργεια σε κάποιο από τα άλλα συνεργαζόμενα κράτη. Πρόσφατα,
τον Αύγουστο του 2016, μια ομάδα γνωστή ως “Shadow Brokers” διέρρευσε
πληροφορίες σχετικές με αμφιλεγόμενα κυβερνο-όπλα της NSA τα οποία ένα
πρώην μέλος της NSA χαρακτήρισε
ως “κλειδιά για το βασίλειο”. Με την χρήση κακόβουλου λογισμικού και
εκμεταλλευόμενοι το κένο ασφαλείας σε πολλά συστήματα, η NSA
χρησιμοποιούσε αυτά τα εργαλεία χρόνια ώστε να “χακάρει” μεμονωμένους
πολίτες, εταιρείες και κυβερνήσεις. Η υπηρεσία, εκμεταλλευόταν τρωτά
σημεία των συστημάτων ασφαλείας μεγάλων εταιρειών όπως η Cisco, χωρίς
ποτέ να ενημερώνει την εν λόγω εταιρεία για τα κενά ασφαλείας.
Η ευρεία χρήση διαδεδομένων παραλληλισμών για την κατανόηση της
σημερινής μαζικής παρακολούθησης, όπως οι αναφορές στην Ναζιστική
Γερμανία, τη Στάζι η τον “Μεγάλο Αδελφό” του Τζώρτζ Όργουελ, διατρέχει
τον κίνδυνο να άρει την προσοχή από τα απολυταρχικά καθεστώτα του
παρελθόντος. Αντιμετωπίζοντάς τους (παραλληλισμούς) όμως, ως μέτρο
σύγκρισης με την σημερινή κατάχρηση εξουσίας, π.χ. με το γεγονός πως η
NSA μπορεί
να συλλέξει 5 δισεκατομμύρια τηλεφωνικές κλήσεις ανά ημέρα, προσφέρουν
μια χρήσιμη οπτική στα γεγονότα. Η εδρεύουσα στη Γερμανία OpenDataCity συνέκρινε
τον όγκο των αρχείων που αποθήκευσε η Στάζι με την αποθηκευτική
δυνατότητα δεδομένων της NSA. Αποφάνθηκε πως τα αρχεία της Στάζι θα
γέμιζαν 48,000 αρχειακές αποθήκες ενώ μονάχα το περιεχόμενο ενός server
της NSA θα μπορούσε να γεμίσει 42 τρισεκατομμύρια αρχειακές αποθήκες. Ο
οργανισμός, συνοψίζει πως η NSA μπορεί να συλλέξει 1 δισεκατομμύριο
φορές περισσότερο όγκο δεδομένων από τη Στάζι.
Παρόλα αυτά, η NSA δεν αποτελεί τον μοναδικό παράδειγμα στην
παρακολούθηση πολιτών. Τον Οκτώβριο του 2016 στο Ηνωμένο Βασίλειο,
δικαστικές έρευνες έκριναν
πως οι μυστικές υπηρεσίες της χώρας (GCHQ, MI5 και MI6) συνέλεξαν
παρανόμως τεράστιες ποσότητες δεδομένων από επικοινωνίες,
“παρακολουθώντας τα τηλέφωνα και την χρήση internet των πολιτών καθώς
και συλλέγοντας λοιπές προσωπικές πληροφορίες χωρίς επαρκή μέτρα
ασφαλείας και δίχως επίβλεψη για 17 χρόνια.” Οι υπηρεσίες ασφαλείας όμως
δεν χρειάζεται πια να ανησυχούν για την νομιμότητα των πράξεών τους,
καθώς τον αμέσως επόμενο μήνα εγκρίθηκε
το Νομοσχέδιο για τις Εξεταστικές Εξουσίες – γνωστό και ως “χάρτα
παρακολουθήσεων”- το οποίο νομιμοποιούσε τις μαζικές ψηφιακές
παρακολουθήσεις στην χώρα.
Ελέγχοντας κρίσιμες δομές
Σήμερα, οι κυβερνήσεις και οι επιχειρήσεις ελέγχουν σημαντικές δομές
του διαδικτύου, οι οποίες συμπεριλαμβάνουν το domain mapping, τα
υποβρύχια καλώδια, το υλικό και το λογισμικό, τον κώδικα και τα
υπολογιστικά κέντρα. Αυτό σημαίνει ότι το διαδίκτυο είναι σε μεγάλο
βαθμό συγκεντρωτικό, παρακολουθείται, χειραγωγείται και είναι ευάλωτο σε
επιθέσεις κλοπής δεδομένων. Πολλοί ανησυχούν, πως λόγω του ανερχόμενου
Internet of Things, το οποίο περιλαμβάνει έξυπνα σπίτια, έξυπνες πόλεις
καθώς και τεχνολογίες που φοριούνται πάνω μας, σύντομα θα υπάρξει έκρηξη
σε προσωπικά δεδομένα ικανά να συλλεχθούν, από το ληγμένο γάλα στο
ψυγείο σας μέχρι την αρτηριακή σας πίεση και πολλά άλλα. Αυτή η εικόνα
ανοίγει την πόρτα σε μια πληθώρα ηθικών προβλημάτων.
H συγκέντρωση προσωπικών δεδομένων έχει ήδη επιτρέψει την χρήση τους
σε ασυνήθιστα κοινωνικά πειράματα. Το Υπουργείο Άμυνας των Η.Π.Α έχει μελετήσει
εκτενώς πως μπορεί να επηρεάζει χρήστες στο facebook, στο Twitter, στο
Pinterest και στο Kickstarter ώστε να κατανοήσει τους κοινωνικούς
δεσμούς και το πώς διαδίδονται τα μηνύματα διαμέσου αυτών των δικτύων.
Τα μηνύματα αυτά σχετίζονται με δράσεις όπως το “Occupy Wall Street” και
την Αραβική Άνοιξη. Επίσης το facebook, σε μια αμφιλεγόμενη δράση,
προσπάθησε να ελέγξει τα συναισθήματα των χρηστών του διαμέσου της χειραγώγησης της ροής ειδήσεών του (News feed).
Ο παγκόσμιος ιστός (World Wide Web) έχει οχυρώσει τέτοια συστήματα
εξουσίας δίνοντάς τους τη δυνατότητα να επηρεάσουν τα κοινωνικά δίκτυα
και τον γενικό πληθυσμό προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση με ένα υπόγειο
και στρατηγικό τρόπο. Αυτή η νέα τάξη πραγμάτων παρουσιάζεται
από τον καθηγητή Φιλοσοφίας και Ηθικής της Πληροφορίας, Luciano Floridi
(Λουτσιάνο Φλορίντι), ως “γκρίζα δύναμη”. Η “γκρίζα δύναμη” δεν μοιάζει
με την καθιερωμένη κοινωνικο-πολιτική ή στρατιωτική δύναμη, εξηγεί ο
Floridi. Δεν είναι δηλαδή η δύναμη του να επηρεάσεις άμεσα κάποιον, άλλα
η δύναμη του να επηρεάσεις αυτούς οι οποίοι έχουν τη δύναμη να
επηρεάσουν τις μάζες.
O Floridi υποστηρίζει πως τον 19ο και τον 20ο αιώνα οι κάτοχοι της
γκρίζας δύναμης ήταν οι βιομήχανοι. Σήμερα όμως, οι κάτοχοι της γκρίζας
δύναμης είναι αυτοί που ελέγχουν τα κοινωνικά δίκτυα, τις μηχανές
αναζήτησης και τις βιομηχανίες που σχετίζονται με τις ψηφιακές
τεχνολογίες. Για παράδειγμα το Google Transparency project (εγχείρημα
υπέρ της διαφάνειας) έχει αναγνωρίσει
258 περιπτώσεις δραστηριότητας “περιστρεφόμενων πορτών” μεταξύ της
Google και της ομοσπονδιακής κυβέρνησης των Η.Π.Α, του Κογκρέσου και των
πολιτικών εκστρατειών για τις εθνικές εκλογές κατά την οκταετία θητείας
του Προέδρου Ομπάμα. Αυτές οι περιστρεφόμενες πόρτες εμπλέκουν
εκλεγμένους στον Λευκό Οίκο, πρώην εργαζομένους στην Υπηρεσία Εθνικής
Ασφάλειας ή στο Πεντάγωνο που παραιτήθηκαν από τις διοικητικές θέσεις
για να βρεθούν σε υψηλά ιστάμενες θέσεις στην Google, καθώς και στελέχη
της Google που μετακινήθηκαν ως αξιωματούχοι στον Λευκό Οίκο και στο
Υπουργείο Άμυνας.
Επομένως, η επικίνδυνη δύναμη της μαζικής επιτήρησης δεν
ανήκει μόνο στα ολοκληρωτικά καθεστώτα του παρελθόντος. Οι σύγχρονες
μορφές επιτήρησης χρησιμοποιούνται από εταιρείες και κυβερνήσεις, που
μερικές φορές δουλεύουν διαρκώς για να εκμεταλλευτούν, να χειραγωγούν
και να επηρεάζουν τον γενικό πληθυσμό. Ανεξάρτητα από τα κίνητρα πίσω
από αυτά τα επεμβατικά συστήματα, είναι σαφές ότι ενέχουν πάντα κίνδυνο,
ειδικά αν πέσουν σε λάθος χέρια.
Τα λάθος χέρια
Η απειλή ενός ακροδεξιού λευκού ρατσιστικού κινήματος που κερδίζει
έδαφος στις ΗΠΑ είναι εδώ και καιρό μια πιθανότητα. Αλλά λίγοι θα
μπορούσαν να φανταστούν ότι ο δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας Ντόναλντ
Τραμπ θα μπορούσε να κερδίσει πραγματικά τις προεδρικές εκλογές των
ΗΠΑ. Αυτή η δυνατότητα ήταν δύσκολο να γίνει αποδεκτή. Δεν είχε
προηγούμενη εμπειρία σε δημόσιο αξίωμα. Όμως, η απογοητευτική
πραγματικότητα όλο και βαθαίνει. Ως «επικεφαλής διοικητής» των ΗΠΑ,
αυτός ο επικίνδυνος άνθρωπος θα έχει τα χέρια του στους μοχλούς της
εξουσίας που προηγουμένως επέβλεπε η διοίκηση του Μπαράκ Ομπάμα. Αυτό
περιλαμβάνει τον έλεγχο της μαζικής επιτήρησης και των όπλων μαζικής
καταστροφής.
Γράφοντας στους Time την επόμενη μετά τη νίκη του Τραμπ, η ακτιβίστρια ψηφιακών και τρανς δικαιωμάτων Evan Greer παρατήρησε
ότι ο Ομπάμα έχει “περιθώριο εβδομάδων για να κάνει κάτι που θα
μπορούσε να βοηθήσει την αποτροπή του εκφασισμού των Ηνωμένων Πολιτειών:
τον αποχαρακτηρισμό και την διάλυση της ανεξέλεγκτης, μυστικοπαθούς
κατάστασης μαζικής επιτήρησης της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, – πριν να
την αναλάβει ο Τραμπ”. Στις 10 Νοεμβρίου, ο Edward Snowden έγραψε
στο Twitter: “Οι εξουσίες μιας κυβέρνησης κληρονομούνται στην επόμενη. Η
μεταρρύθμισή τους είναι πλέον η μεγαλύτερη ευθύνη του προέδρου αυτού,
που έχει ήδη καθυστερήσει.” Ο Snowden συνέχισε:
“Για να είμαστε σαφείς, “πρόεδρος” σημαίνει αυτός ο πρόεδρος, αυτή τη
στιγμή. Όχι ο επόμενος. Υπάρχει ακόμα χρόνος να δράσουμε”. Οι “αντάρτες”
εκδότες του WikiLeaks έκαναν στο Twitter μια υπενθύμιση
για εκείνους που βρίσκονται στις ΗΠΑ και «άφησαν τον Ομπάμα να
νομιμοποιήσει» τις δολοφονίες του οποιουδήποτε, την κατασκοπεία όλων και
την εκδίωξη εκδοτών και πηγών. “Όλα αυτά θα ανήκουν στον Trump σε 69
ημέρες”, προειδοποίησαν.
Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας, ο Τραμπ εξαπέλυσε
μια ομοβροντία λεκτικών επιθέσεων που θα έπρεπε κανονικά να βυθίσουν την
υποψηφιότητά του. Αντίθετα θυμίζοντας τις πιο σκοτεινές περιόδους της
ιστορίας των ΗΠΑ, όπως το πρόγραμμα COINTELPRO (COunter INTELligence
PROgram) του FBI που πραγματοποιούσε συγκαλυμμένες, βίαιες και παράνομες
ενέργειες κατά των εγχώριων ομάδων, ο Τραμπ ζήτησε
την επιτήρηση των τζαμιών, πρότεινε ότι μπορεί να κατευθύνει το γενικό
εισαγγελέα του να ερευνήσει το κίνημα ” Black Lives Matter” και
απείλησε δημοσιογράφους και την ελευθερία του Τύπου. Αυτές οι απειλές
από το Τραμπ, όσο ανησυχητικές και να είναι, δεν είναι καινούργιες. Μετά
τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, η αστυνομία της
Νέας Υόρκης παρακολουθούσε συστηματικά μουσουλμάνους. Το FBI
παρακολούθησε το κίνημα Black Lives Matter στη Βαλτιμόρη μετά τον θάνατο
του Freddie Gray τον περασμένο Απρίλιο. Και κατά τη διάρκεια της
οκταετούς θητείας του, ο Ομπάμα δίωξε περισσότερους πληροφοριοδότες με
τον αρχαϊκό νόμο περί κατασκοπείας του 1917 από ό,τι όλοι οι
προηγούμενοι πρόεδροι μαζί.
Ο Τραμπ έχει υποσχεθεί να επαναφέρει μεθόδους ανάκρισης όπως τον
εικονικό πνιγμό αλλά και να εφαρμόσει και άλλες “αδιανόητες” τεχνικές
βασανιστηρίων. Έχει εκφράσει την επιθυμία του να γεμίσει τις φυλακές του
Γκουαντάναμο στην Κούβα με περισσότερους κρατούμενους. Ζήτησε από την
Apple να βοηθήσει το FBI να ξεκλειδώσει το iPhone που ανήκει σε έναν
σκοπευτή του San Bernardino. Θα επιβλέψει το πρόγραμμα των drones του
Ομπάμα. Ο κατάλογος των τρομακτικών υποσχέσεων και δυνατοτήτων του Τραμπ
εκτείνεται από το σκοτεινό και μακάβριο μέχρι το σκοτεινό και κωμικό.
Ακόμη και συγκρίνοντάς τες με τον Dr Strangelove (1964, Stanley Kubrick)
ενσταλάζουν μια μακάβρια νηφαλιότητα για την κατάσταση. Δέκα Αμερικανοί
πρώην υπεύθυνοι βάσεων εκτόξευσης πυρηνικών εξέφρασαν ανησυχία για το
γεγονός ότι ο Τραμπ έχει πρόσβαση σε πυρηνικά όπλα. Αυτοί οι
αξιωματικοί, οι οποίοι ήταν υπεύθυνοι για την εκτέλεση εντολών
εκτόξευσης πυρηνικών όπλων, υπέγραψαν
μια επιστολή προειδοποιώντας ότι ο Τραμπ δεν θα έπρεπε να έχει “το
δάχτυλό του πάνω στο κουμπί” λόγω της άστατης ιδιοσυγκρασίας του.
Υπάρχουν σοβαροί λόγοι να ανησυχούμε βαθύτατα για το τι θα κάνει o
Τραμπ με τη νεοσυσταθείσα προεδρική του εξουσία. Έχει, στο κάτω κάτω, ορκιστεί
να εκδικηθεί τους αντιπάλους του. Αν εννοεί πραγματικά αυτή την απειλή ή
αν χρησιμοποιεί το μίσος της ξενοφοβικής εκλογικής βάσης του για να
αυξήσει τις ψήφους είναι άγνωστο. Αλλά αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι η
εκλογή του Τραμπ μας φέρνει σε επικίνδυνα και αχαρτογράφητα εδάφη.
Πρώτα ήρθαν για τα hashtags…
Πριν από τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές, τον Απρίλιο του 2016,
μέλη περισσότερων από 90 αμερικανικών εθνοτήτων συγκεντρώθηκαν στο
Standing Rock στη Βόρεια Ντακότα για να προστατεύσουν ιερές τοποθεσίες
των φυλών τους και την υδροδότηση τους. Συγκεντρώθηκαν για να
διαμαρτυρηθούν για την κατασκευή του αγωγού πετρελαίου Dakota Access, ο
οποίος απειλεί να περάσει από την περιοχή. Μέχρι τον Νοέμβριο, υπήρξαν
αναφορές για άμεση παρακολούθηση τους, από έδαφος και αέρα. Οι
διαδηλωτές ανέφεραν ότι ελικόπτερα χαμηλής πτήσης συχνά αιωρούνταν πάνω
από στρατόπεδα, φωτίζοντας με μερικές φορές με τους προβολείς τους στη
μέση της νύχτας. Οι ακτιβιστές εξέφρασαν την ανησυχία τους για εισβολές
στην ιδιωτική ζωή τους, συμπεριλαμβανομένων συνομιλιών που καταγράφηκαν
ακόμη και όταν δεν ήταν βέβαιο ότι βρίσκονταν υπό παρακολούθηση
οποιαδήποτε στιγμή.
Ο φόβος της συνεχούς παρακολούθησης στο Standing Rock συνέχισε να
απειλεί τους διαδηλωτές στα τέλη Οκτωβρίου, όταν μια κοινοποίηση στο
Facebook υποστήριζε ότι το αστυνομικό τμήμα του Morton County
χρησιμοποίησε τα check-in του Facebook για να στοχεύσει τους ανθρώπους
στο στρατόπεδο διαμαρτυρίας. Ξεκίνησε μια καμπάνια στην πλατφόρμα
κοινωνικής δικτύωσης που καλούσε τους ανθρώπους να κάνουν check in στο
Standing Rock και να μοιραστούν αυτό το αίτημα με τα δίκτυά τους, να
κατακλύσουν και να μπερδέψουν την αστυνομία. Λίγο περισσότερο από 24
ώρες μετά την κλήση, περισσότερα από ένα εκατομμύριο άτομα είχαν κάνει
check in στο Standing Rock. Κάποιοι ανησυχούν ότι η αστυνομία θα
μπορούσε να χρησιμοποιήσει τα δεδομένα από τα check-in για να
παρακολουθήσει το δίκτυο των ανθρώπων που έδειξαν συμπάθεια στις ομάδες
που διαμαρτύρονται.
Πρόσφατες έρευνες επιβεβαιώνουν ότι η αστυνομική χρήση λογισμικού
επιτήρησης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης για τη συλλογή προσωπικών
πληροφοριών που δημοσιεύουμε σε αυτά, κλιμακώνεται. Τον Σεπτέμβριο του
2016, η Αμερικανική Ένωση Πολιτικών Ελευθεριών (ACLU) έλαβε χιλιάδες
δημόσιες αναφορές όπου αποκαλυπτόταν ότι οι υπηρεσίες επιβολής του νόμου
σε όλη την πολιτεία της Καλιφόρνιας “εξαγοράζουν κρυφά λογισμικό
κοινωνικής κατασκοπείας που μπορεί να σαρώνει τους ακτιβιστές
δημιουργώντας ένα δίχτυ ψηφιακής επιτήρησης”. Το λογισμικό αυτό
παρακολουθούσε τις “απειλές για τη δημόσια ασφάλεια” εντοπίζοντας τα
hashtag όπως #BlackLivesMatter, #DontShoot, #PoliceBrutality και πολλά
άλλα.
Η ACLU αναφέρει ότι, από τις 63 υπηρεσίες επιβολής νόμου της
χώρας, οι 20 έχουν αποκτήσει ισχυρά εργαλεία επιτήρησης κοινωνικών
δικτύων όπως το MediaSonar, το X1 Social Discovery και το Geofeedia.
Ακόμα χειρότερα, η ACLU σημειώνει ότι δεν βρήκαν στοιχεία που να
δείχνουν ότι αυτές οι υπηρεσίες επιβολής του νόμου προτίθενται να
παρέχουν κάποια δημόσια ενημέρωση, να οργανώσουν συζητήσεις, να ακούσουν
τη γνώμη της τοπικής κοινότητας ή την συγκατάθεση των νομοθετών για τη
χρήση αυτής της επεμβατικής τεχνολογίας. Καμία υπηρεσία “δεν δημιούργησε
κάποια πολιτική χρήσης που θα περιόριζε τον τρόπο με τον οποίο
χρησιμοποιούνται αυτά τα εργαλεία και θα βοηθούσε στην προστασία των
δικαιωμάτων και των ελευθεριών των πολιτών”. Ίσως ανησυχούν για την
εναντίωση της κοινής γνώμης.
Μάτια στον ουρανό
Έξω από το δικαστήριο της Βαλτιμόρης στα τέλη Ιουνίου, μια ομάδα ανθρώπων κρατούσε
πλακάτ απαιτώντας δικαιοσύνη για τον Freddie Gray. Ο Gray, ένας
25χρονος μαύρος, πέθανε ενώ ήταν υπό κράτηση τον Απρίλιο του 2015. Στο
δικαστήριο, η εισαγγελία ισχυρίστηκε ότι ο αξιωματικός Caesar Goodson
οδηγούσε το αστυνομικό του όχημα απρόσεκτα μέσα στην πόλη ταρακουνώντας
και χτυπώντας σκόπιμα το σώμα του Gray που βρισκόταν στο πίσω μέρος του
βαν. Από την απερίσκεπτη οδήγηση έσπασε ο λαιμός του Gray.
Έξω από το δικαστήριο, ένας άνδρας που στεκόταν μαζί με τους
διαδηλωτές διερωτήθηκε γιατί, με εκατοντάδες κάμερες στο επίπεδο του
δρόμου, η αστυνομία της Βαλτιμόρης δεν είχε βίντεο από το περιστατικό
που οδήγησε στο θάνατο του Gray. Όχι μόνο υπήρχαν πολλές κάμερες που θα
μπορούσαν να έχουν καταγράψει κάτι, αλλά η αστυνομία της πόλης είχε δοκιμάσει,
χωρίς να ενημερώσει το κοινό, ένα σύστημα εναέριας επιτήρησης
προσαρμοσμένο από τη στρατιωτική επιχείρηση των ΗΠΑ στο Ιράκ. Μια έρευνα
του Bloomberg αποκάλυψε
ότι το σύστημα παρακολούθησης χρησιμοποιεί ευρυγώνιες κάμερες για να
καταγράψει περίπου 30 τετραγωνικά μίλια σε οποιαδήποτε δεδομένη στιγμή,
στέλνοντας εικόνες σε πραγματικό χρόνο στους αναλυτές στο έδαφος. Στη
συνέχεια, το βίντεο αποθηκεύεται και είναι διαθέσιμο για έλεγχο, μερικές
εβδομάδες αργότερα, εάν είναι απαραίτητο. Ο δικαστής απάλλαξε τον
Officer Goodson από όλες τις κατηγορίες στην περίπτωση του Gray. Και
όμως το σύστημα εναέριας επιτήρησης της αστυνομίας της Βαλτιμόρης
δοκιμάζεται πάνω από εκείνους που διαμαρτύρονται έξω από τα δικαστήρια.
Παρόλο που δεν αναφέρθηκε ότι οι κάμερες κατέγραψαν τα γεγονότα που οδήγησαν στο θάνατο του Gray, το FBI κυκλοφόρησε
δικό του βίντεο που επιβεβαιώνει την παρακολούθηση του κινήματος Black
Lives Matter. Οι καταγραφές του FBI χρονολογούνται από τις 29 Απριλίου
έως τις 3 Μαΐου του 2015 και λαμβάνονται από αεροσκάφη και drones. Αυτές
και άλλες αναφορές, όπως η παρακολούθηση
από το FBI των προγενέστερων διαμαρτυριών του Black Lives Matter που
ξέσπασε μετά τη δολοφονία από την αστυνομία του 18χρονου μαύρου Michael
Brown στο Ferguson Missouri, έρχονται σε αντίθεση με δηλώσεις των
αξιωματούχων του FBI που λένε ότι το Προεδρείο δεν χρησιμοποιεί
αεροπλάνα κατασκοπείας για την παρακολούθηση ειρηνικών διαμαρτυριών.
Στην πραγματικότητα, μια έρευνα από την North Star Post το 2015 αποκάλυψε
ότι τουλάχιστον 100 αεροσκάφη χρησιμοποιούνται από τις αμερικανικές
υπηρεσίες επιβολής του νόμου για την κατασκοπεία πολιτών. Αυτά τα
αεροσκάφη είναι εξοπλισμένα με προηγμένη τεχνολογία απεικόνισης και
κάμερες υψηλής ανάλυσης – ειδικά το StingRay, μυστική τεχνολογία
παρακολούθησης των κινητών τηλεφώνων και πιθανά υπέρυθρα ή άλλα
συστήματα νυχτερινής όρασης. Το Associated Press ανέφερε στο FBI ότι σε
διάστημα μόλις 30 ημερών είχε εντοπίσει τουλάχιστον πενήντα αεροσκάφη
και είχε εντοπίσει πάνω από εκατό πτήσεις σε έντεκα πολιτείες. Αλλά το
FBI κράτησε αυτή την επιχείρηση κρυφή από το αμερικανικό κοινό,
καταλογραφώντας τα αεροσκάφη σε υπεράκτιες εταιρείες που δεν υπάρχουν.
Όπως και το ελληνικό μυθολογικό τέρας, ο Άργος Πανόπτης, το
FBI γέμισε με μάτια ολόκληρο τον ουρανό του αμερικανικού έθνους για να
επιτηρεί τον κόσμο και να κατασκοπεύει τους διαδηλωτές. Ο Πανόπτης – από
το ελληνικό “παν” (όλος) και οπτικός – έβλεπε τα πάντα γιατί είχε εκατό
μάτια που κάλυπταν το σώμα του από το κεφάλι μέχρι τα δάχτυλα. Αυτό το
τέρας ήταν η έμπνευση για την σωφρονιστική φυλακή που πρότεινε ο
φιλελεύθερος φιλόσοφος Jeremy Bentham, το “Panopticon.” Χρησιμοποιώντας
το μοντέλο ως μεταφορά, ο γάλλος φιλόσοφος Michel Foucault υποστήριξε
ότι απεικονίζει τον ορισμό των σχέσεων εξουσίας στην καθημερινή ζωή. Οι
αρχές ελπίζουν ότι εάν υπάρχει μια κάμερα κατασκοπείας εναέρια – μέσω
αεροσκαφών, drones, CCTV, οποιασδήποτε ηλεκτρονικής συσκευής ή
τεχνολογίας γεωγραφικού εντοπισμού από τις εφαρμογές πλοήγησης αλλά και
τα κοινωνικά σας δίκτυα -, θα διορθώσετε τη συμπεριφορά σας. Ακόμη και
αν δεν σας κατασκοπεύουν πραγματικά, η απειλή του ότι κάποιος κάνει κάτι
τέτοιο θα συμβάλει στη διατήρηση της τάξης.
Η οικονομία του “Καπιταλισμού της επιτήρησης”
Στο βιβλίο του το 1964, ο “Ο άνθρωπος της μίας διάστασης”, ο
φιλόσοφος Herbert Marcuse ισχυρίστηκε ότι στις τεχνολογικά προηγμένες
κοινωνίες ο ολοκληρωτισμός μπορεί να επιβληθεί χωρίς τρόμο. Αυτό
συμβαίνει με τη μετατροπή της ιδιωτικής ζωής σε μέρος ενός συνολικού
συστήματος κυριαρχίας. Για τον Marcuse, η σφαίρα της μαζικής
κατανάλωσης, για παράδειγμα, ξεπέρασε τις βασικές ανάγκες για να
προσφέρει περισσότερη άνεση, πολυτέλεια και ευημερία. Αυτά τα κίνητρα
όχι μόνο καλύπτουν τις καθημερινές καταπιεστικές εντυπώσεις που
αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι, αλλά λειτουργούν και ως λούστρο που
παγιδεύει τη φαντασία των ανθρώπων από τον οραματισμό ενός διαφορετικού,
ίσως καλύτερου τρόπου ζωής.
Στον σημερινό τεχνολογικά προηγμένο κόσμο της πληροφορικής και των
επικοινωνιών, η διαδικασία μετατροπής της ιδιωτικής ζωής σε ένα γενικό
σύστημα κυριαρχίας συμβαίνει κρυφά – ακόμα και αν το τελικό προϊόν
εμφανίζεται παντού.
Η Yahoo, για παράδειγμα,
στοχεύει στην κατοχύρωση ευρεσιτεχνιών “έξυπνων πινακίδων” που θα
τοποθετηθούν δίπλα σε αυτοκινητόδρομους, σε αεροδρόμια, σε πορθμεία, σε
μπαρ και ξενοδοχεία, σε συστήματα δημόσιων συγκοινωνιών, σε
διασταυρώσεις και σε άλλους δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους. Αυτές οι
ψηφιακές διαφημιστικές πινακίδες θα βασίζονται σε μια σειρά επεμβατικών
τεχνολογιών παρακολούθησης, όπως κυψελών, κινητών εφαρμογών, στατικών
εικόνων, βιντεοκαμερών, πλοήγησης οχημάτων, δορυφόρων, αεροσκαφών,
μικροφώνων, ανιχνευτών κίνησης και “βιομετρικών αισθητήρων” όπως
δακτυλικών αποτυπωμάτων, συσκευών αναγνώρισης προσώπου και
αμφιβληστροειδή. Οι έξυπνες διαφημιστικές πινακίδες της Yahoo θα
αποβλέπουν στον εντοπισμό συγκεκριμένων ατόμων και εκείνων που
βρίσκονται ταυτόχρονα στον ίδιο χώρο για να προσδιορίσουν τα δημογραφικά
τους δεδομένα και την κοινωνικοοικονομική τους κατάσταση. Θα
δημιουργήσουν προφίλ για τους ανθρώπους που βρίσκονται στη γύρω περιοχή,
πριν εμφανίσουν εξατομικευμένες διαφημίσεις σε αυτά. Η Yahoo χαρακτήρισε
αυτή τη διαδικασία “ομαδοποίηση”. Άλλοι χαρακτήρισαν αυτή την
εκμετάλλευση προσωπικών δεδομένων για εταιρικό κέρδος ως “καπιταλισμό
της Στάζι”. Νέες κοινωνικές θεωρίες εμφανίζονται γρήγορα σε αυτόν τον
τομέα.
Η διαδικασία μέσω της οποίας η τεχνολογία ανταποκρίνεται σε άτομα και
ομάδες για να παρακολουθεί και να τροποποιεί την ανθρώπινη συμπεριφορά
με κλιμακούμενους και κερδοφόρους τρόπους έχει περιγραφεί
από την Shoshana Zuboff, ομότιμη καθηγήτρια στο Harvard Business
School, ως ένα νέο υπο-είδος καπιταλισμού γνωστού ως «καπιταλισμό
επιτήρησης». Η Zuboff περιγράφει τον εποπτικό καπιταλισμό ως «μια νέα
λογική συσσώρευσης». Είναι μια «νέα οικονομική μεταλλαγή που εκτρέφεται
από την παράνομη σύζευξη των τεράστιων δυνάμεων του ψηφιακού με τη
ριζική αδιαφορία και τον εγγενή ναρκισσισμό του οικονομικού καπιταλισμού
και το νεοφιλελεύθερο όραμά του που κυριαρχούσε στο εμπόριο για
τουλάχιστον τρεις δεκαετίες, ειδικά στις αγγλοσαξονικές οικονομίες.”
Η απίστευτη εξέλιξη στην επεξεργαστική δύναμη των υπολογιστών, οι
πολύπλοκοι αλγόριθμοι και τα άλματα στις δυνατότητες αποθήκευσης
δεδομένων συνδυάζονται για να καταστεί δυνατός ο καπιταλισμός
επιτήρησης. Είναι η διαδικασία της συσσώρευσης με την εκποίηση των
δεδομένων που παράγουν οι άνθρωποι. Εμφανίζεται τόσο με υπόγειους όσο
και με φαινομενικά αγαθούς τρόπους.
Πέρα απ’ την εικονική πραγματικότητα στην πραγματική απελευθέρωση
Οι τεχνολογικά προηγμένες κοινωνίες παράγουν όλο και πιο
προσωποποιημένους κόσμους. Προσαρμοστικοί αλγόριθμοι μας προτείνουν την
επόμενη σειρά στο Netflix που θα μπορούσαμε να παρακολουθήσουμε. Η
Amazon Prime μας συνιστά προϊόντα που θα μπορούσαν να παραδοθούν την
επόμενη μέρα. Τα παιχνίδια Αυξημένης και Εικονικής Πραγματικότητας, τα
οποία συμπληρώνουν και παρέχουν επαναστατικές ψηφιακές δυνατότητες,
βρίσκονται σε άνοδο. Αυτή η πορεία προς την εξατομίκευση συνδυάζεται με
τις τελευταίες τεχνολογικές εξελίξεις που προσφέρουν μια αίσθηση
επιλογής και ικανοποίησης σε έναν κόσμο γεμάτο συντριπτική ανισότητα και
αδικία.
Η εμφάνιση της ευημερίας, η αίσθηση ότι όλες οι γνώσεις και
οι εικονικές δυνατότητες είναι διαθέσιμες στο διαδίκτυο, στα χέρια μας,
στην παλάμη του χεριού μας, που μας περιβάλλει όπου κι αν πάμε, είναι
μια ψηφιακή απόσπαση από τη δομική καταπίεση που ενσωματώνεται στο
σύνολο των καθημερινότητας. Είναι μια τοξική απόσπαση προσοχής από
εκείνους που αγωνίζονται να προστατεύσουν τις κοινότητές τους, όπως οι
αυτόχθονες λαοί στο Standing Rock και το κίνημα Black Lives Matter.
Είναι μια απόσπαση της προσοχής από τον σεξισμό, την αποδυνάμωση, την
περιβαλλοντική αποσύνθεση, την ταξική κυριαρχία και τον ρατσισμό, ενώ με
πολλούς τρόπους η ίδια γαλβανίζει και αυτά τα ίδια προβλήματα.
Αυτό που απαιτείται σήμερα είναι η ριζοσπαστική φαντασία να
επανεξετάσουμε το πως οι ισχυρές τεχνολογικές αλλαγές θα μπορούσαν να
επαναπροσδιοριστούν ώστε να τροφοδοτήσουν τους φτωχούς, να παράσχουν
υγεία, εκπαίδευση και πολιτισμό σε όλους, να αποκεντρώσουν τις κοινωνίες
και να επιτύχουν την αυτοδιοίκηση, την ισονομία και την δημοκρατική
αυτονομία. Ο αριθμός των ενεργών χρηστών εικονικής πραγματικότητας εκτιμάται
ότι θα αυξηθεί στα 171 εκατομμύρια μέχρι το 2018. Για τους ανθρώπους
που φαντάζονται ολόκληρους νέους κόσμους όλη την ώρα, το να φανταστούν
μόνο έναν νέο κόσμο – τον δικό μας – στον οποίο θα υπάρχουν φιλικά
οικολογικά έξυπνα σπίτια, έξυπνες πόλεις, έξυπνα σχολεία και έξυπνα
νοσοκομεία για όλους, δεν θα έπρεπε να είναι τόσο δύσκολο. Η τεχνολογία
υπάρχει. Η επίτευξη “κοινής πολυτέλειας” για όλους είναι πλέον πιο δυνατή από ποτέ.
Ωστόσο, οι μεγάλες επιχειρήσεις και οι κρατικοί θεσμοί
έχουν υιοθετήσει και μετασχηματίσει τις τεχνολογίες πληροφοριών και
επικοινωνιών σε μερικά από τα πιο ισχυρά εργαλεία κοινωνικού ελέγχου που
έχει γνωρίσει ποτέ ο κόσμος. Τα δίκτυά τους, οι πλατφόρμες και οι
συσκευές επιτήρησής τους επέτρεψαν μια επικίνδυνη συγχώνευση δημόσιας
και ιδιωτικής εξουσίας και είναι σαφώς σχεδιασμένα να εδραιώσουν τις
δικές τους προνομιακές και κυριαρχικές θέσεις. Εξαρτάται από εμάς, τους
ανθρώπους και τις κοινότητες που πλήττονται περισσότερο, να αγωνιστούμε
για την επανόρθωση, την αποκέντρωση και την αναδημιουργία αυτών των
τεχνολογιών, προκειμένου να καταστούν δυνατοί νέοι και καλύτεροι τρόποι
ζωής.
Μόλις έχει τελειώσει το τελευταίο επεισόδιο της καινούριας σεζόν της αγαπημένης μας σειράς του Netflix και έχουμε αποφασίσει να βγούμε για μια βόλτα. Πριν
κλείσουμε την τηλεόραση για να ετοιμαστούμε, μια άλλη σειρά κεντρίζει
το ενδιαφέρον μας. Εμφανίστηκε στα προτεινόμενα και τυχαίνει να είναι το
είδος της σειράς που μας αρέσει. Μετά από μια γρήγορη ματιά
αποφασίζουμε να δούμε μόνο το Trailer για να σιγουρευτούμε ότι είναι της
αρεσκείας μας.
Πράγματι είναι! Η έξοδος ακυρώνεται και ένας νέος μαραθώνιος επεισοδίων (Binge-Watching) ξεκινά.
Πόσο ελεύθερες είναι άραγε οι επιλογές μας στην εποχή των Big Data;
Θέλαμε πράγματι να μείνουμε σπίτι και να δούμε μια νέα σειρά ή θέλαμε να βγούμε για μια βόλτα;
Μήπως με κάποιον έντεχνο τρόπο η βούλησή μας επηρεάζεται σημαντικά και οι αποφάσεις μας καθοδηγούνται;
Στα παραπάνω ερωτήματα θα προσπαθήσουμε να δώσουμε μια σύντομη, απλή και κατανοητή απάντηση.
Η επιλογή του παραδείγματος του Netflix
δεν είναι ασφαλώς τυχαία. Όπως δεν είναι τυχαία και η εμφάνιση της νέας
προτεινόμενης ενδιαφέρουσας σειράς στην οθόνη της τηλεόρασής μας.
To Netflix
σήμερα αριθμεί περί τους 137 εκατομμύρια συνδρομητές σε 190 χώρες και
οφείλει μεγάλο μέρος της επιτυχίας του στα Big Data. Η ανάλυση δεδομένων
είναι μια πρακτική που η εταιρία εφάρμοσε από τα πρώτα χρόνια της
ίδρυσής της, όταν η υπηρεσία Streaming δεν ήταν διαθέσιμη και το Netflix
εξυπηρετούσε τους πελάτες του αποκλειστικά με την αποστολή DVDs στο
σπίτι μέσω του ταχυδρομείου. Μελετώντας τις προτιμήσεις άλλων πελατών
του, τους πρότεινε ταινίες που πιθανόν να τους ενδιέφεραν.
Με
την πρακτική αυτή θέλησε να αυξήσει τα έσοδά του και ταυτόχρονα να
αντιμετωπίσει το πρόβλημα που ανέκυπτε κάθε φορά που μια ταινία
βραβευόταν με Όσκαρ ή κάποιος διάσημος κριτικός ταινιών έγραφε μια
διθυραμβική κριτική για μια ταινία: η ζήτηση της συγκεκριμένης ταινίας
αυξανόταν κατακόρυφα με αποτέλεσμα αφενός το Netflix να μην
μπορεί να εξυπηρετήσει την αυξημένη ζήτηση και αφετέρου οι παλαιότερες
ταινίες να μένουν στα αζήτητα με αποτέλεσμα η εταιρία να χάνει
περισσότερα έσοδα.
Έπρεπε
λοιπόν να βρεθεί ένας τρόπος, ώστε να στρέψει τους πελάτες του σε
λιγότερο διάσημες ή παλαιότερες ταινίες. Για τον λόγο αυτό ανέπτυξε έναν
αλγόριθμο πρόβλεψης, ο οποίος ονομάστηκε Cinematch, για να προτείνει στους χρήστες του νέες ταινίες με βάση τις προτιμήσεις των άλλων χρηστών.
Αργότερα, τον Οκτώβριο του 2006, θέλοντας να βελτιώσει την απόδοση του αλγορίθμου, προκήρυξε έναν ανοιχτό διαγωνισμό, το Netflix Prize.
Η ομάδα που θα κατάφερνε να βελτιώσει σε ικανοποιητικό βαθμό τα
αποτελέσματα του αλγορίθμου θα κέρδιζε χρηματικό έπαθλο ενός
εκατομμυρίου δολαρίων. Στον διαγωνισμό, ο οποίος τράβηξε το ενδιαφέρον
ολόκληρης της παγκόσμιας κοινότητας, συμμετείχαν περισσότερες από 40.000
ομάδες ειδικών (στους τομείς των μαθηματικών, της στατιστικής, της
πληροφορικής κ.α.) από 183 διαφορετικές χώρες του κόσμου. Για τον σκοπό
αυτό δόθηκε στους ερευνητές πρόσβαση σε αξιολογήσεις και κριτικές
500.000 χρηστών του Netflix.
Χρειάστηκαν
τρία ολόκληρα χρόνια για να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα και το
βραβείο τελικά δόθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2009. Ο αλγόριθμος που κέρδισε
ήταν αποτέλεσμα κοινοπραξίας 4 ομάδων υπό την ονομασία BellKor’s Pragmatic Chaos και βελτίωνε τα αποτελέσματα του υπάρχοντος αλγορίθμου κατά 10.06%. Το αποτέλεσμα είναι σήμερα να λαμβάνουμε προτάσεις, οι οποίες ξεπερνούν σε ποσοστό επιτυχίας το 85%.
Κρατώντας μας απασχολημένους με συνεχόμενη ροή προτάσεων, το Netflix
καταφέρνει κάθε μήνα να ανανεώνουμε τη συνδρομή μας. Αν δεν υπήρχαν οι
προτάσεις αυτές, είναι πιθανό ότι μετά το τέλος της τελευταίας σεζόν της
αγαπημένης μας σειράς, θα ακυρώναμε τη συνδρομή μας, τουλάχιστον μέχρις
ότου κυκλοφορήσει η νέα σεζόν της αγαπημένης μας σειράς.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της προσωποποιημένης εμπορικής πρακτικής του Netflix
είναι το ακόλουθο: Για την προώθηση της -ίσως πιο διάσημης- σειράς του,
που ανέδειξε και καθιέρωσε την εταιρία, το House of Cards, γυρίστηκαν
διαφορετικά trailers με διαφορετικές εκδοχές της ίδιας σειράς, που όμως
απευθύνονταν σε διαφορετικές ομάδες κοινού, ανάλογα με τις προτιμήσεις
τους. Έτσι, στα προτεινόμενα κάθε “ομάδας” εμφανιζόταν διαφορετικό
trailer για την ίδια ακριβώς σειρά, ανάλογα με το ιστορικό των προτιμήσεών τους.
Για παράδειγμα, οι φίλοι των δραματικών ταινιών έβλεπαν μια πιο
δραματική εκδοχή της σειράς, ενώ αντίστοιχα οι φίλοι των περιπετειών μια
πιο περιπετειώδη εκδοχή της κ.ο.κ..
Το Netflix σήμερα συλλέγει διάφορα δεδομένα των χρηστών του, όπως η ηλικία, το φύλο, η γεωγραφική θέση, πληροφορίες σχετικά με τον υπολογιστή τους ή άλλες συσκευές που χρησιμοποιούν για την πρόσβαση στην υπηρεσία, τα προγράμματα που παρακολούθησαν από την ημέρα της εγγραφής τους, οι ημέρες και οι ώρες που συνδέονται, το ιστορικό των αναζητήσεών τους, ακόμα και τον τρόπο με τον οποίο έκαναν scroll κατά την περιήγησή τους. Καταγράφει ακόμα κάθε πότε κάνουν παύση, πηγαίνουν πίσω για να ξαναδούν μια σκηνή ή πότε περνούν με fast play μια βαρετή σκηνή.
Στην επιστήμη σήμερα δεν υπάρχει ένας οικουμενικά αποδεκτός ορισμός για τα Big Data. Μπορούμε όμως να πούμε ότι ως “Μεγάλα
Δεδομένα” ορίζονται τα δεδομένα, ανεξαρτήτως είδους, που συγκεντρώνουν
τα εξής βασικά χαρακτηριστικά: υπερβολικά μεγάλο όγκο (volume), μεγάλη
ποικιλία (variety) και υψηλή ταχύτητα συλλογής – ακόμη και σε πραγματικό
χρόνο – από πολλαπλές πηγές (velocity).
Data
mining ή εξόρυξη δεδομένων είναι η διαδικασία μέσω της οποίας αποκτά
κανείς χρήσιμες πληροφορίες μέσα από την κατάλληλη επεξεργασία των
«ακατέργαστων», αταξινόμητων, πολύπλοκων και με μεγάλο όγκο δεδομένων,
τα οποία προηγουμένως έχουν συλλεχθεί και βρίσκονται σε τεράστιες και
αχανείς βάσεις.
Οι πληροφορίες που εξορύσσονται από τα δεδομένα είναι ένα πανίσχυρο “όπλο” στα χέρια των Marketers, οι οποίοι τις χρησιμοποιούν για την προώθηση των προϊόντων ή ακόμα και για τη σχεδίαση νέων.
Τα δεδομένα σήμερα, στην εποχή της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης, έχουν την ίδια αξία με αυτή που είχε το πετρέλαιο για τη 2η Βιομηχανική Επανάσταση και ο ατμός για την 1η (The world’s most valuable resource is no longer oil, but data, The Economist, 2017).
Με τον παραπάνω τρόπο, το Netflix
γνωρίζει ποια από τα προγράμματά του πρέπει να μας προτείνει, αλλά
επιπλέον στηρίζει και την παραγωγή των νέων προγραμμάτων του στις
προτιμήσεις και τις συνήθειες των χρηστών του. Γνωρίζοντας με ακρίβεια
τί προτιμούν οι χρήστες του, παράγει προγράμματα που είναι σχεδόν βέβαιο
ότι θα γίνουν επιτυχίες, πριν καν γυριστούν.
Η
χρήση των μεθόδων αυτών εμπορικής προώθησης σε καμία περίπτωση δεν
είναι κατακριτέα, ούτε φυσικά είναι πρόθεση του γράφοντος να ξορκίσει τα
Big Data, τα οποία αποδεικνύονται πολύ χρήσιμα σε πολλούς τομείς της
ζωής μας και πέρα από την εμπορική δραστηριότητα, όπως για παράδειγμα
στην Ιατρική Επιστήμη.
Αντίθετα,
τα οφέλη για τον ενημερωμένο καταναλωτή είναι πολλαπλά, καθώς του
παρέχεται η ευκαιρία να κάνει σωστές επιλογές, οι οποίες θα είναι της
αρεσκείας του και θα καλύπτουν τις ανάγκες του, ενώ ταυτόχρονα
εξοικονομεί χρόνο και χρήματα.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση αναγνώρισε ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του ‘90 την αξία των προσωπικών δεδομένων
και θέσπισε ένα ειδικό νομοθετικό πλαίσιο, προκειμένου από τη μια να
διευκολύνει την ελεύθερη ροή τους και από την άλλη να προστατεύσει τους
κατοίκους των χωρών μελών της. Τελευταία μεγάλη σχετική νομοθετική
πρωτοβουλία της είναι η ψήφιση του Γενικού Κανονισμού Προστασίας
Δεδομένων ή ευρύτερα γνωστού ως GDPR. Σημειωτέον ότι αναμένεται ο νέος
Κανονισμός ePrivacy, που θα αφορά, μεταξύ άλλων, και την επεξεργασία
δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στις ηλεκτρονικές επικοινωνίες.
Η
σημασία των μεγάλων δεδομένων για τις σύγχρονες οικονομίες και την
επιστήμη του Marketing είναι αδιαμφισβήτητη. Άλλωστε, όπως πολύ εύστοχα
έχει επισημάνει ο Dan Zarrella “Marketing without data is like driving a car with your eyes closed”.
Οι
καταναλωτές όμως θα πρέπει να είναι ενημερωμένοι, ώστε οι πρακτικές
αυτές να λειτουργούν προς όφελός τους και όχι επηρεάζοντας τη βούλησή
τους, χειραγωγώντας τις αποφάσεις τους και καθορίζοντας τον τρόπο ζωής
τους.
Bιβλιογραφία
Mareike Jenner, (2018), Netflix and the Re-invention of Television. Palgrave Macmillan.
Pant V., Yu E., (2018), Conceptual Modeling to Support the “Larger Goal” Pivot – An Example from Netflix.
In: Buchmann R., Karagiannis D., Kirikova M. (eds) The Practice of
Enterprise Modeling. PoEM 2018. Lecture Notes in Business Information
Processing, vol 335. Springer, Cham.
Kai-Ingo Voigt, OanaBuliga, Kathrin Michl, (2017), Entertainment on Demand: The Case of Netflix. In: Business Model Pioneers, Springer International Publishing.
Jenkins J., (2017), Netflix. In: Schintler L., McNeely C. (eds) Encyclopedia of Big Data, Springer, Cham
Roberts R., (2017), Live TV, Netflix, Amazon, the Universe! In: Mastering Media with the Raspberry Pi. Apress, Berkeley, CA.
McDonald K. & Smith-Rowsey D., (2016), The Netflix effect: Technology and entertainment in the 21st century. London: Bloomsbury Academic.
Amatriain X., Basilico J., (2015), Recommender Systems in Industry: A Netflix Case Study. In: Ricci F., Rokach L., Shapira B. (eds) Recommender Systems Handbook. Springer, Boston, MA.
Mary J. Cronin, (2014), Netflix Switches Channels. In: Top Down Innovation, Springer International Publishing.
Keating, Gina, (2012), Netflixed: The Epic Battle for America’s Eyeballs. Portfolio/ Penguin.
Robert M. Bell, Yehuda Koren& Chris Volinsky, (2010), All Together Now: A Perspective on the Netflix Prize. CHANCE, 23:1, 24-29.
S. Finlay, (2014), Predictive Analytics, Data Mining and Big Data, Palgrave Macmillan UK.
Min Chen, Shiwen Mao, Yin Zhang, Victor CM Leung, (2014), Big Data: Related Technologies, Challenges and Future Prospects, Springer International Publishing.
Hrushikesha Mohanty, PrachetBhuyan, Deepak Chenthati, (2015), Big Data: A Primer, Springer India.
*Ο Ευάγγελος Φαρμακίδης είναι μέλος της Homo Digitalis, ασκούμενος δικηγόρος, τελειόφοιτος του ΔΠΜΣ «Δίκαιο και Πληροφορική» του Τμήματος Εφαρμοσμένης Πληροφορικής, ΠαΜακ και της Νομικής Σχολής, ΔΠΘ, μεταπτυχιακός φοιτητής Ποινικού Δικαίου και Εγκληματολογικών Επιστημών στη Νομική Σχολή, ΔΠΘ, κάτοχος Διπλώματος στην Κοινωνική Οικονομία και Κοινωνική Επιχειρηματικότητα και Διαπιστευμένος Διαμεσολαβητής του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Τα Bitcoin που έχουν γίνει μέχρι σήμερα mining ξεπέρασαν το 85% και έχουν πλέον εξορυχθεί πάνω από 17 εκατομμύρια 850 χιλιάδες ψηφιακά νομίσματα. Τα υπόλοιπα 3.5 εκατομμύρια αναμένετε να γίνουν mining στα επόμενα 122 χρόνια μέχρι το 2140 που είναι και η χρονιά ορόσημο που θα βγει μέσα από την διαδικασία του ψηφιακού mining και το τελευταίο Bitcoin.
Μέχρι το επόμενο halving του Bitcoin δηλαδή την μείωση της παραγωγής των Bitcoin ανά block στο μισό που αναμένετε να πραγματοποιηθεί τον Μάιο του 2020θα έχουν εξορυχθεί πάνω από 18 εκατομμύρια ψηφιακά νομίσματα. Ακολούθως στα halving του 2024 θα έχουμε ξεπεράσει τα 19 εκατομμύρια Bitcoin ενώ το 2028 θα έχουνε εξορυχθεί πάνω από 20 εκατομμύρια ψηφιακά νομίσματα με τα υπόλοιπα μέχρι το προκαθορισμένο αριθμό των 21 εκατομμυρίων ψηφιακών νομισμάτων να γίνονται mining σταδιακά μέχρι το 2140.
Μεγάλη αύξηση έχει σημειωθεί και στην επεξεργαστική ισχύ του Bitcoin mining καθώς πλέον έχει ξεπεράσει τα 70ΕH/s με την επόμενη διόρθωση της ισοτιμίας να αναμένετε και αυτή ανοδική κατά 5-7%.
Η νέα Ευρωπαϊκή Οδηγία 2019/790 για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και τα συγγενικά δικαιώματα στην ψηφιακή ενιαία αγορά (Digital Single Market Directive – DSM) η οποία τέθηκε σε ισχύ τον περασμένo Μάιο, έγινε γνωστή στο ευρύ κοινό κυρίως λόγω των διατάξεων που αφορούν την ανάρτηση προστατευόμενου περιεχομένου σε πλατφόρμες διαμοιρασμού όπως το Youtube και την εισαγωγή νέου συγγενικού δικαιώματος υπέρ των εκδοτών τύπου για διαδικτυακές χρήσης των εκδόσεών τους (τέως άρθρα 13 και 15). Λιγότερο γνωστή (αλλά εξίσου σημαντική) είναι η ενότητα της Οδηγίας που περιέχει μέτρα για την εξασφάλιση ευρύτερης πρόσβασης σε περιεχόμενο τέχνης και πολιτισμού εντός της ενιαίας ψηφιακής αγοράς της ΕΕ.
Το άρθρο 14 της Οδηγίας 2019/790 και ο Δημόσιος Τομέας (PublicDomain) στο προσκήνιο.
Σε αυτήν την ενότητα εντάσσεται και η διάταξη του άρθρου 14,
η οποία επιδιώκει να διευκολύνει τη χρήση έργων, των οποίων η διάρκεια
προστασίας από πνευματικά δικαιώματα έχει λήξει και ανήκουν, πλέον, στο
Δημόσιο Τομέα (public domain)[1].
Σύμφωνα με τη εν λόγω διάταξη η οποία τιτλοφορείται «Έργα εικαστικών τεχνών που έχουν καταστεί κοινό κτήμα»: «όταν
έχει λήξει η διάρκεια προστασίας ενός έργου εικαστικών τεχνών, κάθε
υλικό που προκύπτει από πράξη αναπαραγωγής του εν λόγω έργου δεν
υπόκειται σε δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας ή συγγενικά δικαιώματα,
εκτός εάν το υλικό που προκύπτει από την εν λόγω πράξη αναπαραγωγής
είναι πρωτότυπο υπό την έννοια ότι αποτελεί προσωπική πνευματική
δημιουργία του δημιουργού.»
Ratioτης ρύθμισης.
Ως γνωστόν, κάθε έργο (πχ. κείμενο, φωτογραφία, μουσική σύνθεση, έργο
εικαστικών τεχνών κλπ.) καθίσταται κοινό κτήμα μετά την πάροδο 70 ετών
από το θάνατο του δημιουργού του. Μετά τη λήξη της προστασίας από
πνευματικά δικαιώματα, τα έργα μπορούν να τύχουν ελεύθερης χρήσης,
αναπαραγωγής και εκμετάλλευσης από τον καθένα, ακόμα και για εμπορικό
σκοπό, χωρίς την ανάγκη προηγούμενης λήψης άδειας.
Εντούτοις, σε ορισμένα κράτη μέλη είναι δυνατή η επίκληση πνευματικών
ή συγγενικών δικαιωμάτων επί των ψηφιοποιημένων αντιγράφων και
απεικονίσεων των έργων αυτών, όπως π.χ. επί ψηφιακών φωτογραφιών έργων,
που απεικονίζουν ή αναπαράγουν με άλλο τρόπο τα μη προστατευόμενα έργα
από του δημιουργούς των εν λόγω αντιγράφων.
Ως εκ τούτου, θεωρήθηκε ότι η δημιουργία μονοπωλίου επί των εν λόγω αναπαραγωγών υπονομεύει το καθεστώς του Δημόσιου Τομέα και ότι οι διαφορές μεταξύ των εθνικών νομοθεσιών περί πνευματικής ιδιοκτησίας που διέπουν την προστασία των εν λόγω αναπαραγωγών δημιουργούν ανασφάλεια δικαίου και επηρεάζουν τη διασυνοριακή διάδοση έργων εικαστικών τεχνών που έχουν καταστεί κοινό κτήμα.
Περιφρούρηση του Δημόσιου Τομέα.
Σε απάντηση της ανωτέρω πρόκλησης, η διάταξη του άρθρου 14 εισάγει
έναν ελάχιστο κοινό παρονομαστή Δημοσίου Τομέα σε Ευρωπαϊκό επίπεδο και
θέτει ένα νομικό φραγμό στη μονοπώληση των αναπαραγωγών μη
προστατευόμενων πλέον έργων, κρίνοντας ότι η προστασία των αναπαραγωγών
έργων που ανήκουν στο Δημόσιο Τομέα μέσω δικαιωμάτων πνευματικής
ιδιοκτησίας ή συγγενικών δικαιωμάτων δεν συνάδει με τη λήξη της
προστασίας των πνευματικών δικαιωμάτων[2].
Αυτό καθίσταται δυνατό με την κατά πλάσμα δικαίου προβλεπόμενη αδυναμία απόκτησης πνευματικών ή συγγενικών δικαιωμάτων
επί «κάθε υλικού» που προκύπτει από «πράξη αναπαραγωγής» και αναπαράγει
μη προστατευόμενο έργο εικαστικών τεχνών. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, οι παράγωγες ψηφιακές απεικονίσεις (π.χ. φωτογραφίες ενός έργου) ή άλλες αναπαραγωγές (π.χ. τρισδιάστατα αντίγραφα) των κοινόχρηστων πλέον έργων τίθενται εκτός του πεδίου προστασίας από το δίκαιο πνευματικής ιδιοκτησίας.
Διπλή οριοθέτηση: εικαστικά έργα και πιστές αναπαραγωγές.
Πάντως, η ανωτέρω ρύθμιση υπόκειται σε δύο βασικούς περιορισμούς:
αφορά μόνον τα έργα εικαστικών τεχνών και
καλύπτει μόνο τις πιστές αναπαραγωγές τους[3].
Τούτο σημαίνει ότι αφενός η διάταξη δεν εφαρμόζεται σε έργα πέραν των εικαστικών τεχνών,
όπως πχ. κείμενα, μουσικές συνθέσεις κλπ. Το υλικό που προκύπτει από τα
εν λόγω έργα θα δύναται να προστατεύεται από πνευματικά ή συγγενικά
δικαιώματα (πχ. εκδοτικά ή παραγωγού και εκτελεστών), εφόσον η σχετική
εθνική νομοθεσία το προβλέπει.
Αφετέρου, το υλικό που αναπαράγει εικαστικά έργα που ανήκουν στο
κοινό κτήμα δεν θα υπόκειται σε καθεστώς «παρόμοιας διανομής», αλλά στο
σύνηθες καθεστώς προστασίας πνευματικών δικαιωμάτων εφόσον
χαρακτηρίζεται από πρωτοτυπία, δηλαδή, κατά τη ρητή υπόμνηση της
διάταξης, αποτελεί προσωπική πνευματική δημιουργία του δημιουργού του.
Ως πρωτότυπες αναπαραγωγές μη προστατευόμενων έργων θα πρέπει μάλλον
να θεωρήσουμε τις αποκαταστικές ψηφιοποιήσεις κοινόχρηστων εικαστικών
έργων, τη δημιουργία σύνθετων έργων με βάση μη προστατευόμενα έργα (π.χ.
κολλάζ) ή ακόμα τις δημιουργικές προσαρμογές ή μετατροπές τους (πχ.
αλλαγή τεχνοτροπίας) .
Μία πρώτη αξιολόγηση της διάταξης.
Η διάταξη του άρθρου 14 είναι σημαντική στο βαθμό που εισάγει μία
ρύθμιση πανευρωπαϊκής εφαρμογής που αναγνωρίζει την περιφρούρηση και
προστασία του Δημοσίου Τομέα. Η δικαιοπολιτική στάθμιση που επιτυγχάνει
τάσσεται υπέρ των συμφερόντων των χρηστών για προώθηση του πολιτισμού
και της πρόσβασης στην πολιτιστική κληρονομιά, ιδίως στο ψηφιακό
περιβάλλον[4], τουλάχιστον στον τομέα των έργων των εικαστικών τεχνών.
Στην πράξη, η νέα διάταξη διασφαλίζει ότι οι ψηφιακές πιστές
απεικονίσεις εικαστικών έργων που ανήκουν στο κοινό κτήμα, όπως αυτές
που είναι αναρτημένες στο διαδίκτυο ή αναμένεται να αναρτηθούν πχ. σε
ψηφιακό αποθετήριο ή στην ιστοσελίδα ενός φορέα πολιτιστικής
κληρονομιάς, θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ελεύθερα από το κοινό, για
οποιοδήποτε σκοπό, ακόμα και εμπορικό, χωρίς όμως να αποκλείεται η
εμπορική εκμετάλλευσή τους από τον εν λόγω φορέα[5].
Πάντως, η εισαγόμενη περιφρούρηση του Δημοσίου Τομέα είναι deminimis
και χωρίς πρόβλεψη μέτρων επιβολής σε περίπτωση υπονόμευσής της. Στην
πραγματικότητα, η αξιολόγηση της «πιστότητας» της αντιγραφής ή,
αντιστρόφως, της πρωτοτυπίας του παράγωγου έργου απεικόνισης αναμένεται
να αποτελέσει τον κρίσιμο σταθμιστικό παράγοντα για τη αναγνώριση ή όχι
πνευματικών δικαιωμάτων επί παράγωγου ψηφιοποιημένου υλικού που
αναπαράγει έργα του κοινού κτήματος. Η ρητή αναφορά στο (μάλλον χαμηλό)
ευρωπαϊκό κριτήριο της πρωτοτυπίας ενδεχομένως να παρέχει ερείσματα για
μία συσταλτική προσέγγιση περί της πιστότητας του αντιγράφου.
Προοπτικές για τη χρήση απεικονίσεων μνημείων που ανήκουν στην ελληνική πολιτιστική κληρονομιά.
Τελικό στάδιο για την πλήρη θετικοποίηση της διάταξης του άρθρου 14
είναι η μεταφορά της στις εσωτερικές έννομες τάξεις όλων των
κρατών-μελών της ΕΕ μέχρι τον Ιούνιο του 2021.
Η προσέγγιση του εθνικού νομοθέτη αναφορικά με την έννοια του «έργου
εικαστικών τεχνών», η οποία δεν ορίζεται εντός της Οδηγίας, θα καθορίσει
το τελικό πεδίο εφαρμογής της διάταξης. Ειδικότερα όσον αφορά την
μεταφορά στην ελληνική έννομη τάξη, υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με το
νομοθετικό προηγούμενο του άρθρου 2 παρ. 1 ν. 2121/1993, στα έργα των
εικαστικών τεχνών περιλαμβάνονται τα σχέδια, τα έργα ζωγραφικής και
γλυπτικής, τα χαρακτικά έργα και οι λιθογραφίες, αλλά όχι οι
φωτογραφίες.
Περαιτέρω, η εισαγωγή της διάταξης του άρθρου 14 στην Οδηγία 2019/790
και η επικείμενη μεταφορά της αναπόφευκτα δημιουργεί σχέση έντασης με
το ιδιόρρυθμο δικαίωμα του Δημοσίου επί της
πολιτιστικής κληρονομιάς που προβλέπει ο ν. 3028/2002 για την προστασία
των Αρχαιοτήτων και εν γένει της Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
Ως γνωστόν, σύμφωνα με το άρθρο 46 παρ. 4 του ανωτέρω νόμου, όπως
αυτό ισχύει μετά την πρόσφατη τροποποίησή του[6], σε συνδυασμό με την
εξίσου πρόσφατη εκτελεστική Κοινή Υπουργική Απόφαση υπ’ αρ.
356481/254593/7509/2927/2019[7], η παραγωγή και αναπαραγωγή, με
οποιονδήποτε τρόπο και μέσο, κάθε είδους αντιγράφων και απεικονίσεων
μνημείων (πχ. ψηφιακών απεικονίσεων που αναρτώνται στο διαδίκτυο), που
ανήκουν στο δημόσιο και βρίσκονται σε αρχαιολογικούς χώρους και
ιστορικούς τόπους ή είναι μεμονωμένα, καθώς και κινητών που βρίσκονται
σε μουσεία ή συλλογές του Δημοσίου, προϋποθέτει υποχρεωτικά τη λήψη προγενέστερης άδειας από το Υπουργείο Πολιτισμού και, εφόσον αυτές πραγματοποιούνται ιδίως για άμεσο ή έμμεσο οικονομικό ή εμπορικό σκοπό, την καταβολή του αντίστοιχου τέλους στο Τ.Α.Π. πριν από την πραγματοποίηση οποιασδήποτε χρήσης αυτών των αντιγράφων και απεικονίσεων.
Το ανωτέρω καθεστώς χρήσης (πιστών) αναπαραγωγών μνημείων του
Δημοσίου, στα οποία συμπεριλαμβάνονται και έργα των εικαστικών τεχνών,
όπως γλυπτά, τοιχογραφίες, λιθογραφίες, αγιογραφίες κλπ., αν τυπικά και
δεν ερείδεται σε πνευματικό ή συγγενικό δικαίωμα υπέρ του Δημοσίου,
φαίνεται primafacie να παρουσιάζει προβλήματα συμβατότητας με το νέο ενωσιακό δίκαιο.
Διότι, η υποχρεωτική λήψη προηγούμενης άδειας για τη δημιουργία και
χρήση πιστών αναπαραγωγών έργων εικαστικών τεχνών που συνιστούν μνημεία
του Δημοσίου και έχουν εξ ορισμού καταστεί, ως έργα, κοινό κτήμα, δεν
συνάδει με την εισαγόμενη περιφρούρηση του Δημόσιου Τομέα και την
τελολογία του άρθρου 14 της Οδηγίας 2019/790, δυνάμει της οποίας «όλοι
οι χρήστες θα έχουν τη δυνατότητα να διαδίδουν επιγραμμικά, με πλήρη
ασφάλεια δικαίου, αντίγραφα έργων τέχνης που έχουν καταστεί κοινό
κτήμα»[8].
Η μεταφορά της επίμαχης διάταξης στην εσωτερική έννομη τάξη, η οποία
θα μπορούσε να αποτελέσει σημαντική ευκαιρία για την προώθηση της
πρόσβασης και της διαθεσιμότητας της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς
στο ψηφιακό περιβάλλον, αναμένεται λοιπόν με ενδιαφέρον.
* Δικηγόρος Πνευματικών δικαιωμάτων, Ψηφιακών Τεχνολογιών και Καινοτομίας (theodoros.chiou@iprights.gr), εκλεγμένος Μεταδιδακτορικός Ερευνητής στη Νομική Σχολή Αθηνών και Διδάσκων στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής.
[1] Αιτ. σκ. 3 Οδηγίας. [2] Αιτ. σκ. 51 Οδηγίας. [3] Βλ. αιτ. σκ. 53 Οδηγίας. [4] Εμμέσως, αιτ. σκ. 53 Οδηγίας. [5] Βλ. αιτ. σκ. 53 in fine: «Όλα τα ανωτέρω δεν θα πρέπει να εμποδίζουν τα ιδρύματα πολιτιστικής κληρονομιάς να πωλούν αναπαραγωγές, όπως ταχυδρομικές κάρτες.» [6] Με το άρθρο 15 Ν. 4598/2019, ΦΕΚ Α’ 36/1.3.2019. [7] ΦΕΚ 2812/Β/4-7-2019. [8] Ευρωπαϊκή Επιτροπή – Δελτίο Τύπου, Ερωτήσεις και Απαντήσεις – Υπερψήφιση εκσυγχρονισμένων κανόνων, κατάλληλων για την ψηφιακή εποχή, από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Βρυξέλλες, 26 Μαρτίου 2019, διαθέσιμο στο: http://europa.eu/rapid/press-release_MEMO-19-1849_el.htm.
Ο Brave browser, με όλα τα built-in χαρακτηριστικά του δεν τον κάνει απλά τον καλύτερο browser αυτή την στιγμή, αλλά αν το χρησιμοποιεί κανείς στο κινητό, θα δει δραματική μείωση στην κατανάλωση της μπαταρίας του. Τον brave browser, τον χρησιμοποιώ αποκλειστικά σε όλες τις συσκευές μου εδώ και 3-4 μήνες. Ιδιαίτερα όμως τώρα το καλοκαίρι... Continue Reading →
Στις 22 Ιουλίου η EDRi, μαζί με άλλες 29 οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών , απηύθυνε ανοιχτή επιστολή προς την εκλεγμένη Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ursula von der Leyen, και τον Πρώτο Αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Frans Timmermans.
Με την επιστολή αυτή ζητούν να διασφαλιστεί πως η νομοθεσία περί διατήρησης μεταδεδομένων ηλεκτρονικών επικοινωνιών στα Κράτη Μέλη της ΕΕ θα ευθυγραμμιστεί επιτέλους με τη σχετική νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) και τις διατάξεις του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ.
Συγκεκριμένα οι οργανώσεις επιθυμούν:
-Η
Ευρωπαϊκή Επιτροπή να καταρτίσει ενδελεχή έρευνα αναφορικά με την
ισχύουσα νομοθεσία στον τομέα αυτό, συμπεριλαμβανομένης μίας
συστηματικής αξιολόγησης του αντικτύπου στα δικαιώματα του ανθρώπου και
μιας συγκριτικής ανάλυσης των περιπτώσεων κατά των οποίων η χρήση των εν
λόγω διατάξεων έχει οδηγήσει στην διαλεύκανση σοβαρών εγκλημάτων,
-Η
Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Συμβούλιο της ΕΕ να διασφαλίσουν ότι οι
συζητήσεις για μία νέα ευρωπαϊκή νομοθετική πρωτοβουλία στον τομέα αυτό
δεν θα επηρεάσουν τη γρήγορη υιοθέτηση της προτεινόμενης νομοθεσίας για
την προστασία της ιδιωτικότητας στις ηλεκτρονικές επικοινωνίες (ePrivacy
Regulation),
-H Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αναθέσει στον Οργανισμό
Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ (FRA) την εκπόνηση λεπτομερούς μελέτης για
την σχετική νομοθεσία των κρατών μελών και την συμβατότητα αυτής με τη
νομολογία του ΔΕΕ και τις διατάξεις του Χάρτη, και
-Η Ευρωπαϊκή
Επιτροπή να λάβει µέτρα κατά των κρατών µελών στα οποία ισχύει νομοθεσία
που έρχεται σε αντίθεση με τη νομολογία του ΔΕΕ και τις διατάξεις του
Χάρτη, µε την κίνηση διαδικασιών επί παραβάσει.
Μπορείτε να δείτε το πλήρες κείμενο της επιστολής εδώ.
Συμβουλές αναφορικά με τη χρήση εφαρμογών (applications)
επεξεργασίας φωτογραφιών εξέδωσε η Γαλλική Αρχή Προστασίας Δεδομένων
Προσωπικού Χαρακτήρα (CNIL).
Αναλυτικά:
Πριν «κατεβάσετε» την εφαρμογή
Κατεβάστε εφαρμογές από τα επίσημα καταστήματα εφαρμογών (π.χ.
AppStore ή Google Play). Μεταβείτε στη σελίδα παρουσίασης της εφαρμογής
και διαβάστε τυχόν αρνητικές κριτικές ή σχόλια.
Η ελκυστικότητα ή ο χιουμοριστικός χαρακτήρας της προσφερόμενης
υπηρεσίας δεν πρέπει να σας οδηγεί στο να αποποιείστε τα δικαιώματα σας,
ούτε να σας επιβάλει καταχρηστικούς όρους αναφορικά με τη χρήση των
προσωπικών σας δεδομένων.
Οι όροι χρήσης και η πολιτική απορρήτου της εφαρμογής θα πρέπει να
σας επιτρέπουν να γνωρίζετε με ποιο τρόπο θα χρησιμοποιοιθούν τα
προσωπικά σας δεδομένα.
Η εταιρεία που είναι υπεύθυνη για την εφαρμογή πρέπει να παρέχει
ορισμένες πληροφορίες στον χρήστη, οι οποίες πρέπει να περιλαμβάνουν
τουλάχιστον τις ακόλουθες πληροφορίες:
εάν οι φωτογραφίες σας αποθηκεύονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση ή εκτός αυτής, καθώς και την διάρκεια αποθήκευσης τους.
εάν οι φωτογραφίες σας θα κοινοποιηθούν σε τρίτα μέρη (π.χ. συνεργαζόμενες εταιρείες)
εάν οι φωτογραφίες σας θα επαναχρησιμοποιηθούν για άλλους σκοπούς (π.χ. διαφήμιση, έρευνα κ.λπ.)
εάν υπάρχει τρόπος να ασκήσετε τα δικαιώματά σας δυνάμει του ΓΚΠΔ (αντίταξη, διαγραφή, πρόσβαση κ.λπ.).
Κατά την χρήση
Ελέγξτε τους όρους και τις άδειες που παρέχονται από την εφαρμογή
Η πρόσβαση μιας εφαρμογής στην κάμερα και στη βιβλιοθήκη (library)
της συσκευής σας σημαίνει ότι η εφαρμογή μπορεί να έχει πρόσβαση σε όλες
τις φωτογραφίες, όχι μόνο σε αυτές που θέλετε να στείλετε.
Κατά τη μεταφόρτωση των φωτογραφιών σας στο διαδίκτυο, προσέξτε αν
υπάρχουν μηνύματα ή εικονίδια που σας ενημερώνουν ότι η εφαρμογή θα έχει
πρόσβαση στο πλήρες άλμπουμ σας, έτσι ώστε να έχετε την ευχέρεια να
αντιταχθείτε στην επιλογή αυτή.
Προσοχή στις φωτογραφίες των άλλων
Οι φίλοι ή οι συγγενείς σας ενδέχεται να μην έχουν αποδεχθεί τους όρους χρήσης της εφαρμογής.
Για το σεβασμό της ιδιωτικής τους ζωής και ιδιαίτερα σε περίπτωση που
οι φωτογραφίες αυτές ενδέχεται να δημοσιοποιηθούν, χρησιμοποιήστε την
εφαρμογή μόνο με φωτογραφίες που απεικονίζουν εσάς.
Αν οι φωτογραφίες δημοσιευθούν στο διαδίκτυο ή αν εσείς τις
δημοσιεύσετε σε κοινωνικά δίκτυα, λάβετε υπόψην ότι μπορεί αυτές να
περιλαμβάνουν μεταδεδομένα, όπως η γεωγραφική θέση, ο χρόνος λήψης των
φωτογραφιών ή πληροφορίες για το είδος της συσκευής σας.
Αφού χρησιμοποιήσετε την εφαρμογή
Ορισμένες εφαρμογές μπορούν να συνεχίσουν να «τρέχουν στο παρασκήνιο»
και να συλλέγουν δεδομένα ακόμα και όταν δεν τις χρησιμοποιείτε πια.
Θυμηθείτε να αφαιρέσετε τα δικαιώματα της εφαρμογής μετά την ολοκλήρωση της χρήσης της.
Το OpenHMD είναι ένα έργο που στοχεύει στη δημιουργία ενός API ανοιχτού κώδικα και οδηγών για immersive technologies. Αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει οθόνες με built-in head tracking.
Προς το παρόν υποστηρίζει αρκετά συστήματα, όπως το Android, το FreeBSD, το Linux, το OpenBSD, το Mac OS και τα Windows. Οι συσκευές που υποστηρίζει περιλαμβάνουν το Oculus Rift, το HTC Vive, το DreamWorld DreamGlass, το Playstation Move κτλ. Προσφέρει επίσης υποστήριξη για ένα ευρύ φάσμα γλωσσών, συμπεριλαμβανομένων των Go, Java, .NET, Perl, Python και Rust.
Το έργο OpenHMD κυκλοφορεί υπό την Άδεια Boost License.
Η ενημερωμένη έκδοση πρόσθεσε υποστήριξη για τις ακόλουθες συσκευές:
3Glasses D3
Oculus Rift CV1
HTC Vive and HTC Vive Pro
NOLO VR
Windows Mixed Reality HMD support
Deepoon E2
GearVR Gen1
Στο OpenHMD προστέθηκε ένας γενικός shader στρέβλωσης. Αυτές οι προσθήκες "καθιστούν δυνατή την απλή ρύθμιση ορισμένων μεταβλητών στους οδηγούς που δίνουν πληροφορίες στον shader σχετικά με το μέγεθος του φακού, τη χρωματική εκτροπή, τη θέση και τις ιδιορρυθμίες".
Ανακοινώθηκαν επίσης σχέδια για την αλλαγή του συστήματος που γίνεται build to OpenHMD . Το OpenHMD πρόσθεσε υποστήριξη για το Meson και θα αφαιρέσει την υποστήριξη για τα Autotools στην επόμενη έκδοση (0,4).
H ομάδα πίσω από το OpenHMD, υπόσχεται ότι θα επιταχύνει τον κύκλο έκδοσης του OpenHMD για να υποστηρίξουν γρήγορα ακόμα περισσότερες συσκευές.
Κατά την διαδικασία προμήθειας νέων λύσεων πληροφορικής, το γερμανικό ομόσπονδο κρατίδιο της Θουριγγίας θα επιλέγει λογισμικό ανοιχτού κώδικα όπου αυτό είναι τεχνικά εφικτό και οικονομικό.
Η αλλαγή στους κανόνες προμήθειας λογισμικού της Θουριγγίας έγινε δεκτή σε ψηφοφορία από το κοινοβούλιο του κράτους νωρίτερα αυτό το μήνα και θα είναι επίσημα διαθέσιμη μέσα τον Αύγουστο.
Η ώθηση για τον ανοιχτό κώδικα είναι μια πρωτοβουλία του κόμματος των Πρασίνων του κρατιδίου. «Αυτό θα συμβάλλει στις προσπάθειές μας για την ενίσχυση της ψηφιακής ανθεκτικότητας», γράφει η Madeleine Henfling, μέλος του Κοινοβουλίου, στο blog της. Για το Κόμμα των Πράσινων, η ιδέα της ψηφιακής ανθεκτικότητας περιλαμβάνει τον έλεγχο του λογισμικού και του υλικού. Επιπλέον, η Henfling γράφει ότι ο ανοιχτός κώδικας θα μειώσει το κόστος, θα διευκολύνει τη μεταφορά γνώσεων και θα επιτρέψει στο κράτος να συνεισφέρει στο κοινό καλό.
Προσθέτει ότι οι Πράσινοι θέλουν να απομακρυνθούν από συστήματα που δεν είναι ελεύθερα και ανοιχτά. Το κόμμα θέλει να αυξήσει τη χρήση λογισμικού ελεύθερου και ανοιχτού κώδικα στα σχολεία και στα γυμνάσια, καθώς και στις δημόσιες υπηρεσίες. «Η ψηφιοποίηση θα πρέπει να εξυπηρετεί τους ανθρώπους και όχι μόνο να βοηθήσει μερικούς στην εξουσία», γράφει ο βουλευτής.
Ο νέος κανόνας προμηθειών θα περιλαμβάνει έναν ορισμό του ανοικτού κώδικα: λύσεις λογισμικού των οποίων ο πηγαίος κώδικας είναι προσβάσιμος στο κοινό και των οποίων οι άδειες δεν περιορίζουν τη χρήση, τη διανομή και την τροποποίησή τους.
Επιπλέον, όσου υποβάλλουν προσφορές για λύσεις λογισμικού, πρέπει τώρα να λάβουν υπόψη την μελλοντική ασφάλεια και τη διαλειτουργικότητα λύσεων λογισμικού.
Τον Ιανουάριο, το κράτος ξεκίνησε το Thuringian Open Source Award (Thuringian Open Source Award) για να αυξήσει την προβολή του ελεύθερου και ανοιχτού λογισμικού. Η πρωτοβουλία συνδέεται με τις αλλαγές στις προμήθειες, εξηγεί η κ. Henfling στο blog post της. Χρησιμοποιώντας, συμβάλλοντας και προτιμώντας το λογισμικό ανοιχτού κώδικα θα συμβάλει στην προώθηση της Θουριγγίας ως μια πληροφορικής.
Βραβεία ύψους 7500, 5000 και 2500 ευρώ δόθηκαν σε τρεις τοπικούς παρόχους υπηρεσιών πληροφορικής: Τις Tritium, Xceptance Software Technologies και GraphDefined αντίστοιχα. Ένα ειδικό βραβείο σχετικό με τα hackathons δόθηκε στο OpenSourceFirst και στο Roland F. Teichert.
Τελευταία εβδομάδα πριν τον Αύγουστο και οι περισσότερες εκδηλώσεις για τις ανοιχτές τεχνολογίες και την καινοτομία πραγματοποιούνται στο εξωτερικό, Ο Οργανισμός Ανοιχτών Τεχνολογιών – ΕΕΛΛΑΚ σας προτείνει να τις παρακολουθήσετε και να τις διαδώσετε.
Μπορείτε επίσης να δείτε περισσότερες εκδηλώσεις για τις επόμενες εβδομάδες ή να καταχωρίσετε τη δική σας εκδήλωση στο: https://ellak.gr
Όσοι ασχολείστε με game development (και όσοι θέλετε να ασχοληθείτε) ίσως έχετε ακούσει για την SDL. Πολλοί νομίζουν ότι είναι ένα game framework ή μία game engine αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι κανένα από τα δύο αυτά πράγματα. Τι είναι λοιπόν; Μιλώντας αποκλειστικά με τεχνικούς όρους, η SDL είναι ένα OS abstraction layer. Βλέπετε, για να φτιάξεικανείς ένα videogame πρέπει να μπορεί να μιλήσει με το λειτουργικό σύστημα και να σιγουρευτεί ότι μπορεί να πραγματοποιήσει κάποια βασικά πράγματα, όπως:
Εμφάνιση διαφόρων εικόνων (pixels) στην οθόνη
Αναπαραγωγή ήχου
Είσοδο από το τηλεχειριστήριο ή ποντίκι/πληκτρολόγιο ή οθόνη αφής
Αποθήκευση προόδου και φόρτωση αυτής (πχ savegame)
Δίκτυο
Για όλα τα παραπάνω πράγματα, πρέπει ο προγραμματιστής να μιλήσει με το hardware. Να επικοινωνήσει με την οθόνη, το πληκτρολόγιο, τα ηχεία, τον σκληρό δίσκο, την κάρτα δικτύου κλπ. Η επικοινωνία αυτή γίνεται μέσω του λειτουργικού συστήματος, και κάθε OS (Operating System) υλοποιεί τα παραπάνω με διαφορετικό τρόπο. Οπότε αν θέλετε να φτιάξετε ένα παιχνίδι που να τρέχει σε παραπάνω από ένα λειτουργικά συστήματα τότε πρέπει να γράψετε όλα τα παραπάνω επικοινωνιακά μέρη, παραπάνω από μία φορά. Για παράδειγμα αν θέλετε να φτιάξετε ένα παιχνίδι για 3 πλατφόρμες (Linux, Mac, Windows), τότε ουστιστικά πρέπει να ξαναγράψετε 3 φορές το ίδιο παιχνίδι. Μερικές γλώσσες προγραμματισμού περιέχουν βιβλιοθήκες που λειτουργούν ανεξαρτήτως λειτουργικού συστήματος. Για παράδειγμα, αν θέλετε να διαβάσετε ένα αρχείο στην Go, δεν χρειάζεται να καλέσετε το Microsoft Windows API ή το Linux API. Οι core libraries της Go έχουν built-in function που θα βγάλουν εις πέρας την λειτουργία ανεξαρτήτως λειτουργικού. Αλλά δεν σημαινει όμως ότι το να ζωγραφίζεις pixels ή να αναπαράγεις ήχους είναι κομμάτι αυτών των
core libraries. Γιατί; Δεν ξέρω, ίσως είναι αρκετή δουλειά και είναι τεμπέλιδες. Εδώ έρχεται λοιπόν η SDL 2, η οποία είναι μία βιβλιόθηκη που κάνει όλα τα παραπάνω και έχει σχεδιαστεί με σκοπό να βοηθήσει game programmers. Η SDL έχει Golang bindings, που σημαίνει ότι μπορείτε να την κάνετε απλά import και να την χρησιμοποιήσετε. Έτσι, αντί να γράφετε OS API functions, θα καλείτε απλά SDL2 functions για να πραγματοποίησετε την επικοινωνία με το hardware ανεξαρτήτως λειτουργικού συστήματος. Σαν αποτέλεσμα, θα γράψετε τον κώδικα μία φορά και αυτός θα παίζει σε όλα τα λειτουργικά συστήματα που υποστηρίζονται από την SDL.
Πώς την κατεβάζω
Αρχικά πηγαίνετε στο επίσημο download page και επιλέξετε τα Development Libraries. Για όσους έχουν Windows, θα χρειαστούν το SDL2-devel-2.0.10-mingw.tar.gz. Για τους λινουξάδες τις υπόθεσης, μπορούν να χρησιμοποιήσουν τον package manager της διανομής τους, Ψάξτε για libsdl2:
$ sudo apt-cache search libsdl2
Κατεβάστε τα development files για την sdl2:
sudo apt-get install libsdl2-dev
Το πακέτο αυτό θα εγκαταστήσει ένα binary (/usr/bin/sdl2-config), μία σειρά από C Headers στο directory
/usr/include/SDL2/ και την βιβλιοθήκη (καθώς επίσης και το symlink αυτής) /usr/lib/x86_64-linux-gnu/libSDL2.so -> libSDL2-2.0.so.0.4.1. Όπως είναι γνωστό σχεδόν κάθε γλώσσα έχει τον τρόπο της να επικοινωνεί με βιβλιοθήκες
γραμμένες σε C. Εστσι λοιπόν και η Go, διαθέτει τρόπο να μιλήσει με την C Library της SDL2. Κάποιοι καλοί άνθρωποι λοιπόν που λέγονται Veandco έχουν φτιάξει τα απαραίτητα Go-bindings για την SDL τα οποία και θα χρησιμοποιήσουμε. Μάλιστα, διαθέτουν αρκετά ενημερωμένο documentation! Στην περίπτωση που δεν βρήκατε πώς να εγκαταστήσετε νωρίτερα την SDL, ρίχτε μια ματιά στα Requirements των Veadco. Στην περίπτωσή μου (debian) έδωσα επιπλέον την εξής εντολής:
Για την εγκατάσταση των bindings μπορουμε να χρησιμοποιήσουμε το εργαλείο go -get ως εξής:
$ go get -v github.com/veandco/go-sdl2/{sdl,img,mix,ttf}
# Output
github.com/veandco/go-sdl2 (download)
github.com/veandco/go-sdl2/sdl
github.com/veandco/go-sdl2/img
github.com/veandco/go-sdl2/ttf
github.com/veandco/go-sdl2/mix
Προγραμματίζοντας με την SDL
Σέταρε ένα παράθυρο
Τώρα πλέον που έχουμε σετάρει την SDL, ήρθε η στιγμή να φτιάξουμε το πιο απλό πρόγραμμα χρησιμοποιώντας της. Κάτι σαν το αντίστοιχο hello world. Αυτό που θα κάνουμε σε πρώτη φάση είναι να φτιάξουμε ένα παράθυρο (Window). Κάθε παιχνίδι/εφαρμογή χρειάζεται να τρέχει μέσα στο δικό της παράθυρο, συνεπώς ας ξεκινήσουμε από αυτό.
H function που φτιάχνει το παράθυρο λέγεται CreateWindow και μοιάζει κάπως έτσι:
// CreateWindow creates a window with the specified position, dimensions, and flags.
// (https://wiki.libsdl.org/SDL_CreateWindow)
func CreateWindow(title string, x, y, w, h int32, flags uint32) (*Window, error) {
var _window = C.SDL_CreateWindow(C.CString(title), C.int(x), C.int(y), C.int(w), C.int(h), C.Uint32(flags))
if _window == nil {
return nil, GetError()
}
return (*Window)(unsafe.Pointer(_window)), nil
}
Η sdl.CreateWindow() επιστρέφει το παράθυρο *Window και ένα error. Συνεπώς, όπως σε κάθε Go πρόγραμμα, μετά την κλήση της συναρτησης θα έχουμε το κλασσικό if err != nil snippet κώδικα. Πάμε να δούμε τα ορίσματά της:
title: Ο τίτλος του παραθύρου σε κωδικοποίηση UTF-8
x: Η θέση x του παραθύρου στην οθόνη. Συχνές επιλογές: SDL_WINDOWPOS_CENTERED ή SDL_WINDOWPOS_UNDEFINED
y: Η θέση y του παραθύρου στην οθόνη. Συχνές επιλογές: SDL_WINDOWPOS_CENTERED ή SDL_WINDOWPOS_UNDEFINED
w: Το μήκος του παραθύρου, σε pixels (πχ 1920) για FullHD
h: το ύψος του παραθύρου, σε pixels (πχ 1080) για FullHD
Ο παραπάνω κώδικας θα εμφανίσει (χάρις της SDL_WINDOW_SHOWN flag) ένα παράθυρο στην οθόνη, σε τυχαία θέση, ανάλυσης 800x600. Στην περίπτωση που αποτύχει, τότε θα δούμε ένα όμορφο σφάλμα. Αυξήστε επίτηδες την ανάλυση και δοκιμάστε ξανά:
$ go run sdl2.go
[ERROR]: Window Creation failed.
[E_LOG]: Window is too large.
Διέγραψε το παράθυρο
Μία καλή πρακτική στον προγραμματισμό γενικότερα, είναι να καταστρέφουμε τα pointer objects (πχ το *Window) όταν δεν τα χρειαζόμαστε. Αν και στο συγκεκριμένο παράδειγμα είναι αχρείαστο να το κάνουμε (με την ολοκλήρωση της main() θα διεγραφούν όλα έτσι κι αλλιώς) θα ήταν καλό να το πράττουμε από συνήθεια. Στην προκειμένη περίπτωση, θα χρησιμοποιηούσαμε την ιδιότητα Destroy() του *Window, δηλαδή:
Ένας καλός gopher, θα χρησιμοποιούσε την defer για να σιγουρευτεί ότι η Destroy() θα καλεστεί σίγουρα μετά την ολοκλήρωση της συνάρτησης. Τι εννοούμε με αυτό; Σκεφτείτε ότι γράφετε ένα παιχνίδι, και το τελευταίο που έχετε να κάνετε είναι να κλείσετε το παράθυρο, συνεπώς δεν θα γράψετε window.Destroy() παρά μόνον όταν θα έχετε τελειώσει την συγγραφή του παιχνιδιού σας. Για να μην το ξεχάσετε λοιπόν, είναι καλό να την χρησιμοποιήσετε αμέσως μετά το σημείο που την δημιουργείτε:
package main
import (
"fmt"
"github.com/veandco/go-sdl2/sdl"
)
func main() {
window, err := sdl.CreateWindow("Testing SDL2", sdl.WINDOWPOS_UNDEFINED, sdl.WINDOWPOS_UNDEFINED, 1232920, 1080, sdl.WINDOW_SHOWN)
if err != nil {
errMsg := fmt.Errorf("\n[ERROR]:\tWindow Creation failed.\n[E_LOG]:\t%s", err)
fmt.Println(errMsg)
return
}
defer window.Destroy() // Ας την ετοιμασω τώρα που ξέρω τι μου γίνεται
sdl.Delay(2000)
// Κώδικας
// Περισσότερος κώδικας
// Χάος από κώδικα
// Σιγά μην θυμώμουν να την βάλω σε αυτό το σημείο
}
Ζωγραφίστε μέσα στο παράθυρο
Αρχικά θέλουμε έναν 2D Renderer
Κάπου εδώ λοιπόν ξεκινάει το ταξίδι του graphics programming. Καταρχάς, ένα από τα πρώτα πράγματα που θα χρειαστεί να σετάρουμε προκειμένου να μπορέσουμε να σχεδιάσουμε/ζωγραφίσουμε μέσα στο window που φτιάξαμε νωρίτερα, είναι ένας renderer. Για να το κάνουμε αυτό χρησιμοποιούμε μία αντίστοιχη συνάρτηση με πριν, που λέγεται CreateRenderer και μοιάζει κάπως έτσι:
// CreateRenderer returns a new 2D rendering context for a window.
// (https://wiki.libsdl.org/SDL_CreateRenderer)
func CreateRenderer(window *Window, index int, flags uint32) (*Renderer, error) {
renderer := C.SDL_CreateRenderer(window.cptr(), C.int(index), C.Uint32(flags))
if renderer == nil {
return nil, GetError()
}
return (*Renderer)(unsafe.Pointer(renderer)), nil
}
Η sdl.CreateRenderer() επιστρέφει τον renderer *Renderer και ένα error. Συνεπώς, όπως σε κάθε Go πρόγραμμα, μετά την κλήση της συναρτησης θα έχουμε το κλασσικό if err != nil snippet κώδικα. Πάμε να δούμε τα ορίσματά της:
window: Ο συσχετισμός του renderer με ένα παράθυρο τύπου *sdl.Window. Εδώ θα βάλουμε το window που μόλις φτιάξαμε
index: Διάλεξε τον rendering driver ή επέλεξε -1 για να αρχικοποιηθεί ο πρώτος συμβατός με τις flags
Συνδυάζοντας ότι μάθαμε προηγουμένως για την sdl.CreateWindow, έτσι και εδώ, η sdl.CreateRenderer πρέπει και αυτή να διαγραφτεί με την σειρά της. Σαν καλοί gophers θα χρησιμοποιήσουμε και εδώ την defer. O τελικός κώδικας θα μοιάζει κάπως έτσι:
Εκτελώντας το πρόγραμμα, δεν θα δείτε καμία διαφορά σε σχέση με πριν, αφού δεν έχουμε σχεδιάσει κάτι ακόμα. Σημειώστε επίσης ότι χρησιμοποιήσαμε την flagRENDERER_ACCELERATED η οποία σημαίνει ότι θα χρησιμοποιήσει την κάρτα γραφικών σας για να φτιάξει τον renderer. Στην περίπτωση που δεν έχετε κάρτα γραφικών, τότε μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την flagsdl.RENDERER_SOFTWARE. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μία λάθος τιμή για τον driver του renderer (πχ 3) έτσι ώστε να προκαλέσουμε error ώστε να δούμε πως φαίνεται το μύνημα λάθους μας:
$ go run sdl2.go
[ERROR]: Renderer Creation failed.
[E_LOG]: index must be -1 or in the range of 0 - 2
Κάνε render ένα texture
Έχοντας πλέον σετάρει τον hardware accelerated 2D renderer, μπορούμε να κάνουμε render διάφορα πράγματα στο παράθυρό μας. Θα ξεκινήσουμε κάνοντας render ένα texture. Για αυτό θα χρησιμοποιήσουμε την συνάρτηση CreateTexture του render που μόλις φτιάξαμε που μοιάζει κάπως έτσι:
// CreateTexture returns a new texture for a rendering context.
// (https://wiki.libsdl.org/SDL_CreateTexture)
func (renderer *Renderer) CreateTexture(format uint32, access int, w, h int32) (*Texture, error) {
texture := C.SDL_CreateTexture(
renderer.cptr(),
C.Uint32(format),
C.int(access),
C.int(w),
C.int(h))
if texture == nil {
return nil, GetError()
}
return (*Texture)(unsafe.Pointer(texture)), nil
}
Όπως και οι προηγούμενες συναρτήσεις, έτσι και αυτή, επιστρέφει 2 πράγματα: ένα *Texture και ένα error. Συνεπώς, όπως σε κάθε Go πρόγραμμα, μετά την κλήση της συναρτησης θα έχουμε το κλασσικό if err != nil snippet κώδικα. Πάμε να δούμε τα ορίσματά της:
renderer: o renderer που φτιάξαμε πριν
pixelformat: ένα array of bytes στην μνήμη, το πιο κλασσικό είναι το RGBA8888, όπου για κάθε χρώμα θα έχεις 1 byte. Δηλαδή 256 τιμές (2^8) για κάθε χρώμα. Στον υπολογιστή θα είναι κάτι σαν [255,0,0,0], όπου το ‘A’ είναι το transparency.
Access: Δηλώνουμε πώς θα δουλευει το texture (θα αλλάζει συχνά; σπάνια; καθόλου; θα είναι locked;). Διάλεξε
Τρέχοντας το πρόγραμμα, ούτε τωρα θα παρατηρήσετε κάποια αλλαγή. Ένα σημαντικό πράγμα σχετικά με το rendering είναι πως επειδή έχετε κάνει κάτι render δεν σημαίνει πως θα το δείτε κι όλας στην οθόνη. Θα πρέπει να τον ανανεώνουμε κάθε φορά που πραγματοποιούμε μία αλλαγή.
Φτιάξε … pixels
Resolution
Αρχικά για κάνουμε λίγο refactor το πρόγραμμά μας, έτσι ώστε να μπορούμε εύκολα και γρήγορα να αλλάζουμε την ανάλυση του παραθύρου μας.
const winWidth, winHeight int = 800, 600
Καθώς επίσης καστάρουμε σε int32 τις τιμές πριν καλέσουμε τις SDL functions. Δηλαδή:
// Την CreateWindow
window, err := sdl.CreateWindow("Testing SDL2", sdl.WINDOWPOS_UNDEFINED, sdl.WINDOWPOS_UNDEFINED, int32(winWidth), int32(winHeight), sdl.WINDOW_BORDERLESS)
// Και την createTexture
tex, err := renderer.CreateTexture(sdl.PIXELFORMAT_ABGR8888, sdl.TEXTUREACCESS_STREAMING, int32(winWidth), int32(winHeight))
Δεσμεύοντας μνήμη για pixel buffer
Για να ζωγραφίσουμε pixels στην οθόνη, πρέπει πρώτα να ξέρουμε τις τιμές τους. Στο συγκεκριμένο παράδειγμα, θα θέσουμε εμείς ό,τι τιμές θέλουμε, αλλά σε κάθε περίπτωση θα πρέπει πρώτα να τις αποθηκεύσουμε στην μνήμη. Χρειαζόμαστε λοιπόν έναν buffer ο οποίος θα κρατάει όλες τις τιμές των pixel μας. Όταν λέω buffer εννοώ μία array στην οποία αποθηκεύουμε τιμέ τύπου byte. Γιατί; Επειδή έτσι το ζητάει η SDL (θα δείτε παρακάτω). Πάμε λοιπόν να φτιάξουμε έναν pixel buffer. Όπως και σε κάθε άλλη array έτσι και τώρα, το πρώτο πράγμα που σκεφτόμαστε είναι πόσο μεγάλο πρέπει να είναι το μέγεθός της, έτσι ώστε να δεσμεύσω τον απαιτούμενο χώρο στην μνήμη του υπολογιστή.
Ας πάρουμε ένα απλό παράδειγμα. Ας πούμε λοιπόν ότι η ανάλυση του παραθύρου μας είναι πολύ πολύ μικρή, δηλαδή 4x3 pixels. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε 12 pixels. Θυμηθείτε ότι για κάθε pixel έχουμε 4 bytes (βλέπε sdl.PIXELFORMAT_ABGR8888). Άρα έχουμε 12 pixels, 4 bytes ανα pixel, μας κάνει 48 bytes! Φτιάχνουμε λοιπόν τον pixel buffer μας:
Θα γράψουμε μία δική μας συνάρτηση η οποία θα λέγεται setPixel() και αυτό που θα κάνει είναι να βάζει τιμές σε ένα pixel. Όπως είπαμε και πριν, κάθε pixel αντιπροσωπεύεται από 4 bytes στην μνήμη, όπου το πρώτο είναι το κόκκινο χρώμα, το δεύτερο είναι το πράσινο χρώμα, το τρίτο είναι το μπλέ χρώμα και το τελευταίο byte είναι για την τιμή της alpha. Οπότε καλό θα ήταν φτιάξουμε πρώτα μία struct η οποία θα παριστάνει το χρώμα:
type color struct {
r, g, b, a byte
}
Έτσι, μπορούμε να φτιάξουμε πιο όμορφα ένα χρώμα, πχ color{255, 0, 0, 0} είναι το κόκκινο, color{0, 255, 0, 0} είναι το πράσινο και color{0, 0, 255, 0} είναι το μπλε. Στην συνέχεια θα φτιάξουμε την συνάρτηση setPixel στην οποία θα δίνουμε 3 πράγματα:
Την συντεταγμένη x (width) του παραθύρου που βρίσκεται το pixel που θέλουμε να πειράξουμε
Την συντεταγμένη y (height) του παραθύρου που βρίσκεται το pixel που θέλουμε να πειράξουμε
Το χρώμα του pixel που θέλουμε να του δώσουμε
Τον pixel buffer για να αποθηκεύσουμε τις αλλαγές μας
Ένα παράδειγμα κλήσης αυτής, για το πρώτο pixel τέρμα πάνω αριστερά στο παράθυρό μας θα ήταν καπως έτσι:
// Βρες ποιο pixel αντιστοιχεί στις θέσεις [0,0] και κάνε το κόκκινο
setPixel(0, 0, color{255, 0, 0, 0}, pixels)
Υλοποιώντας την παραπάνω εικόνα, θα είχαμε κάτι τέτοιο:
Το μόνο που μένει τώρα είναι η συγγραφή της συνάρτησης:
func setPixel(x, y int, c color, pixels []byte) {
index := (y*winWidth + x) * 4 // Υπολόγισε την θέση του πρώτου byte του pixel στην θέση x,y
if index <= len(pixels)-4 && index >= 0 { // Αν η θέση είναι μικρότερη ή ίση από την θέση του πρώτου byte του ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ pixel
// και αν η θέση δεν είναι αρνητικός αριθμός
pixels[index] = c.r // Βάλε στο πρώτο byte του pixel την τιμή για το κόκκινο χρώμα
pixels[index+1] = c.g // Βάλε στο δεύτερο byte του pixel την τιμή για το πράσινο χρώμα
pixels[index+2] = c.b // Βάλε στο τρίτο byte του pixel την τιμή για το μπλε χρώμα
pixels[index+3] = c.a // Βάλε στο τέταρτο byte του pixel την τιμή για το alpha
}
}
Εφαρμόζοντας τον παραπάνω κώδικα θα έχουμε έναν πίνακα []bytepixel με 48 bytes:
Μέχρι τώρα έχουμε φτιάξει ένα pixel buffer, ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με το texture μας. Για να τα συνδέσουμε αυτά τα δύο θα χρησιμοποιήσουμε την συνάρτηση UpdateTexture η οποία μοιάζει κάπως έτσι:
// Update updates the given texture rectangle with new pixel data.
// (https://wiki.libsdl.org/SDL_UpdateTexture)
func (texture *Texture) Update(rect *Rect, pixels []byte, pitch int) error {
if pixels == nil {
return nil
}
return errorFromInt(int(
C.SDL_UpdateTexture(
texture.cptr(),
rect.cptr(),
unsafe.Pointer(&pixels[0]),
C.int(pitch))))
}
Σε αντίθεση με τις προηγούμενες συναρτήσεις, η συγκεκριμένη είναι κομμάτι του tex που φτιάξαμε πριν και δεν επιστρέφει δύο τιμές, αλλά μόνο μία: error. Συνεπώς, όπως σε κάθε Go πρόγραμμα, μετά την κλήση της συναρτησης θα έχουμε το κλασσικό if err != nil snippet κώδικα. Πάμε να δούμε τα ορίσματά της:
rect: Μία Rect struct που δεν θα χρησιμοποιήσουμε. Βάζουμε nil για να κάνει update ολόκληρη την texture
pixels: Τα raw pixel data, δηλαδή τον pixel buffer που φτιάξαμε προηγουμένως ο οποίο πρέπει να είναι στο ίδιο pixel format (πχ PIXELFORMAT_ABGR8888) με αυτόν που επιλέξαμε κατά την δημιουργία της texture.
pitch: Είναι το winWidth του παραθύρου επί τον αριθμό των bytes (4 στην δική μας περίπτωση) που αναπαριστούν ένα pixel. Ουσιαστικα λέει στην SDL πότε να πάει στην επόμενη σειρά.
Έχοντας πλέον βάψει το texture μας όπως θέλουμε, ήρθε η στιγμή να το εμφανίσουμε στην οθόνη. Για να το κάνουμε αυτο πρέπει πρώτα
να αντιγραψουμε το texture στον renderer. Για να το κάνουμε αυτό θα χρησιμοποιήσουμε την συνάρτηση του renderer που λέγεται Copy και μοιάζει κάπως έτσι:
// Copy copies a portion of the texture to the current rendering target.
// (https://wiki.libsdl.org/SDL_RenderCopy)
func (renderer *Renderer) Copy(texture *Texture, src, dst *Rect) error {
return errorFromInt(int(
C.SDL_RenderCopy(
renderer.cptr(),
texture.cptr(),
src.cptr(),
dst.cptr())))
}
H συγκεκριμένη είναι κομμάτι του renderer που φτιάξαμε πριν και δεν επιστρέφει δύο τιμές, αλλά μόνο μία: error. Συνεπώς, όπως σε κάθε Go πρόγραμμα, μετά την κλήση της συναρτησης θα έχουμε το κλασσικό if err != nil snippet κώδικα. Πάμε να δούμε τα ορίσματά της:
textre: Το texture μας, δηλαδή tex
srcrect: Δεν χρησιμοποιήσαμε ούτε πριν Rect, οπότε βάζουμε nil
dstrct: Ακριβώς το ίδιο και εδώ.
Ο κώδικας λοιπόν θα είναι:
err = renderer.Copy(tex, nil, nil)
if err != nil {
errMsg := fmt.Errorf("\n[ERROR]:\tRenderer failed to copy the texture.\n[E_LOG]:\t%s", err)
fmt.Println(errMsg)
return
}
Τέλος το μόνο που μένει πια είναι να εμφανίσουμε τον renderer στο παράθυρο. Για να το κάνουμε αυτό θα χρησιμοποιήσουμε μία επίσης συνάρτηση του renderer που λέγεται Present και μοιάζει κάπως έτσι:
// Present updates the screen with any rendering performed since the previous call.
// (https://wiki.libsdl.org/SDL_RenderPresent)
func (renderer *Renderer) Present() {
C.SDL_RenderPresent(renderer.cptr())
}
H συγκεκριμένη είναι κομμάτι του renderer που φτιάξαμε πριν και δεν επιστρέφει καμία τιμή και δεν επιδέχεται κανένα όρισμα. Αυτό που κάνει είναι να ανανεώνει στο παράθυρο τον νέο renderer. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζετε πως καμία αλλαγή δεν θα εμφανιστεί στην οθόνη αν δεν καλέσετε αυτή την συνάρτηση μετά τις αλλαγές σας.
renderer.Present()
Για να δούμε καλύτερα τις αλλαγές μας, προτείνουμε να:
Μεγαλώσετε την ανάλυση (πχ 800x600)
Βγάλετε το περίγραμμα από το παράθυρο (βλ flagsdl.WINDOW_BORDERLESS)
Να βάψετε τις γωνίες του παραθύρου
Θα δείτε κάτι τέτοιο:
Επίσης δοκιμάστε να βάψετε ολόκληρο το παράθυρο ροζ.
Τελικός κώδικας βρίσκεται στο github repo drpaneas/sdl2
package main
import (
"fmt"
"github.com/veandco/go-sdl2/sdl"
)
const winWidth, winHeight int = 800, 600
type color struct {
r, g, b, a byte
}
func setPixel(x, y int, c color, pixels []byte) {
index := (y*winWidth + x) * 4
if index <= len(pixels)-4 && index >= 0 {
pixels[index] = c.r
pixels[index+1] = c.g
pixels[index+2] = c.b
pixels[index+3] = c.a
}
}
func main() {
window, err := sdl.CreateWindow("Testing SDL2", sdl.WINDOWPOS_UNDEFINED, sdl.WINDOWPOS_UNDEFINED, int32(winWidth), int32(winHeight), sdl.WINDOW_BORDERLESS)
if err != nil {
errMsg := fmt.Errorf("\n[ERROR]:\tWindow Creation failed.\n[E_LOG]:\t%s", err)
fmt.Println(errMsg)
return
}
defer window.Destroy()
renderer, err := sdl.CreateRenderer(window, -1, sdl.RENDERER_ACCELERATED)
if err != nil {
errMsg := fmt.Errorf("\n[ERROR]:\tRenderer Creation failed.\n[E_LOG]:\t%s", err)
fmt.Println(errMsg)
return
}
defer renderer.Destroy()
tex, err := renderer.CreateTexture(sdl.PIXELFORMAT_ABGR8888, sdl.TEXTUREACCESS_STREAMING, int32(winWidth), int32(winHeight))
if err != nil {
errMsg := fmt.Errorf("\n[ERROR]:\tTexture Creation failed.\n[E_LOG]:\t%s", err)
fmt.Println(errMsg)
return
}
defer tex.Destroy()
pixels := make([]byte, winWidth*winHeight*4)
for y := 0; y < winHeight; y++ {
for x := 0; x < winWidth; x++ {
setPixel(x, y, color{255, 100, 90, 0}, pixels)
}
}
err = tex.Update(nil, pixels, winWidth*4)
if err != nil {
errMsg := fmt.Errorf("\n[ERROR]:\tTexture Update failed.\n[E_LOG]:\t%s", err)
fmt.Println(errMsg)
return
}
err = renderer.Copy(tex, nil, nil)
if err != nil {
errMsg := fmt.Errorf("\n[ERROR]:\tRenderer failed to copy the texture.\n[E_LOG]:\t%s", err)
fmt.Println(errMsg)
return
}
renderer.Present()
sdl.Delay(2000) // Περίμενε για 2 δευτερόλεπτα
}
Η αεροπορική εταιρεία χαμηλού κόστους της Νορβηγίας η Norwegian Air Shuttle επεκτείνει την δραστηριότητα της στο Bitcoin και τα ψηφιακά νομίσματα ανοίγοντας ψηφιακό ανταλλακτήριο και κατ επέκταση θα δέχεται Bitcoin για τα αεροπορικά της εισιτήρια.
Όπως αναφέρει το οικονομικό site της Νορβηγίας DΝ ο γιος του ιδρυτή της αεροπορικής εταιρείας επένδυσε ένα σημαντικό ποσό σε Bitcoin αξίας 400.000 δολαρίων στις αρχές του 2017 την εποχή που η ισοτιμία του Bitcoin βρισκόταν κάτω από τα 1000 δολάρια, μετατρέποντας τον σήμερα σε έναν από τους μεγαλύτερους επενδυτές ψηφιακών νομισμάτων στην Σκανδιναβία μετά και την μετέπειτα μεγάλη αύξηση της ισοτιμίας του Bitcoin.
Στα πλάνα πλέον της Norwegian είναι το νέο ανταλλακτήριο να επεκτείνει σταδιακά την δραστηριότητα του σε όλη την Ευρώπη.
Η κυβέρνηση του Βελγίου θεωρεί ότι ο πηγαίος κώδικας των λύσεων λογισμικού που δημιουργήθηκαν για τις δημόσιες υπηρεσίες ή από τις δημόσιες υπηρεσίες της είναι δημόσια πληροφορία η οποία πρέπει να διατίθενται στο κοινό.
Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση του Βελγίου, επιθυμεί τώρα να συζητήσει με τις περιφερειακές κυβερνήσεις της χώρας πώς να χειρίζονται τέτοια αιτήματα. «Αυτό απαιτεί σαφή νομική βάση, ως μέρος των κανόνων για τα ανοιχτά δεδομένα», δήλωσε ένας σύμβουλος του Υπουργού Ψηφιακής Ατζέντας της χώρας στο Παρατηρητήριο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Το περασμένο καλοκαίρι, το Βέλγιο πρότεινε αλλαγές στην ευρωπαϊκή οδηγία για τα ανοιχτά δεδομένα και την επαναχρησιμοποίηση των πληροφοριών του δημόσιου τομέα (γνωστή ως PSI directive). Το Βέλγιο πρότεινε ότι η οδηγία θα πρέπει να περιλαμβάνει ρητά αλγορίθμους και προγράμματα ηλεκτρονικών υπολογιστών.
Ο συμβιβασμός, μετά από συζητήσεις με άλλα κράτη μέλη της ΕΕ, ήταν να προστεθεί αυτή η φράση στην εισαγωγή: «Τα κράτη μέλη μπορούν να επεκτείνουν την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας στα προγράμματα ηλεκτρονικών υπολογιστών».
Αυτή η έκδοση της οδηγίας – με την αναδιατύπωση ως ‘Open Data Directive’ – τέθηκε σε ισχύ από τις 16 Ιουλίου. Όλα τα κράτη μέλη θα πρέπει ενσωματώσουν τον αναθεωρημένο νόμο στην εθνική τους νομοθεσία.
«Προτείναμε αυτήν την αλλαγή επειδή οι πολίτες μπορεί να έχουν νόμιμες ερωτήσεις σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας των προγραμμάτων λογισμικού, για παράδειγμα το λογισμικό που χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό των φόρων«, εξηγεί ο κυβερνητικός σύμβουλος.
«Επιπλέον, η διάθεση του λογισμικού επιτρέπει στους πολίτες και τις επιχειρήσεις να επαναχρησιμοποιούν το λογισμικό, να αναπτύσσουν νέες ιδέες και να μοιράζονται τις νεες βελτιώσεις.» Παραδείγματα τέτοιων λογισμικών περιλαμβάνουν τα προγράμματα λογισμικού για το σύστημα ηλεκτρονικής ταυτοποίησης του Βελγίου, το σύστημα διαχείρισης περιεχομένου του OpenFed (βασισμένο σε Drupal) – που χρησιμοποιείται από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, και τη συμμετοχή του Βελγίου στο εργαλείο ανάλυσης μεταδεδομένων του Eclipse RDF4J
Το Βέλγιο δεν είναι μόνο του
Το Βέλγιο είναι το δεύτερο κράτος μέλος της ΕΕ που θεωρεί το λογισμικό ως πληροφορία του δημόσιου τομέα. Το 2016 η Γαλλία ενέκρινε το νόμο της για την Ψηφιακή Δημοκρατία (République Numérique), η οποία επεκτείνει την αρχή της χώρας για » εξ ορισμού ανοιχτά δεδομένα» για να καλύπτει και τον πηγαίο κώδικα λογισμικού.
Το παιχνίδι πλέον παίζεται στο cloud computing. Στον τρόπο που διαμοιραζόμαστε τα αρχεία μας με τους φίλους μας. Στην σελίδα αυτή προτείνουμε την εγκατάσταση του Nextcloud ώστε να έχετε ασφαλή τα δεδομένα σας.
Όμως ας υποθέσουμε ότι έχετε να διαμοιραστείτε κάποιο αρχείο που να θέλετε να σβηστεί μόλις ο χρήστης το κατεβάσει. Μια υπηρεσία είναι η We transfer, η οποία σας επιτρέπει να ανεβάσετε μέχρι 2 GB. Η υπηρεσία Transfer.sh είναι πολύ απλή και γρήγορη διότι ο διαμοιρασμός γίνεται μέσω του τερματικού. Σας επιτρέπει να διαμοιραστείτε έως και 10GB και τα δεδομένα αυτά μένουν στον διακομιστή μέχρι και 14 ημέρες. Όλα αυτά δωρεάν. Στην περίπτωση αυτή, δεν γνωρίζουμε που βρίσκεται ο διακομιστής αλλά υπάρχει τρόπος να κρυπτογραφήσουμε τα δεδομένα.
Πάμε να δούμε ορισμένα σενάρια και πως μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το transfer.sh.
Μεταφόρτωση απλού αρχείου
Πάμε να δούμε ορισμένα σενάρια και πως μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το transfer.sh.
Για να ανεβάσετε το αρχείο που θέλετε να διαμοιραστείτε, θα χρησιμοποιήσετε την εντολή curl με την επιλογή –upload-file όπως βλέπουμε παρακάτω:
curl –upload-file ./file.txt https://transfer.sh/file.txt Μπορείτε να γράψετε την ακριβ΄τοποθεσία του αρχείου που θέλετε να ανεβάσετε ή απλά να βρίσκεστε στον ίδιο κατάλογο. Περιμένετε μέχρι να το ανεβάσει και θα σας εμφανίσει μια διεύθυνση της μορφής:
https://transfer.sh/12BahN/file.txt
Λήψη αρχείου
Όταν μεταφορτωθεί, θα στείλετε την παραπάνω διεύθυνση στον φίλο σας.
Βασικά μπορεί να την βάλει και στον Browser αλλά πιθανό εκεί να υπάρχουν
καθυστερήσεις κλπ αν είναι μεγάλο το αρχείο. Οπότε μπορεί να δώσει την
εντολή:
Η λογική λέει ότι μπορείτε να τα μεταφορτώσετε ένα-ένα. Όμως πως θα
μπορέσετε να το βάλετε στο «αυτόματο» δηλαδή να δώσετε την εντολή να
ανεβάζει όσα αρχεία θέλετε να ανεβάσει και εσείς μετά να φύγετε από τον
υπολογιστή (σε περίπτωση που ανεβάζετε ένα DVD των 4GB). Γίνεται και
αυτό με 1 εντολή (μία σειρά).
curl -i -F filedata=@/path/to/file1.txt -F filedata=@/path/to/file2.txt https://transfer.sh/
Θεωρητικά μπορείτε να έχετε τα αρχεία στον ίδιο φάκελο ή και σε διαφορετικό.
Κρυπτογράφηση αρχείων
Για να κρυπτογραφήσετε το αρχείο usernames.txt πριν την
μεταφόρτωση, χρησιμοποιήστε την παρακάτω εντολή (πρέπει να έχετε
εγκατεστημένο το gpg). Θα ερωτηθείτε να εισάγετε κωδικό για να
κρυτογραφήσετε το αρχείο usernames.txt.
cat usernames.txt | gpg -ac -o- | curl -X PUT –upload-file «-» https://transfer.sh/usernames.txt
Κλασικά θα σας εμφανίσει την διεύθυνση που θα δώσετε στον φίλο σας. Για την λήψη, χρησιμοποιείτε την παρακάτω εντολή:
source ~/.bashrc εναλλακτικά με μια επανεκκίνηση θα γίνει η δουλειά σας.
Τώρα η μεταφόρτωση γίνεται πολύ απλά με μια εντολή:
transfer users.gz Για περισσότερες πληροφορίες και περισσότερα σενάρια χρήσης, μπορείτε να δείτε στην ιστοσελίδα https://transfer.sh/
Επειδή το project είναι ανοικτού κώδικα, μπορείτε να στήσετε και εσείς δικό σας server χρησιμοποιώντας τον κώδικα από το Github.
Εάν διαβάσατε μέχρι το τέλος, τότε μάλλον σας άρεσε το εργαλείο transfer.sh. Δεν έχετε παρά να τους υποδείξετε το παρόν άρθρο και τους φίλους σας για να το χρησιμοποιήσουν και αυτοί.
Workshop facilitators who are interested to work with instructors and provide direct support to students in a mixed classroom for special courses for our co[de] + create project should express their interest by sending their CV in europass format at hr@eellak.gr by August, 2nd with the subject “CV for Facilitator”. The courses will be held in central Athens (Kypseli) from October 2019 until March 2020.
The Learning space coordinator / workshop facilitator will be in charge of the following tasks:
Ο μαραθώνιος εικονογράφησης λημμάτων που οργάνωσε το Wikimedia Community User Group Greece στα πλαίσια του Wiki Loves Earth 2019 ολοκληρώθηκε. 410 φωτογραφίες συνδέθηκαν με λήμματα στη Βικιπαίδεια ή με αντικείμενα στο Wikidata.
To Wikimedia user group Greece θα επικοινωνήσεi με τους νικητές για τις λεπτομέρειες παραλαβής των βραβείων τους (βιβλία αξίας 25 ευρώ στον πρώτο νικητή και 15 ευρώ στους άλλους δύο.
Το ταξίδι σε όλη την Ευρώπη είναι συναρπαστικό, καθώς κάθε χώρα έχει το δικό της πολιτισμό, τις παραδόσεις και, φυσικά, τη γλώσσα. Αυτό αποτελεί πρόκληση για την επιχειρηματική δραστηριότητα. Η ύπαρξη νομικών και τεχνικών πλαισίων για την επίτευξη μιας ενιαίας αγοράς είναι σημαντική διότι όχι μόνο επιτρέπει στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις να επωφεληθούν από μια ανοικτή αγορά αλλά και βοηθά την Ευρώπη να γίνει πιο ανταγωνιστική παγκοσμίως. Τα πλαίσια αυτά αποσκοπούν στη μείωση της διοικητικής επιβάρυνσης για τις επιχειρήσεις και τους πολίτες στην καθημερινότητά τους.
To Core Criterion and Evidence Vocabulary (CCCEV) (Το Bασικό Λεξικό Kριτηρίων και Aποδεικτικών Στοιχείων)
Η αρχή «Once Only» (OOP) αποτελεί βασικό στοιχείο για την απλούστευση των διοικητικών διαδικασιών για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις. Η ιδέα αυτής της αρχής είναι ότι οι δημόσιες αρχές δεν θα πρέπει να ζητούν πληροφορίες από επιχειρήσεις και πολίτες, που είναι σε εθνικές βάσεις δεδομένων ή που διαθέτουν ήδη.
Σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, αυτή είναι ήδη καθιερωμένη πρακτική. Δεν εξοικονομεί μόνο εκατομμύρια ευρώ, αλλά διευκολύνει επίσης την αλληλεπίδραση μεταξύ αρχών, επιχειρήσεων και πολιτών. Ωστόσο, αυτή τη στιγμή λειτουργεί μόνο μέσα σε μια χώρα. Το επόμενο βήμα είναι να ανοιχτούν αυτά τα συστήματα στους πολίτες και τις επιχειρήσεις άλλων χωρών.
Το άνοιγμα των εθνικών βάσεων δεδομένων συνεπάγεται ωστόσο ότι τα διάφορα συστήματα πρέπει να είναι διαλειτουργικά, ώστε να επιτρέπεται η αποτελεσματική ανταλλαγή πληροφοριών. Ένα σημασιολογικό μοντέλο συμβάλλει στον προσδιορισμό των πληροφοριών με τέτοιο τρόπο ώστε να επιτρέπει την απρόσκοπτη μεταφορά δεδομένων, για να μπορεί η αρχή Once Only να εφαρμοστεί σε διασυνοριακό πλαίσιο. Για παράδειγμα, οι πολίτες στην συναλλαγή τους δημόσιες υπηρεσίες, συχνά πρέπει να προσκομίζουν αποδεικτικά στοιχεία ότι έχουν δικαίωμα σε τέτοιες υπηρεσίες, π.χ. υπό τη μορφή πιστοποιητικών, τα οποία θα πρέπει να ζητήσουν από άλλες δημόσιες διοικήσεις. Στην πράξη, η αρχή Once Only απαιτεί από τις διοικήσεις να ανταλλάσσουν αυτές τις πληροφορίες απευθείας μεταξύ τους, αφού λάβουν τη συναίνεση του πολίτη.
Το μοντέλο δεδομένων «Core Criterion and Core Evidence» (CCCEV) υποστηρίζει αυτή την ανταλλαγή. Καθορίζει με γενικό τρόπο τη δομή ενός κριτηρίου, όπως για παράδειγμα, μια άδεια οδήγησης. Διευκρινίζει επίσης τα διάφορα είδη αποδεικτικών στοιχείων που μπορούν να προσκομιστούν ως απόδειξη από τους πολίτες και τις επιχειρήσεις. Το πλεονέκτημα του CCCEV είναι ότι μπορεί να εφαρμοστεί παγκοσμίως για οποιοδήποτε είδος κριτηρίου και αποδεικτικών στοιχείων.
Το CCCEV και το European Single Procurement Document
Το CCCEV αναπτύχθηκε για πρώτη φορά στο πλαίσιο του προγράμματος ISA2 στο πλαίσιο του European Single Procurement Document (ESPD). Το ESPD είναι ένα self-declaration που χρησιμοποιείται στον τομέα των δημόσιων συμβάσεων. Αντικαθιστά όλα τα άλλα αποδεικτικά στοιχεία που συνήθως ζητούνται κατά τη διάρκεια της διαδικασίας υποβολής προσφορών.
Διευκρινίζει τους λόγους επιλογής και αποκλεισμού, όπως εάν η εταιρεία έχει πληρώσει φόρους ή τον κύκλο εργασιών της εταιρείας. Ενώ τα κριτήρια που χρησιμοποιούνται στην ESPD ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό, το γενικό μοντέλο CCCEV μπορεί να προσαρμοστεί σε όλες τις περιπτώσεις. Μόνο μια συγκεκριμένη δομή χρειάζεται για ένα συγκεκριμένο κριτήριο.
Ωστόσο, ο ορισμός του συνόλου των κριτηρίων για έναν συγκεκριμένο τομέα δεν αρκεί για να επιτευχθεί η αρχή Once Only μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών. Επιπλέον, πρέπει να αναπτυχθεί μια λογική που περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο τα κριτήρια μιας χώρας μπορούν να χαρτογραφηθούν σε αυτά μιας άλλης χώρας. Για το σκοπό αυτό, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανέπτυξε το eCertis – μια υπηρεσία που συμβάλλει στη χαρτογράφηση κριτηρίων και αποδεικτικών στοιχείων μεταξύ των χωρών στον τομέα των δημόσιων συμβάσεων. Αυτή η βάση δεδομένων ενημερώνεται τακτικά από όλα τα κράτη μέλη.
Τεχνολογίες για την αρχή Once Only
Τέλος, η εφαρμογή της αρχής Once Only απαιτεί τεχνολογική υποστήριξη. Αυτός είναι ο ρόλος του σημερινού πιλοτικού προγράμματος της ΕΕ, «Τhe Once-Only Principle Project’ (TOOP). Με βάση την τεχνολογία eDelivery,ορίζει τον τρόπο ανταλλαγής πληροφοριών για την επίτευξη των αρχών Once Only πέρα από τα σύνορα.
Για να δημιουργηθεί ένα στέρεο πλαίσιο που να επιτρέπει την αρχή Once Only ολόκληρη την Ευρώπη, όλες αυτές οι τεχνολογίες αναπτύσσονται περαιτέρω. Για παράδειγμα, το eCertis θα ενημερωθεί ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί για άλλους τομείς. Το μοντέλο δεδομένων ESPD έχει ήδη ενημερωθεί για μεγαλύτερη ευελιξία.
Αυτές οι αλλαγές δεν έχουν ενσωματωθεί στο CCCEV και ο στόχος είναι η επικαιροποίηση του CCCEV . Ενώ το τρέχον μοντέλο ESPD έχει ρυθμιστεί για τον τομέα προμηθειών, είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι το μοντέλο CCCEV μπορεί να εφαρμοστεί σε διαφορετικούς τομείς.
Η επίτευξη των αρχών Once Only στην Ευρώπη είναι ζήτημα χρόνου. Υπάρχουν ήδη υλοποιήσεις σε όλη την Ευρώπη, οι οποίες συμβάλλουν στη διευκόλυνση της ζωής των πολιτών και των επιχειρήσεων. Το CCCEV θα διαδραματίσει θεμελιώδη ρόλο στην άρση των εμποδίων μεταξύ των διοικήσεων και στην προώθηση μιας κοινής γλώσσας όταν πρόκειται για κριτήρια και αποδεικτικά στοιχεία.
O πλανήτης αποτελεί ένα τόπο συνάντησης των μελών της ελληνικής κοινότητας ΕΛ/ΛΑΚ.
Τα άρθρα του πλανήτη συλλέγονται αυτόματα χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση, αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία των συγγραφέων τους και αντικατοπτρίζουν τις απόψεις τους.
Η διαχείριση του πλανήτη γίνεται δημόσια μέσα από το σχετικό repository της υπηρεσίας GitHub: greek-libre-planet, όπου μπορείς να ζητήσεις την προσθήκη του blog σου δηλώνοντας το feed της κατηγορίας, του tag, ή το γενικό feed του blog σου, το όνομα/επώνυμο σου και προαιρετικά το avatar σου, αφού πρώτα εγγραφείτε και κατόπιν συνδεθείτε στην υπηρεσία GitΗub, ανοίγοντας νέο issue που θα περιέχει τα συγκεκριμένα στοιχεία σου.
(Αν δεν έχετε λογαριασμό στην υπηρεσία GitHub, για να προστεθει το blog σου θα προστεθεί στον πλανήτη ΕΛ/ΛΑΚ μπορείτε εναλλακτικά να μας αποστειλετε τα παραπάνω στοιχεία στην ηλεκτρονική διεύθυνση info @ eellak gr.)
Το Raspberry Pi έχει τα διπλάσια DMIPs σε σχέση με το RPi 3. πηγή: 
© Eva Vázquez
Diogenis Hotel – Syros (1st WordPress Syros Meetup venue)
